Laten we dit wiskundig bekijken:1) Waarom is mijn voorstel van een totale 70 / 30% regeling volgens haar niet eerlijk? Is dit effectief zo? Zie ik iets over het hoofd? Is haar voorstel beter?
Je kan een ondertekend document opmaken waarin staat dat zij, bij de verkoop van het huis, de helft van de afsluiting aan jou terugbetaalt.2) Er zijn ook nog kosten aan het huis zoals bijvoorbeeld plaatsen van een tuinafsluiting waar zij geen geld voor heeft. Dat zal ik dus integraal moeten betalen. Wat als het huis dan verkocht wordt aan een meerwaarde? Dan profiteert zij ook mee van de kosten die ik heb gefinancierd aan het huis?
Hangt er van af hoe de eigendom van de woning in de akte beschreven is. Als jullie elk 50% eigenaar zijn, zullen uw ouders 50% eigenaar worden van de woning... Als jij 70% eigenaar bent, zullen uw ouders 70% eigenaar worden.3) Wat met schuldsaldoverzekering? Als ik volgend jaar een dodelijk ongeval zou tegenkomen dan wordt mijn lening van 77.500€ kwijtgescholden. Betekent dat dat zij dan aan mijn ouders 110.000€ moet betalen + haar lening van 77.500€ verder moet afbetalen en het huis van haar is? Of wordt het huis geschat en wordt de waarde van het huis opnieuw procentueel berekend 70/30 en gaat 70% naar mijn ouders? Het lijkt me logisch dat alles dan naar mijn ouders gaat die 30 jaar voor me hebben gezorgd in plaats van een vriendin die ik nog maar een jaar ken...?
Hangt er allemaal van af. Als de akte van de woning stipuleert dat de woning 50% van elke partner is, en er is voor de rest niets op papier gezet, dan kan de topic starter nog de volledige lening betaald hebben, dan nog zal bij verkoop de helft naar de andere eigenaar gaan. Eigendom van de woning en hoe de woning gefinancieerd is, staan los van elkaar, tenzij er zaken op papier gezet zijn hierrond...De meerwaarde word niet verdeeld 50/50 maar aan de hand van eigen inbreng en betaalde lening.
Nee, ik heb de compromis alleen getekend.Eigenlijk is de beste raad al te laat: wacht met kopen tot je 100% zeker iets SAMEN wil kopen... eerst een compromis tekenen en dan beseffen dat je "eerst wil testen of we wel kunnen samenleven" lijkt mij een beetje omgekeerde wereld.
Heeft zij meegetekend op het compromis ?
Als ik eerlijk mag zijn heb ik hier niet zo'n goed gevoel bij, en zou ik je aanraden om, om latere miserie te beperken, indien mogelijk het huis alleen te kopen - dan ben je 100% eigenaar en draag jij (en jij alleen) de lening. Dan is er helemaal geen discussie als jullie uit mekaar gaan.
Inderdaad irrelevant en ik volg je stelling volledig maar ik heb het kapitaal om te investeren in een woning. Waarom dat geld dan op de spaarrekening laten staan (brengt zo goed als niets meer op) en huren? Huurgeld ben je kwijt... Enfin dat is een andere discussie!Enerzijds, betreffende "beetje gek zijn om te gaan huren" :
Ik heb ooit een zeer uitgebreide berekening gedaan, en kwam tot de conclusie dat als je grosso modo minder dan 4 jaar in een huis woont, is huren goedkoper dan kopen.
Dit hangt uiteraard van verschrikkelijk veel factoren af (huur & afbetalingen/aankoopprijs, maar ook gezinssituatie) en is geen wetenschappelijk onderbouwd gegeven, maar het geeft wel een indicatie ...
Dit is echter irrelevant, aangezien je al compromis tekende
Dat kan. Omgekeerd is lastiger, dan zou er al 10% moeten betaald worden omdat de compromis werd verbroken.ten tweede, als jij in de compromis als enige koper staat, weet ik niet of het zomaar kan om de akte op beider namen te zetten - waarschijnlijk wel mits akkoord van alle partijen. Mss kunnen andere forum-leden (Poene?) hier een antwoord op geven. Het betekent wel dat je het been stijf kunt houden en het huis alleen kopen.
True!Ten derde - ik zou me voor zoiets niet het mes op de keel laten zetten, en zou zelfs een vermoeden van "verborgen agenda" en/of minder goeie bedoelingen krijgen ...Je kan nog altijd x jaar later je vriendin laten inkopen in de woning, of samen iets anders kopen, of door huwelijkscontract het huis deels haar eigendom maken.
Dus zelfs al zou ik ingaan op haar voorstel om 50/50 te doen dan blijf ik 70% eigenaar van de woning?De meerwaarde word niet verdeeld 50/50 maar aan de hand van eigen inbreng en betaalde lening.
TS betaald 187500 en partner 77500 dat is amper 25%.
Dit zal nog lager zijn omdat er nog rekening moet gehouden worden met de uitgespaarde intrest, van de inbreng van TS tegenover de lening.
Het "eigenaarschap" van de woning wordt beschreven in de aankoopakte van de woning bij de notaris. Er zal ook een akte opgemaakt worden in verband met de hypothecaire lening. Dit zijn twee aparte dingen. In extremis kan jij bijvoorbeeld 100% van de lening afbetalen (dit zal dan zo beschreven worden in de akte van de lening), en je vriendin 100% eigenaar van de woning laten zijn (als je dit zo in de akte van de woning laat zetten).Dus zelfs al zou ik ingaan op haar voorstel om 50/50 te doen dan blijf ik 70% eigenaar van de woning?
1ste vraag: Hoelang zijn jullie al samen?In de aankoopakte van de woning staat dat we beiden voor 50% eigenaar zijn van de woning + dat wanneer de woning ooit verkocht wordt of één eigenaar de andere uitkoopt, ikzelf eerst sowieso €50.000 uitgekeerd krijg (= verschil aan inbreng) van de waarde van de woning en de rest dan voor 50% verdeeld wordt.
Voila sluit ik me perfect bij aan, alsook mijn ouders.'k Vind het een beetje wrang dat uw vriendin u op zo'n manier het mes op de keel zet, eigenlijk. Haar inbreng is zo minimaal dat het nogal cru is dat ze dergelijke eisen stelt. Als ze bij jou kan inwonen zonder dat ze huur moet betalen, zou dit voor haar héél voordelig zijn. Ze kan dan enorm veel sparen en moest het dan mislopen, zou ze genoeg reserve moeten hebben om een héle tijd te kunnen huren, of zelf iets te kopen...
Wees gerust dat ik hier hard in ben, hoeveel het me ook pijn doet om haar voortdurend te zien wenen. Als ik 70% in totaal inbreng (eigen vermogen en geleend bedrag) dan moet het ook 70% op mijn naam staan. Zo simpel is het!Ik sluit me aan bij de mening van Milo72: ik zou een licht wantrouwen krijgen als uw vriendin zo pushed om mee eigenaar de worden van een woning waar ze zelf maar héél weinig financiële inbreng in heeft. Wees daar héél voorzichtig in! Je mag haar nog zo graag zien, in dit soort gevallen moet je het hart even uitschakelen en puur je gezond verstand laten spreken.
Ik heb het compromis effectief al alleen getekend. Het is pas bij de notaris dat er nog kan aangepast worden. Ze zou er dus nog bijgezet kunnen worden. Liegen ga ik niet doen.Kan je haar niet zeggen: "Sorry, maar ik heb het compromis ondertekend, ik kan nu niet meer terug. Ik moet deze woning kopen en aangezien ik het compromis getekend heb, moet dit op mijn naam. We kunnen later dan nog kijken naar een manier waarop jij je kan inkopen in onze woning." Leugentje om bestwil, zeg maar?
Samen sinds 2006, samenwonend sinds 2010 (huren), huis gekocht in 2013.1ste vraag: Hoelang zijn jullie al samen?
Inderdaad. Als de waarde van onze woning met 5% zou stijgen zou ik inderdaad 5% op €50.000 "mislopen". Maar da's een keuze die ik gemaakt heb. Langs de andere kant: door het feit dat mijn vriendin mee "investeert" in de woning, kan ik op het andere kapitaal wel winst maken. Alleen had ik die woning nooit kunnen kopen, en ook niet de mogelijkheid gehad om die investering te doen.2 de vraag: Jij krijg bij verkoop eerst €50.000 uitgekeerd, maar dit bedrag is dan toch niet gestegen met de waarde van de woning?
Waarom weent ze? Ziet ze dit als teken dat je haar niet vertrouwt? Draai het dan eens om: vraag haar of zij jou niet vertrouwt, dat zij absoluut een deel van het huis wenst? Zo kan je het ook bekijken: zij vertrouwt jij dan niet genoeg en denkt dat je haar op straat gaat smijten.Wees gerust dat ik hier hard in ben, hoeveel het me ook pijn doet om haar voortdurend te zien wenen.
Van zodra ze ook mede-eigenaar wordt, is het niet meer simpel. Het simpelste is dat jij alleen eigenaar wordt (als je dit financieel aankan). Ook al heeft ze maar 5% eigendom: als jullie ruzie krijgen, kan ze EISEN dat het huis verkocht wordt en ze dan 5% van de opbrengst krijgt. Zelfs als jij haar moeiteloos zou kunnen uitkopen voor die 5% kan ze daar moeilijk over doen als ze wil, en bijvoorbeeld een openbare verkoop eisen. Op dat moment wordt het een juridische strijd om te zorgen dat uw huis niet verkocht wordt. Reden te meer dus om te zorgen dat jij énige eigenaar bent van de woning. Zeker aangezien je nog niet zeker bent van de relatie...Als ik 70% in totaal inbreng (eigen vermogen en geleend bedrag) dan moet het ook 70% op mijn naam staan. Zo simpel is het!