JuridischForum.be

Geachte.

Ik wens meer informatie te verkrijgen betreffende de medische aansprakelijkheid van artsen
De volgende situatie heeft zich voorgedaan: Een kennis van mij werd opgenomen wegens depressie in de psychiatrie. Tijdens zijn eerste week ( in september) werd een soa test gedaan ( naast andere onderzoeken). Hij vroeg uitdrukkelijk wat de resultaten waren. Er werd hem toen meegedeld dat ingeval er een probleem zou zijn, zou hij op de hogte gebracht worden. De patient is nu ambulant . Hij is een soa test gaan doen ( 3 weken geleden) bij zijn huisarts en de test was positief voor HIV. De persoon in kwestie is terug naar de behandelde arts gegaan in de psychitrie en toen werd duidelijk dat de test ook positif was in September. De arts heeft zijn fout erkend en zich geexcuseerd. De persoon in kwestie is dus al een half jaar besmet en er werd geen therapie gestart. Ik vroeg mij af of de instelling of arts aansprekelijk kunnen gesteld worden?

Dank u

Lijkt me van wel. Tenzij de arts kan bewijzen dat hij dit zou meegedeeld hebben aan de patient, al zie ik niet hoe een arts dit ooit zou kunnen bewijzen.

nee de arts heeft zich uitdrukkelijk verontschuldigt voor zijn fout, hij heeft het gewoon niet gezien, dat was zijn antwoord. maar wat kan die persoon nu doen, welke stappen kan hij ondernemen?

Een fout op zich is niet voldoende, kan hij schade aantonen? Ok, hij is 6 maand niet behandeld geweest maar heeft dat gevolgen gehad? Misschien liep hij reeds 2 jaar seropositief rond zonder het te weten.

ik vermoed dat er wel genoeg studies bestaan over de risico's bij een late behandeling van HIV. Die schade aantonen lijkt me niet zo moeilijk.

Ik weet niet of daar zo'n klaar en duidelijk antwoord over bestaat:


Antiretroviral therapy (ART) is the use of HIV medicines to treat HIV infection. ART is recommended for everyone infected with HIV. When to start ART, however, depends on a person’s unique needs and circumstances.

Bron: https://aidsinfo.nih.gov/education-mate ... al-therapy

Maar goed, het is een medische kwestie en ik ben geen medicus. Ik meen alleen dat het aantonen van schade en indien die er mocht zijn eventueel zelfs het oorzakelijk verband met die exacte 6 maand vertraging nog niet zo eenvoudig zal zijn.

Wat niet wegneemt dat de arts een zware fout heeft begaan, laat dat duidelijk zijn. Daarover zou u bv. het ziekenhuis of de orde van geneesheren kunnen aanschrijven.

Dank u voor jullie reacties.

De persoon in kwestie heeft ook mei in het Jan Palfijn ziekenhuis een test laten doen en toen was het negatief ( de doctor had de persoon in kwestie via TELEFOON gezegd dat het een negatieve hiv test was) . Nu blijk dat op die test staat HIV - neg maar onderkan men lezen seroconversie... Een hiv specilist heeft hem op de hoogte gebracht dat toen ( in mei dus) sprake was dus van infectie. Het lijkt mij heel moeilijk om Jan palfijn hier aansprakelijk te stellen gezien dat het uitslag via telefoon werd gegeven. De persoon in kwestie heeft wel 3 maanden ervoor een HIV test laten doen en het was neg.
De test in het ziekenhuis hier ( waar hij opgenomen is wegen depressie) was zeker en vast positif. Uitleg van de psychiater; ik heb het over hoofd gezien.

Nu er is hier voor die persoon niet alleen sprake van lichamelijke schade maar vooral van psychologische schade. ( hij lijdt er enorm onder) Daarnaast gevaar van besmetting. ( gevaar voor de volksgezondheid).

Art 7 van de Wet betreffende de rechten van de patiënt. § 1. De patiënt heeft tegenover de beroepsbeoefenaar recht op alle hem betreffende informatie die nodig is om inzicht te krijgen in zijn gezondheidstoestand en de vermoedelijke evolutie ervan. ( NIET GEBEURT)
§ 2. De communicatie met de patiënt geschiedt in een duidelijke taal.
De patiënt kan erom verzoeken dat de informatie hem schriftelijk wordt bevestigd

VIa 1382 lijkt mij ook moeilijk om iets te bereiken maar zij er geen andere mogelijkheden?

Los van de schade aan de TS, wat als TS iemand besmet zou hebben in de tussenperiode in zijn onwetendheid? Dat is toch een gigantische fout van die arts?

Het is een grote fout van de arts, geen discussie. Enfin, van de artsen want blijkbaar had de arts in het eerdere ziekenhuis ook eea over het hoofd gezien. Inderdaad risico op besmetting maar -even advocaat van de duivel spelend-: test ergens in maart, test in mei, test in september, test in januari. Dat lijkt indicatief te zijn voor iemand die toch vreest dat zijn gedrag 'iets' zou kunnen veroorzaken. Alle schuld voor eventuele besmettingen dus op de artsen afschuiven lijkt me iets te kort door de bocht.

Ik heb ook niet verwezen naar art. 1382, de vraag is immers of er hier sprake is van BUITENcontractuele aansprakelijkheid. Ik denk dat TS best naar een advocaat gespecialiseerd in medisch recht trekt voor een opinie.

idd, door niet te weten dat hij positif was al in september ( of beter gezegd al in mei) de kans dat hij andere besmet heeft is enorm. DIT is idd een gigantische fout van de arts, maar ART 1382 denk ik vereist een ZEKER causaal verband, en dat is weer moeilijk om aan te tonen. Zijn er gelijkaardige gevallen die gebeurt zijn in het verleden? Er moet een wet zijn die een dergelijke nalatigheid sanctioneert?

maar hij was opgenomen in het ziekenhuis, is er dan geen sprake van contractuele aansprakelijkheid?

bovendien is hij terug opgenomen daar

het gaat over een homo man, een risico-categorie, het lijkt mij zelfs aangeraden om om de 3 maanden een soa test te laten te doen, het gaat namelijk over een risicocategorie