mijn stiefzoon van 26 jaar woont nog steeds bij mij en mijn vrouw in. Hij werkt en heeft een maandelijks inkomen.
Hij is verslaafd aan drank en drugs (minstens cocaine en wiet) en is al 2X opgenomen (Tienen en Kortenberg)
Hij vervalt steeds in zijn slechte gewoontes en kan er eenvoudigweg niet van afblijven bij het minste tegenwindje op zijn levenspad.
Momenteel in hij in ziekenverlof wegens depressie en wordt hiervoor behandeld bij een psychiater.
hij zegt zelf ik ben zwak en kan geen neen zeggen. ik zal altijd opgenomen moeten worden net zoals mijn biologische vader.
het continu leven in angst, dag en nacht, zijn attitude van komen en gaan in 't holst van de nacht, de leugens en bedrog, het doorjagen van al zijn geld, de steeds aanwezige geur en peuken van wiet, de cocaine gevolgen en de opnames in spoed,... hebben ons doen besluiten dat dit gezin ontwricht is en dat het zo niet langer verder kan. We hebben alles geprobeerd en zijn ten einde raad. Nu zijn er 3 slachtoffers ipv 1, plus zijn zus, grootouders, vrienden.
Mijn vrouw en ik staan op de rand van een zenuwinzinking.
Daarom, ons besluit staat vast : hij moet er uit! niet goedschiks dan kwaadschiks.
wat kunnen wij juridisch doen met een 26 jarige volwassen? hem eruit gooien met een valies, sloten en codes wijzigen? trek je plan of ga naar het ocmw.
Ik heb mijn huis voor de helft geschonken aan mijn vrouw. Mocht dit noodzakelijk zijn en helpen zijn we bereid dit terug om te draaien voor een tijd.
Maar hij moet eruit. Wij mogen toch proberen gelukkig te zijn?
mvg
Peter Gaston