Beste,
ik ben als verpleegkundige A2 10 jaar werkzaam in een OCMW rustoord. En ik moet volgende week donderdag weeral voor een vast bureau verschijnen. Ik zal het volgende uitleggen, natuurlijk is dit alleen maar mijn kant van dit verhaal...
Ik heb in het verleden (zo'n 2 jaar geleden) iemand uit de rolstoel laten vallen. Tijdens het verplaatsen van een bewoner had ik vergeten de voetsteunen van zijn rolstoel naar beneden te klappen. Hierdoor kon hij tijdens het rijden zijn voeten op de grond zetten en zichzelf naar voren uit de rolstoel katapulteren. Dit was een paar maanden van tevoren ook al gebeurd, maar bij mijn collega waren toen de voetsteunen wel naar beneden. Die bewoner had een grote hoofdwonde, en tijdens het gebeuren heb ik wel gevloekt. Ik heb: "Godverdomme, wat heb je nu gedaan?!" gevloekt toen hij tegen de grond aan smakte. Volgens mij een menselijke reactie, maar ja, wie ben ik?
Mijn collega beweerde dat ze alles gezien had, toen er nadien een officiële klacht volgde van de familie. Die collega (die alles gezien had) getuigde tegen mij, want ze was familie van die bewoner, terwijl mijn andere collega in mijn voordeel sprak. Ik zou met een de rolstoel over de bewoner zijn voet gereden zijn, en hem zo uit de rolstoel laten vliegen. Zo getuigde de collega die familie was van die bewoner.
Toen dit voorval gebeurd is, heb ik alle verantwoordelijkheid op mijzelf genomen, aangezien ik niet ontken een menselijke fout gemaakt te hebben. Ik heb een brief voor de verzekering van mijn werk opgemaakt waarin staat dat ik een fout heb gemaakt, en dus verantwoordelijk ben. Mijn handtekening erop gezet en al. Ik heb mezelf een uur na het voorval tegen 2 familieleden geëxcuseerd, maar dit was volgens mijn werk nog steeds niet genoeg. Ik had gevloekt, en nadien slecht gezind (niet naar mijn interpretatie) verder gewerkt hebben, en dit kon volgens het Vast Bureau niet door de beugel. Nu is het Vast Bureau een heleboel politiekers die geen zak kennen van verpleegkundig werk, en volgens mij nog nooit een oudere in hun blote hebben gezien, maar kom. Die moeten over mij oordelen en ik heb hiervoor een schriftelijke waarschuwing gekregen. Ik heb die echter wel nooit aangetekend toegestuurd gekregen, noch iets ondertekend hier omtrent.
Terug naar het heden. Ik heb vorige week donderdag een bewoner (niet die van 2 jaar geleden) van zijn zetel in de rolstoel gezet in 2 keren, omdat hij de eerste keer niet goed zat. Hierbij wordt gespeculeerd dat ik zo die bewoner een scheurwonde heb gegeven aan zijn elleboog. Tijdens het in bed leggen, zo'n minuut later, heb ik hem per ongeluk bezeerd aan zijn ribben. Blijkbaar had ik teveel macht gebruikt, een onopzettelijke fout van mij uit. Ik heb mij nadien hiervoor ook tegen de bewoner voor geëxcuseerd. Die scheurwonde aan de elleboog heb ik nooit opgemerkt. De bewoner heeft ook verteld dat ik mezelf geëxcuseerd heb. Zijn huisdokter zag hier ook geen graten in.
De familie heeft echter hier klacht voor ingediend, omdat zij pas laat vernamen dat er met vader iets gebeurd was. Dit zat bij de familie heel hoog, want bij moeder (zitten op de dezelfde gang) was er op kerstavond ook iets gebeurd. Zij had tijdens een val een erge hoofdwonde met hechtingen opgelopen, en dit had de familie pas 2 of 3 later vernomen. Ik moest toen met kerstavond wel niet werken, maar dit krijg ik er wel bij op mijn boterham. De verpleegkundige die toen moest werken, een A1 en ex-diensthoofd (vriendjespolitiek), wordt hiervoor niet aangeklaagd. Ik wel, want ik heb mijn verleden tegen. Ik word verplicht 5 werkdagen thuis te zitten, met verlof vorig jaar. Dit tot ik volgende donderdag 26/2/15 voor het Vast Bureau moet verschijnen...
In beide gevallen heb ik de vakbond van het ACV erbij gehaald, maar om eerlijk te zijn. Ik vond dit geen meerwaarde om het beleefd te stellen. Ik kreeg van mijn directeur ook het verwijt te horen dat ik de vakbond niet had mogen inlichten, want ze wilden met mij een informeel gesprek aangaan. En nu moesten de procedures gevolgd worden.
Ik zit hier verschrikkelijk hard mee in mijn maag! Ze proberen me te verwijten dat ik onder stress stond, maar ik heb vorig jaar op 17/09/14 een brand voorkomen op het rusthuis. Heb een bewoner uit zijn brandende kamer gered, deels de brand geblust en alles gecoördineerd tot de hulpdiensten er waren. Dus stressbestendig ben ik zeker.
Wat kan ik tegen zulke reuzen beginnen? Kan er iemand mij goede raad geven a.u.b?
Met vriendelijke groeten.
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Nog een aanvulling:
Bij het val incident 2 jaar geleden was er toen net een nieuw bestuur verkozen, een NVA bestuur i.p.v. CD&V. Naar mijn mening hebben zij toen dit voorval aangegrepen om naam te maken op mijn kap. Ik had toen ook een spijtbetuiging brief geschreven voor de familie van die bewoner. Die hebben zij van mijn werk uit pas een half jaar na het incident mogen lezen, en pas nadat ik daar zelf een vermelding van had gemaakt.
Bij het val incident 2 jaar geleden was er toen net een nieuw bestuur verkozen, een NVA bestuur i.p.v. CD&V. Naar mijn mening hebben zij toen dit voorval aangegrepen om naam te maken op mijn kap. Ik had toen ook een spijtbetuiging brief geschreven voor de familie van die bewoner. Die hebben zij van mijn werk uit pas een half jaar na het incident mogen lezen, en pas nadat ik daar zelf een vermelding van had gemaakt.
Ik wou dat ik kon helpen, al weet ik hier niks van..
Wat ik wel denk, is dat ze zullen blijven doordrukken. Je bent "maar" een verpleegster die een fout maakte.
Jij zal de schuld krijgen, niet de instelling..
Ik werk zelf ook voor een instantie dat wordt geleid het OCMW. Ze hebben mij ook al enkele keren goed liggen gehad. Al heb ik nooit opgegeven. Ze betaalden me te weinig volgens m'n diploma, m'n contracten waren niet in orde. M'n werkuren switchten naargelang het hen uitkwam. Ben ik ook mee naar het ACV gestapt, want ze bleven gewoon met m'n voeten spelen. Ze zullen nooit toegeven dat ze zelf schuld hebben, wees daar maar zeker van. Maar als jij je been stijf houdt en hier doorkomt, zullen ze jouw voeten tenminste gerust laten.
Vooral je been stijf houden en luisteren naar wat zij die het goed met je voor hebben, zeggen.
Je bent niet "maar" een verpleegster. Al denken zij van wel.
Wat ik wel denk, is dat ze zullen blijven doordrukken. Je bent "maar" een verpleegster die een fout maakte.
Jij zal de schuld krijgen, niet de instelling..
Ik werk zelf ook voor een instantie dat wordt geleid het OCMW. Ze hebben mij ook al enkele keren goed liggen gehad. Al heb ik nooit opgegeven. Ze betaalden me te weinig volgens m'n diploma, m'n contracten waren niet in orde. M'n werkuren switchten naargelang het hen uitkwam. Ben ik ook mee naar het ACV gestapt, want ze bleven gewoon met m'n voeten spelen. Ze zullen nooit toegeven dat ze zelf schuld hebben, wees daar maar zeker van. Maar als jij je been stijf houdt en hier doorkomt, zullen ze jouw voeten tenminste gerust laten.
Vooral je been stijf houden en luisteren naar wat zij die het goed met je voor hebben, zeggen.
Je bent niet "maar" een verpleegster. Al denken zij van wel.