#7 , 04 apr 2021 14:18
Vandaar dat ik de vraag stelde of het om een crisiswoning, dan wel om een crisisopvang gaat. Wanneer het om een crisissituatie gaat, zoals bv. ramp, brand een plotse situatie waardoor een persoon/gezin geen onderdak meer heeft, heeft de burgemeester de mogelijkheid om een leegstaande woning op te eisen, art. 64 van het decreet lokaal bestuur, overeenkomstig art. 134bis van de nieuwe gemeentewet kan de burgemeester vanaf de aanmaning van de eigenaar elk gebouw, dat sedert meer dan 6 maanden verlaten is, opeisen om het ter beschikking tet stellen van dakloze personen. Het opeisingsrecht kan alleen uitgeoefend worden binnen de zes maanden vanaf de dag waarop de burgemeester de eigenaar op de hoogte heeft gebracht en op voorwaarde dat de eigenaar een billijke vergoeding krijgt.
Om op de vraag van TS te antwoorden:
- de burgemeester en het OCMW zijn enkel bevoegd op hun eigen grondgebied.
- zij kunnen in geval van crisisopvang samen met de cliënt zoeken naar een gepaste opvang binnen en buiten de gemeente indien de gemeente niet over een eigen crisisopvang beschikt. Een burger kan zijn gemeentebestuur niet verplichten om in crisisopvang te voorzien. Een zeer belangrijk aspect is dat er in geval van opvang strikte regels bestaan voor het ten laste nemen van kosten. In geval van crisis kan er enkel naar een oplossing gewerkt worden indien beide partijen samenwerken. Gaan zwaaien met niet bestaande wetgeving of verwijzen naar niet bestaande rechten zal hier zeker niet toe bijdragen.
Deze inlichtingen zijn louter informatief en onder alle voorbehoud.
Er kunnen geen rechten aan verbonden worden.
------------------------------------------------------------------------
wat baat kaars en bril, als de uil niet zien en lezen wil.