Met die een lang verhaal ik kom er niet uit en zou graag uw mening horen:
Een lief en iel stemmetje v toekomstige poetshulp: ze is ziek is (2wk achter elkaar).
ze wil zó graag komen werken .. Stem en postuur komen niet overeen: 3wk later staat er een uit de kluiten gewassen vrouw voor de deur. Zij lijkt haar werk gemakkelijk aan te kunnen. Ik let de 1e keer niet op details.
Situaties die bij mij vragen oproepen: 1e keer hulpstuk vd stofzuiger zit vast kan er geen andere op zetten. Zal ik mijn partner om hulp vragen? Die werkt hier in de buurt … Haar partner en zij omhelzen elkaar; ik zie vanuit een ooghoek dat zij iets in zijn zakken stopt …De eerste pogingen het hulpstuk eraf te halen zijn tevergeefs maar ‘plots’ lijkt het hulpstuk er ‘als vanzelf’ af te gaan (?). 2e keer weer een probleem: "de stofzuiger doet het niet" (haar vervangster eeft er de vorige keer mee gewerkt); de zak zat zo vol dat het vuil eruit lag ...
Vraag haar naar een detail: ‘daar is gepoetst’. Bij controle is de mob pikzwart …
De keer daarop stelt ze voor de zoldertrap te doen (toch in de wekelijkse poetsbeurt?). Lluid gejammer gaat net zolang door tot ik naar boven ga .. Ze ‘is op een trede gaan zitten heeft op haar voet gestapt bij het opstaan heeft zich 'vreselijk' bezeerd … mag ze het bureau (haar werkgever) bellen: moet ze naar de dokter/naar huis ? Ze loopt een heel eind de straat in (met die"vreselijke pijn ?" ….) Wat mag ik niet horen ? (‘hele WE een dikke voet, afgezien"..)
Trap gepoetst, wat doen vuile afdrukken van mannensneakers erop? Een andere/ dezelfde keer die zelfde schoenafdrukken maar nu in het washok (??? Nee, niet mijn bezoek, die doen hun schoenen uit en lopen hier op pantoffels …). Weer een keer hoor ik - terwijl ze hier was – de voordeur dichtslaan. Wat was dat? Zij had ‘niets gehoord’ en gaat door met schoonmaken.
De laatste keer wordt ze weer afgehaald door haar vriend. Als ik de gang in kom zie ik dat ze met een grote tas, normaliter in de hal, de trap afkomt (??): ‘Ik moest mij omkleden’(hier? zonder zich te wassen? doet ze nooit heeft me niets gevraagd)
Ik wil de tas aanpakken ik sta er het dichtste bij trap sta; zij trekt de tas terug met een air van: afblijven (!), geeft de tas aan haar vriend die de tas voorzichtig aanpakt, vermeed die op de grond neer te zetten. Ze groeten amper, gaan zo vlug mogelijk weg …
Ben hoogst geïrriteerd na al deze voorvallen (poetsen afgewisseld met afwezigheid door ziekte) en het feit dat ze me voorliegt; breng het poetsbureau hiervan op de hoogte en meld mijn onvrede over de desorganisatie van haar vervangingen (als ze ziek is of ik weg moet)
Afspraak met een vriendin die altijd netjes voor de dag komt, ik zal deze keer ook mijn best doen. Wil mijn oorhangers inzetten: ze zijn nergens te vinden! En dat andere paar ook ! .. zal vanavond zoeken ben nu te nerveus ... Niet alleen gedonder met de organisatie van de poetshulpen - mijn klacht/verslag voor mevr. X is zo goed als klaar – nu ook nog diefstal!
Na al die eigenaardige voorvallen met de hulp die steeds weer een "goede reden" heeft om haar vriend te roepen ontdek ik dat er spullen weg zijn ! Ik ben woest! Mijn vertrouwen in de poetshulp gestuurd door een poetsbureau, is misbruikt! Al te goed is buurmans gek dat blijkt maar weer.
Heb de politie gemeld van dit alles dat niet in dank werd afgenomen door het poetsbureau: Ik werd in vraag gesteld (!): ik had door de desorganisatie door medewerkster en haar onbeschofte antwoorden - mevr. X. vond mijn emails naar deze laatste ‘emotioneel’, je zou voor minder! - van de ‘gelegenheid’ gebruik gemaakt om de politie te roepen. Nu ben ik boosdoener ipv slachtoffer. (Iedere dag vind ik wel iets dat verdwenen is; kan dit niet meer melden.)