“Art.108.De voorrechten en hypotheken gaan teniet :...5° Door verjaring;Voor de schuldenaar is er, ten opzichte van de goederen die zich in zijn handen bevinden, verjaring na verloop van de tijd, bepaald voor de verjaring van de vorderingen, tot zekerheid waarvan de hypotheek of het voorrecht is verleend. Voor de derde-bezitter is er eerst verjaring na verloop van de tijd die voor de *langste verjaring van de onroerende rechten vereist is...”(16 december 1851 Hypotheekwet).
*De langste verjaring = 30 jaar krachtens art.2262 Burgerlijk Wetboek.Na verjaring is handlichting overbodig.
Kan kloppen. Voor zover ik mij kan herinneren verviel in de zeventiger jaren een hypotheekinschrijving na verloop van 15 jaar , terwijl de meeste woonleningen 20 jaar liepen. Na 15 jaar was dus vernieuwing nodig, en die op haar beurt liep 30 jaar. Zolang er geen nieuwe lening is, of een verkoop, komt dit niet naar boven, en dooft na 30 jaar gewoon uit.
Het is dus volkomen normaal dat er na 41 jaar nog een hypotheek rust op het goed, en de notaris is verplicht om handlichting te vragen.