In oktober 2015 heb ik compromis getekend voor een appartement. Ik betaalde €155000 en leende €120000 onder klein beschrijf. De reden dat ik een appartement zocht, was omdat ik een plekje vond om tot rust te komen omdat ik een traumatische ervaring heb meegemaakt.
Nu kom ik hier echter niet tot rust, er komt veel verkeer voorbij wat ik binnen hoor en mij constant aan erger (was me helemaal niet opgevallen toen ik er een 3 tal keer ben gaan kijken), waardoor ik me nog slechter voel en ondertussen zelf naar de psychologe ben aan het gaan.
Ik heb nu dus heel veel spijt van mijn beslissing en ik voel me zo een mislukkeling. En ik weet wat velen nu zullen denken: dit is een investering wat je doet voor x aantal jaren, maar zo zie ik het helemaal niet meer
is er een mogelijkheid om binnen de 3 jaar toch al te verkopen of te verhuren?
- Zoja, hoeveel gaat deze boete me bedragen? Kan ik geen overmacht inroepen vanwege traumatische ervaring (moeder is tijdens busreis in 2015 verdwenen en erna opgenomen op psychiatrie
)? Wat als ik binnen de 3 jaar terug zou verkopen en/of verhuren en bij mijn ouders ga wonen, wat gebeurt er dan met de registratierechten? - Zoniet, wat zijn de opties na 3 jaar? Iets anders kopen binnen of na 3 jaar lijkt me niet echt mogelijk als alleenstaande of toch wel!? Wat als ik vb. na 3 jaar beslis om terug bij mijn ouders te wonen? Wat gebeurt dan met de betaalde registratierechte? Ik weet natuurlijk niet hoe de toekomst gaat lopen maar toch. .
Bovendien ben ik nog dikwijls thuis bij mijn ouders, zelfs slapen doe ik niet op mijn appartement. Kunnen ze hier achterkomen terwijl mijn domicilie op het appartement staat?
Alvast bedankt voor jullie antwoord.