Als je zuiver zou reizen kan je hier wel een referentieadres aanhouden, in 'principe' maximaal voor 1 jaar. Elke reis kan immers als een studiereis beschouwd worden. Voor mij alleszins is reizen altijd 'leren' of aan prospectie doen.
Maar vermits je ook werkt in het buitenland (en dat je voor een Nederlands bedrijf werkt heeft er volgens mij weinig mee te maken) mag het in theorie niet, al begrijp ik heel goed dat je je daar moeilijk kan inschrijven op een adres met dergelijk korte en wisselende contracten en telkens in verschillende landen.
Ik vrees dat de Belgische wetgeving deze levenswijze niet echt voorziet.
Maar had onze vriend Franciscus geen familie die al jaren.....?
De plicht om je wettelijke domicilie te hebben daar waar je effectief verblijft is niet in alle landen gelijk.
Een familielid van me heeft jarenlang gewerkt als duikarts aan boorplatformen en voor verschillende petroleummmaatschappijen. Hij werkte met wisselende contracten over heel de wereld, van Indonesië naar Kazachstan naar Guinee Conakry, etc. en telkens voor 4 of 6 maanden, soms uitzonderlijk wat langer, en had geen eigendom in ons land. Hij kon hier geen domicilie hebben, noch een referentieadres aanhouden. Uiteindelijk heeft hij dan een appartement gekocht op een Europees eiland, toen nog geen lid van de EU maar nu wel, waar hij zich volgens de plaatselijke wetgeving wel degelijk mocht domiciliëren en er zijn sociale zekerheid kon uitbouwen. Zelf is hij er zeer weinig geweest, vooral familie heeft van dat appartement genoten
PS Een eventueel referentieadres bv bij uw moeder zou geen enkele invloed hebben op haar weduwepensioen, u woont daar dan immers niet.