Dit academiejaar deed ik stage die ik op 700 uren moest realiseren, een volledig jaar lang. Al van bij het begin was het voor zowel mijn stageplaats als mij niet duidelijk wat mijn takenpakket precies moest inhouden. Mijn docent gaf ook aan dat ze dat niet wist. Aangezien ik geen lerarenopleiding, ergotherapie-, ortho- of logopedieopleiding volgde - die wel beantwoorden aan de taken van de plaats - was het moeilijk dit te weten. Toch werd mij gezegd dat ik, net als de studenten uit die opleidingen, meteen zelfstandig te werk moest gaan, wat ik ook geprobeerd heb. Het introductiegesprek dat bedoeld werd om de taken af te stemmen kwam pas een maand na aanvang. Na een tijdje bleek dat het werk binnen de stage niet vlot liep en dat de organisatie van het werk nogal ingewikkeld bleek: Ik had meerdere mentoren die bij verschillende doelgroepen stonden op scholen: de ene begeleidde kinderen met een beperking, de andere werkte in het middelbaar. Bij de ene mentor liep ik in het begin samen mee, bij de andere mentor moest ik meteen volledig zelfstandig te werk gaan. Daarnaast moest ik op verschillende plaatsen werkzaam zijn. Mijn stageplek zelf was een team van 50 personen die af en toe bijeenkomsten houden samen, maar verder elkaar niet zien omdat zij altijd op andere plaatsen hun werk doen. Mijn mentoren hadden daar in mijn stage verschillende opvattingen over: de ene vond de bijeenkomsten nuttig voor mij om te volgen, de andere niet.
Ik plande een gesprek met mijn docent om te zeggen dat ik eigenlijk liever naar een andere stageplaats zou overstappen. Mijn docente zei dat ik al mijn uren opnieuw zou moeten doen in geval van verandering van stage. Dat wilde ik niet. Ze geloofde in verbetering, dus deed ik verder. Herhaalde keren heb ik geprobeerd mijn takenpakket aan te passen en in mijn reflectieverslagen beschreven wat ik allemaal probeerde om beter te doen. Nadien gaf mijn ene mentor bij mijn tussentijdse evaluatie mij bijna allemaal voldoendes, mijn andere gaf mij vooral onvoldoendes. Beiden geloofden ook in een evolutie. Maar toen pas vernam ik dat de coördinator van de plaats verwacht had dat ik ook nog binnen het team zelf taken zou verrichten en niet enkel in de scholen. Mijn mentoren deelden mij dit op geen enkel moment mee. Ik moest een project doen op de stageplaats en iedereen vond dit een goed voorstel, behalve de coördinator. Uiteindelijk werd het me allemaal zo moeilijk te bevatten en besloten alle partijen om de stage te beëindigen. Mijn docent beëindigde dit in samenspraak met de coördinator en NIET met mijn mentoren..
Mijn medestudenten deden allemaal stage telkens op een totaal andere plaats. Bij hen was wél duidelijk wat ze moesten doen en daar hield de docent enkel rekening met de mentoren. Bovendien heb ik een sterk vermoeden dat mijn docent mijn beide evaluaties verkeerd herleid heeft naar één zelfgekozen punt, afgerond naar beneden...
Nu is het probleem dat ik reeds 470 uren gepresteerd had, maar de hogeschool beslist heeft dat ik alles opnieuw moet doen, gezien "mijn competenties niet werden behaald" (klopt niet: ik had niet voor alle competenties een onvoldoende, zelfs als de puntentelling van mijn docent wel zou kloppen; en ik heb slechts een tussentijdse evaluatie gehad en nog geen eindevaluatie, de student wordt pas aan het einde beoordeeld). Dit wil zeggen dat ik een extra jaar zou moeten doen (gezien het aantal stage-uren). Ik zit echter in mijn laatste jaar en meen dat ik de kans moet krijgen om de resterende uren (230) ergens anders te verrichten en zodoende mijn diploma te halen binnen de geplande termijn. Al een paar keer heb ik dit besproken met mijn docent; zij heeft dit telkens afgewezen.
Heb ik recht van spreken of niet?