Zie wetgeving mbt kosteloze borgtocht dd 3 juni 2007. wettekst kan u gemakkelijk even googelen.
De Wet van 3 juni 2007: de ‘kosteloze’ borg en de consequenties voor bestuurders, zaakvoerders en aandeelhouders
Sinds de inwerkingtreding van de Wet van 3 juni 2007, die in het Burgerlijk Wetboek de artikelen 2043bis tot 2043octies invoerde, kunnen natuurlijke personen zich jegens een bankier (of andere professionele kredietverstrekkers) slechts ‘kosteloos’ borg stellen voor verbintenissen die bestaan op het ogenblik dat de borgstelling wordt aangegaan. De “alle sommen” borgtocht is met andere woorden uitdrukkelijk verboden voor een kosteloze borg. Daarnaast gelden nog andere bijzondere regels ter bescherming van de borg: een beperking van de duur van de borgstelling tot vijf jaar en een jaarlijkse informatieplicht van de schuldeiser jegens de borg.
In de praktijk biedt dit artikel evenwel veelal geen soelaas voor bestuurders, zaakvoerders of aandeelhouders, gezien de zeer beperkende wettelijke definitie van het begrip ‘kosteloos’: “de kosteloze aard van de borgtocht slaat op het ontbreken van enig economisch voordeel, zowel rechtstreeks als indirect, dat de borg kan genieten dankzij de borgstelling”.
Door de heersende rechtsleer en rechtspraak wordt aangenomen dat bestuurders, zaakvoerders, aandeelhouders (of hun echtgenoten) altijd wel een rechtstreeks of onrechtstreeks voordeel hebben bij de borgstelling, aangezien de kredietverstrekking bedoeld is om de handelsactiviteiten van hun vennootschap te financieren en zo de mogelijkheid te creëren vergoedingen en winst uit te keren die henzelf of hun gezin ten goede komen. (
http://www.dlpa.be/nieuwsbrieven/borgst ... e-risicos/" onclick="window.open(this.href);return false;)
In praktijk passen de meeste banken geen borgstellingen "om niet" meer toe indien de borgsteller niet een uitdrukkelijk economisch belang heeft (bvb 20 % mede-eigenaar zijn) Reden is tweeledig : als je als bankier geen vertrouwen hebt in de credibiliteit van de de kredietnemer, moet je geen krediet verstrekken. Een buitenstaander zich borg laten stellen is weinig fair. secundo : als dergelijk dossier voor de beslagrechter komt kan je als bank doorgaans ook fluiten naar de centen. Als de rechtbank oordeelt dat de kennelijke draagkracht van de kredietnemer twijfelachtig was bij het afsluiten van de borgstelling (en als die kredietwaardigheid goed is, vraagt de bank geen borgstelling...) wordt al gauw over onverantwoorde kredietverlening gesproken en de borg ontslaan van zijn verplichtingen. juridisch kan het dus nog - zij het voor maximum 5 jaar. Ik ken echter vandaag zeer weinig banken die het nog gebruiken.
Uit zelfbeheersing groeit de Kracht.
Zelfkennis brengt ons tot Wijsheid.
Zelfvervolmaking leidt ons tot Schoonheid.