Pagina 1 van 1

Ongelijke inbreng, tontine en testament

Geplaatst: 27 nov 2016 14:02
door franktaapo
Momenteel hebben wij een notaris die de aankoop van een nieuwe pand behandelt. We zijn zeer tevreden van de opvolging van het dossier (het gaat snel, efficiënt - mede dank zij de hulp van een zeer capabele assistente), maar ons grootste probleem zit bij de "uitleg" die we van de notaris zélf verkrijgen bij de beslissingen die er genomen dienen te worden. Naar ons gevoel krijgen we te weinig informatie omtrent deze beslissingen, en krijgen we een oncomfortabel gevoel - of deze beslissingen wel de juiste zijn.

Even de situatie schetsen: momenteel wordt er een nieuwe woning aangekocht, en de inbreng van beide partners is ongelijk. De nieuwe woning kost 260.000 euro (~295.000 euro met notariskosten, registratierechten, etc - inbegrepen). We lenen samen 151.000 euro bij de bank. 144.000 euro wordt ingebracht door één van de partners (mijn vriendin), de andere partner brengt niets in (ikzelf).

We hebben een scenario voorgesteld aan onze notaris (weliswaar gevonden op het internet - zie voetnoot), waarbij we ons beiden comfortabel bij voelden. Hierin werd het volgende voorgesteld.
"50/50 eigenaar laten optekenen in eigendomsakte met onderhandse schuldbekentenis waarin we aangegeven wordt hoeveel % elk van het huis gefinancierd heeft. Als het huis ooit verkocht/verdeeld wordt, wordt de minder- of meerwaarde verdeeld volgens hetzelfde %. (handige is dat je een onderhandse akte steeds kan aanpassen, dus naargelang de lening wordt afbetaald, kan er steeds een nieuwe (vervangende) akte opgemaakt worden die samen ondertekend wordt en waarin de nieuwe percentages vermeld worden)."

"Er zou ook besproken worden om elkaar te beschermen als iemand van beiden plots zou overlijden vooraleer er kinderen zouden zijn. In dat geval zou de volledige eigendom van het huis naar de langstlevende gaat. Bij wettelijk samenwonenden (of gehuwden die het huis hebben aangekocht voor ze gehuwd waren en dat niet in de huwelijksgemeenschap hebben gebracht) gaat enkel het vruchtgebruik automatisch over. We willen vermijden dat de langstlevende het huis dan niet mag verkopen zonder de ouders eerst uit te kopen. Als de langstlevende ergens anders wil gaan wonen, moet dat volgens ons kunnen. We zouden daarom de volle eigendom overdragen aan de langstlevende in een testament. De notaris bevestigde dat de ouders (reservataire erfgenaam) op die manier "onterfd" kunnen worden en zij geen aanspraak meer kunnen maken op het huis. Het huis/opbrengst blijft van de partner."

"We zouden het testament combineren met een beding van aanwas met optie. Dit om te vermijden dat het testament verloren gaat (registreren kost 350 euro) of eenzijdig gewijzigd zou worden. Dan kan de langstlevende op dat moment kiezen om het testament te gebruiken (geen successierechten op gezinswoning, dus waarschijnlijk te verkiezen als het testament in het voordeel van de langstlevende is) of om de nalatenschap via het beding van aanwas te krijgen, maar dan betaal je registratierechten op dat deel. Voorwaarde voor het beding van aanwas is dat je allebei ongeveer even oud bent, en 50/50 eigenaar bent, het is een soort van kanscontract dus de "kansen" moeten ongeveer gelijk opgaan."

"Wij zouden wel een restlegaat of tweede begunstigde aanduiden. Dat betekent dat als de langstlevende sterft, hetgeen er overblijft van de nalatenschap terug naar de erfgenamen van de eerststervende gaat. Dit is natuurlijk enkel relevant als er geen kinderen zijn. Bv. als partner 1 in een auto-ongeval komt waardoor partner 2 alles erft, maar partner 2 heeft een maand later ook een auto-ongeval. Als je dan niets voorzien hebt, gaat de hele nalatenschap van partner 1 naar de familie van partner 2. Met zo'n restlegaat zorg je dus dat de familie van partner 1 dus wel de nalatenschap van partner 1 krijgt, of toch wat ervan overblijft."
Helaas werd bovenstaande info door onze notaris afgewimpeld als "zulke zaken worden op het internet altijd uit de context getrokken" (internetpraat) en wilde ze er zelfs niet naar kijken. Ze heeft ons gewoon gevraagd wat we wilden (50/50 verdeling bij overlijden, een "juiste" verdeling indien de relatie verbroken wordt), en dan uiteindelijk gezegd dat wat wij wilden door midden van een "tontine" uitgewerkt zou worden. Helaas blijft de uitleg die ze hieromtrent gaf nog altijd vaag, waardoor we niet weten of dit hetzelfde doel bereikt als het scenario dat hierboven beschreven wordt. Hetgene wat we hebben opgemaakt uit haar uitleg zou als volgt werken:
  • 50/50 verdeling (in de akte - denken we)
  • Een kooprecht wordt opgesteld, waardoor diegene die het eerst zou sterven het recht heeft om het deel van de andere te kopen (mits betaling van 10% registratierecht) of enkel het vruchtgebruik op te nemen (minder registratierechten).
  • We houden zelf een boekhouding bij van welke inbreng er gebeurt, door middel van het bijhouden van rekeningafschriften en kopieën van facturen, etc. (dit om bij eventueel verbreken van de relatie een overzicht te hebben van wie wat heeft ingebracht)
  • Een testament waarmee we elke bepalen wat er gebeurt met (de opbrengst) van de woning indien we beiden overleden zijn (en onze ouders niet meer leven).

Dus onze vraag is: is er een verschil in aanpak bij beide scenario's? Of komt het concreet op hetzelfde neer?

Een tweede vraag is: is er een instantie of gespecialiseerde juridische adviseur die we (betalend) onder de arm kunnen nemen om de verschillende mogelijkheden wél te bespreken en een duidelijk uitleg te krijgen?

Zie het scenario waarnaar we refereerden: http://www.bouwinfo.be/forum/bouwen-en- ... uis?page=1