medische fouten in psychiatrie

Franciscus
Berichten: 38587

Re: medische fouten in psychiatrie

#31 , 29 jun 2010 18:41

En wie zegt dat die mekaar tegenspreken ....

Nogmaals collocatie gaat over het op dat ogenblik en met die vaststellingen een gevaar voor zichzelf en/of voor de maatschappij
Niets meer maar ook niets minder.

Een ziekte indeling in de psychiatrie is dacht ik gebaseerd op indeling van symptomen en men zal trachten deze te behandelen
Sommige vormen 'helen' van zichzelf of vb na gesprekken of met minimale medicatie onder controle of....

Een arts kan niet zeggen dat x jaar geleden die persoon leed aan. Hij kan enkel zeggen of schrijven wat hij ziet en zelf heeft vastgesteld. Het ene spreekt het andere niet tegen.

Een arts kan ook niet schrijven dat betrokkene werd geslagen met een stok want het kan evengoed een tuinslang zijn geweest.
Hij kan enkel de verwonding beschrijven zoals hij ze vaststelt.

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Loria
Berichten: 554

#32 , 29 jun 2010 22:12

Het ene spreekt het andere niet tegen? Dat zegt heel veel over de wetenschappelijkheid van de psychiatrie toch?
Schizofrenie en vele andere "aandoeningen" worden omschreven als ongeneeslijk. Als iemand jaren na datum zonder enige behandeling ( pillen of therapie) een normaal leven kan leiden, dan hebben artsen dus volledig vrij spel. Een arts heeft maw het RECHT om verkeerde diagnoses ( ervan uitgaande dat psychiatrie wetenschap is) te stellen en ongestraft te blijven? Daar komt het toch op neer, niet?
Die persoon gaat bv. bij de oogarts in die kliniek, geeft zijn siskaart en meteen komt er een dossier tevoorschijn waaruit blijkt dat die persoon schizofreen is. Dat is toch waanzin.

roharro
Berichten: 13439
Juridisch actief: Ja
Locatie: Plopsaland

#33 , 29 jun 2010 22:47

Het ene spreekt het andere niet tegen? Dat zegt heel veel over de wetenschappelijkheid van de psychiatrie toch?
Schizofrenie en vele andere "aandoeningen" worden omschreven als ongeneeslijk. Als iemand jaren na datum zonder enige behandeling ( pillen of therapie) een normaal leven kan leiden, dan hebben artsen dus volledig vrij spel. Een arts heeft maw het RECHT om verkeerde diagnoses ( ervan uitgaande dat psychiatrie wetenschap is) te stellen en ongestraft te blijven? Daar komt het toch op neer, niet?
Die persoon gaat bv. bij de oogarts in die kliniek, geeft zijn siskaart en meteen komt er een dossier tevoorschijn waaruit blijkt dat die persoon schizofreen is. Dat is toch waanzin.
U haalt weer alles zomaar door elkaar en verdraait zoals steeds de antwoorden die u krijgt.
Als "kenner" zou u toch moeten weten dat het net een typisch kenmerk is van deze ziektes dat dikwijls ze optreden in vlagen. Lange acute ziekteperiodes wisselen af met dikwijls jarenlange geestelijke gezondheid tot ze weer "getriggerd" worden door een of ander extern gebeuren.

Een klasgenoot uit de middelbare school werd op 17 jarige leeftijd gecolloceerd. Er werd schizofreen én manisch-depressief gedrag vastgesteld. Na drie jaar was zijn toestand dermate verbeterd dat hij een eenvoudige kantoorjob kon uitoefenen. Eén jaar later slaagde hij in het ingangssexamen Burgerlijk Ingenieur (zonder zijn hoger middelbaar onderwijs voltooid te hebben) en studeerde zonder problemen vijf jaar later af als Burgerlijk Ingenieur. In de 7 daarop volgende jaren klom hij op tot een directiefunctie. Hij was intussen ook gehuwd. Alles leek prima te gaan tot de dag dat zijn vrouw hem verliet. Binnen de kortste keren moest hij terug in de psychiatrie te worden opgenomen en waren de vroegere verschijnselen er terug.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.

Reclame

Loria
Berichten: 554

#34 , 30 jun 2010 12:10

Maar hier gaat het om een persoon die nooit psychotisch of ziek is geweest, een normaal persoon die op basis van valse verhalen van een persoon uit de naaste omgeving is gecolloceerd.

Op papier werd zelfs gezegd dat hij schizofreen was en pillen nam. In de praktijk nam hij geen pillen. De verpleging zei zelf: we geven hem geen pillen omdat we geen ziektesymptomen zien. hij kan niet naar huis want de thuissituatie is niet ideaal. Collocatie werd gewoon gebruikt om conflicten thuis uit te sparen.
Toen ik vroeg of ze dat ook op papier wilden zetten, was het antwoord uiteraard neen.

Stel dat er nog eens zo'n soortgelijke situatie zich voordoet en iemand kan via een dictafoon dingen opnemen, is dat dan rechtsgeldig?

Verenigingen zoals cchr of sarah beweging krijgen wel vaker te maken met wantoestanden.

Franciscus
Berichten: 38587

#35 , 01 jul 2010 17:26

Gelieve de wet op de geestelijke gezondheid er eens op na te lezen - dan weet u hoeveel mensen hierbij betrokken zijn die allemaal hun gedeelte moeten ondertekenen.
Zowel de familie die het aanvraagt en de dokter die de het attest tekent. Gevolgd door de vrederechter en de dokter die door hem wordt aangesteld en het verslag van de instelling waar persoon wordt ondergebracht.
In geval van gedwongen opname de officier van gerechtelijke politie en de inspecteurs die het PV opstellen.
De officier (commissaris) van bestuurlijke politie die persoon aanhoud op basis van dit verslag en in afwachting van een beslissing PDK
De procureur des Konings die de vordering tekent op basis van de gevorderde geneesheer en het PV .. en dan komen we in de procedure van vrederechter.
Gelieve er ook rekening mee te houden dat al deze personen voor beroepsfouten hoofdelijk aansprakelijk kunnen gesteld worden en dus heel voorzichtig zijn & in eer en geweten - pas zullen tekenen.
U hebt duidelijk nog geen onderzoek van comité P of algemene inspectie meegemaakt of bent nog niet gedagvaard door een partij voor vermeende fouten. Geloof me bij fouten gaat men met een stofkam door alles en nog wat.

Psychiatrie is GEEN exacte wetenschap waar 1+1 twee is.


De verpleging zei zelf - wel bij mijn weten is er een logboek waar alle opmerkingen MOETEN in vermeld worden dat per shift wordt bijgehouden - in principe voeren verpleegkundige uit wat de dokter zegt - er wordt wel multidisciplinair gewerkt.
Deze verslagen vallen onder het medisch beroepsgeheim en kunnen dus slechts door een mandaat van een onderzoeksrechter door een officier van gerechtelijke politie worden opgevraagd. Deze is dan vergezeld van een vertegenwoordiger van de orde der geneesheren die het dossier doorneemt en alles laat verzegelen en beschrijven door de politie.
Het dossier wordt daarna overgemaakt aan deskundigen vb een professor die alles zal onderzoeken.
Mocht er twijfel over de echtheid bestaan dan worden de stukken eveneens op hun 'echtheid' nagegaan door het een eenheid van de wetenschappelijke politie (federale politie) waarna het verder onderzoek (meestal) toevertrouwd wordt aan een officier van gerechtelijke politie die over die zaken dan iedereen volgens de regels van de kunst zal (laten) verhoren.
Al deze zaken zijn uiteraard ter inzage van alle betrokken partijen en hun advocaten en geloof me vrij die zullen tot de laatste komma nazien of alles correct verlopen is.

Zoals reeds gezegd niets belet u samen met betrokkene het eerste het beste politiekantoor binnen te lopen en een klacht neer te leggen inzake ... laten we zeggen gijzelneming - onwettige opsluiting om de ganse procedure op te starten.

En loopt er al eens iets mis ... ja ... maar zoals nu toch duidelijk is gemaakt er zijn genoeg wettelijke mogelijkheden om via college van deskundige (geneesheren) en strafrechtelijke feiten zo'n dossier uit te spitten.

Terug naar “Medische Fouten”