Beste,
Sinds oktober heb ik een time-out gevraagd wat betreft contact met mijn moeder. Mijn 2 kinderen, haar kleinkinderen, gingen nog wel naar haar tussen de middag.
Helaas heb ik gemerkt dat ze daarna de kinderen begon uit te horen over mij, hen emotioneel te chanteren("als mama niet mee komt, hoef je je nieuwjaarsbrief niet te komen lezen"). Ze belde ook 4 à 5 keer per dag naar de kinderen, die dan beide steeds alles moesten laten vallen om haar te woord te staan. Deden ze dat niet, beschuldigde ze hen dat ze niet meer van haar hielden en dreigde ze met geen cadootjes te geven voor sinterklaas.
Omdat ik dit soort invloeden op mijn kinderen echt te ver vind gaan en omdat ze geen enkele grens die ik stelde, wou respecteren(ze stond ooit 's nachts naast mijn bed omdat ik niet opnam), heb ik uiteindelijk ook het contact met haar kleinkinderen stopgezet. Dit alles in samenspraak met een kinderpsycholoog.
Dit heeft haar helaas niet doen stoppen: Op sommige dagen belt ze me een keer of 7 op(ik neem niet op want ik wil nu geen contact) en spreekt de voicemail vol met scheldtirades en dreigementen om naar de rechtbank te stappen. Ze stuurt sms'jes dat ik haar dood wil of dreigt ermee zichzelf iets aan te doen. Tevens probeert ze nu mij in diskrediet te brengen bij de door mij ingeschakelde artsen: de kinderpsycholoog, haar huisarts en ook mijn psycholoog die ik had gecontacteerd om te kijken of er relatietherapie mogelijk was. Dit alles achter mijn rug.
Ik weet echt niet meer wat ik hiermee moet. Mijn ex, met wie ik een goed contact heb, staat helemaal achter de beslissing en raadt me aan om naar de politie te stappen. Ook hij is er niet meer gerust op. Maar ik vraag me af of dit wel echt onder stalking valt?