JuridischForum.be

Stel,ik heb grond gekocht met een huis erop,klaar voor de sloop.
Nadat het huis is gesloopt en men aan de fundering van de nieuwbouw wil beginnen,stoot men op een "container" vuiligheid zoals oud ijzer,verfblikken.........kortom de gehele afgeschreven inboedel van een klein bedrijfje.
Mijn vraag is nu; wie moet de kosten om deze rotzooi op te ruimen betalen? Ben ik dat als eigenaar,of moet de vorige eigenaar dat betalen?En wat met de verdere sannering?

Ik ken hier niet veel vanaf, maar ik weet wel dat het principe van 'de vervuiler betaalt' geldt. Alleen moet u dan kunnen bewijzen wie de vervuiler is.

“Art.1641.De verkoper is gehouden tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak, die deze ongeschikt maken tot het gebruik waartoe men ze bestemt, of die dit gebruik zodanig verminderen dat de koper, indien hij de gebreken gekend had, de zaak niet of slechts voor een mindere prijs zou hebben gekocht.Art.1644.In het geval van de artikelen 1641 en 1643,heeft de koper de keus om afwel de zaak terug te geven en zich de prijs te doen terugbetalen,ofwel de zaak te behouden en zich een gedeelte van de prijs te doen terugbetalen…”(Burgerlijk Wetboek).

Maan de verkoper aangetekend aan ter plaatse met u de feiten te komen vaststellen vóór een datum die u daarin bepaalt en u een gedeelte van de prijs terug te betalen gelijk aan de kosten van de noodzakelijke sanering.Indien de sanering reeds voltooid is vraag dan de aannemer ervan hiervoor een afzonderlijke factuur te maken en eis de terugbetaling ervan door de verkoper.

Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts en zoek daar de nodige WetBOEKEN.

Voor een vervuilde grond kan in Vlaanderen de vorige eigenaar soms verantwoordelijk gesteld worden. Maar ik woon niet in het Vlaams gewest en kan niet verder preciseren omdat ik die wetgeving niet nodig heb.

Contacteer de milieudienst van de betrokken gemeente.

Volgens mij is dat nog niet zo simpel en correct om te stellen dat de verkoper van een vervuilde grond verantwoordelijk kan gesteld worden. Er bestaat toch niet voor niets zoiets als een bodemattest? Zolang er geen gegevens bekend zijn, kan de verkoper deze gegevens ook niet hebben en dus in goede eer en geweten gehandeld hebben. Vandaar ook het principe 'vervuiler betaalt'. En vervuiler staat zeker niet altijd (eerder niet dan wel) gelijk aan verkoper of vorige eigenaar!

Sorry j.demoor, maar in dit geval lijkt mij de wettekst die u aanhaalt niet van toepassing. (Corrigeer me aub als ik fout zit.)

Volgens mij is dat nog niet zo simpel en correct om te stellen dat de verkoper van een vervuilde grond verantwoordelijk kan gesteld worden. Er bestaat toch niet voor niets zoiets als een bodemattest? Zolang er geen gegevens bekend zijn, kan de verkoper deze gegevens ook niet hebben en dus in goede eer en geweten gehandeld hebben. Vandaar ook het principe 'vervuiler betaalt'. En vervuiler staat zeker niet altijd (eerder niet dan wel) gelijk aan verkoper of vorige eigenaar!

Sorry j.demoor, maar in dit geval lijkt mij de wettekst die u aanhaalt niet van toepassing. (Corrigeer me aub als ik fout zit.)

Niet akkoord. De regionale saneringswetgeving moet binnen het kader blijven van de federale bepalingen zoals geciteerd dooor j.demoor.

Wel meen ik (maar heb de tekst niet bij de hand) dat in Vlaanderen de sanering kan gebeuren "in natura" door de vorige eigenaar die de vervuiling heeft veroorzaakt. Dat vooral omdat een juiste kostprijs niet vooraf kan bepaald worden.

Het saneringsattest heeft tot doel een eventueel verborgen gebrek te doen te voorschijn komen.

Deze wetgeving is zeer specifiek en gebonden aan de lokale context. Een contact met de milieuadministratie (OVAM of gemeente) is meer dan noodzakelijk.

Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) houdt in,zie OOK de context en in dit geval vnl. art.1643 B.W..

22 FEBRUARI 1995. - Decreet betreffende de bodemsanering sluit de toepassing van het Burgerlijk Wetboek niet uit.