Ik zeg niet dat de verontwaardiging niet terecht is. Ik zeg wel dat verontwaardiging alleen geen basis is om van iemand 30.000 euro te eisen. Aan patjebrussel: ik zeg niet dat ik hierin geen rechtszaak zie. Ik zeg wel dat ik vind dat TS eerst zijn opties goed moet overwegen. En verder: met alle respect voor de expertise van tuinbouwers, krijg je misschien een heel ander verhaal als je nog een derde of vierde laat komen. We kennen die omstandigheden bovendien ook niet. Onze ervaring met offertes van tuinarchitecten/-aanleggers, is toch wel dat er soms ook een verschil zit in hoe jij als bouwheer aanbrengt wat je wil bekomen. Speelt geld bv. geen rol (omdat je ervan overtuigd bent dat iemand anders zal betalen bv.) en laat je dat ook verstaan, kan je offerte er ineens heel anders gaan uitzien dan wanneer je zegt dat het zo goedkoop mogelijk moet. Ik strijd zeker niet af dat afgraven hier de enige optie zal zijn, maar betwijfel ten zeerste dat een rechter dat ook zal geloven zonder hierover een gerechtsdeskundige gehoord te hebben. Met een broer die zelfstandige is in grondwerken, weet ik bovendien dat prijzen van zulke werken zeer sterk uiteen kunnen lopen. Dat die 30.000 euro dus een vaststaande prijs zou zijn voor alle aannemers die zulke werken uitvoeren, lijkt me ook nattevingerwerk.
Tot slot: een TS steunen in zijn idee dat hier onrecht is gebeurd dat moet worden rechtgezet, is nog wat anders dan zeggen: "Doen joh, dit kan je niet verliezen!". Zoals freelance hier zegt: probeer dingen aan te reiken die de zaak van TS sterker kunnen maken. Dat is in mijn ogen ook wat ik doe. In de plaats van de tegenpartij gaan staan en denken hoe zij zo'n eis zouden counteren, is een bijzonder waardevolle oefening om te maken. Totaal overtuigd van je eigen verhaal naar een rechtszaak stappen, is al een goed begin, maar de tegenpartij een stapje voor zijn, kan soms net datgene zijn wat nodig is.
Nog een tip: ik denk dat vaststellen wat de effectieve schade hier nu is, van groot belang is. Planten in een tuin op zich: dat is een kwestie van smaak en van hoeveel werk je erin wil steken. Het is maar vanaf het moment dat die bamboe effectief schade berokkent die duidelijk vast te stellen is, dat je kan beginnen met die schade te begroten. In het geval van de aankoop van een huis waar die bamboe "alleen maar" (en ik schrijf die "alleen maar" niet voor de tweede keer tussen aanhalingstekens, ik doe dat omdat ik persoonlijk ook niet vind dat dit een klein probleem is, maar wel vermoed dat dat juridisch gezien toch een ander paar mouwen is) zorgt voor extra werk in de tuin, blijft het voor mij onduidelijk hoe je hierin kwalijk opzet kan pleiten van de kant van de verkoper. Misschien heeft bovendien verkoper ook niet geluisterd naar de opmerkingen van de buren omdat verkoper die bamboe effectief gewoon mooi vond en dacht dat het dus gewoon een kwestie was van verschil in smaak tussen hem en de buren. Ze bestaan hoor, die buren die ook al komen klagen als ze vinden dat het gras in jouw tuin een paar centimeters te hoog staat. Er een keer over zuchten, over de situatie in de tuin bij je buren, en eens tussen de soep en patatten zeggen dat die bamboe ook in jouw tuin aankomt, is niet hetzelfde als actie ondernemen die voor een rechtbank bewijs oplevert voor kwalijk opzet van bij verkoop van een huis.
Voor de duidelijkheid (want dat lijkt hier wel nodig te zijn voor sommigen): Ik zeg hiermee niet dat dat kwaad opzet er effectief niet is geweest. Wel dat het moeilijk te bewijzen zal vallen als het er is geweest.