Psycholoog

blondje
Topic Starter
Berichten: 2
Juridisch actief: Nee

Psycholoog

#1 , 08 mei 2018 11:00

Beste,

ik vraag me al een tijdje wat af. Als kind ben ik toen ik 11 jaar was seksueel misbruikt geweest maar dit is nooit aangegeven en ik ben hier nooit voor in behandeling geweest. Ondertussen ben ik 19 en vond ik het tijd om me hiervoor te laten behandelen bij een psychologe hoe moeilijk dit ook is, maar ik aarzel omdat ik me afvraag of het de psychologe haar plicht is om dit seksueel misbruik aan te geven? Ik zou het voorlopig namelijk liever zo houden en niet willen dat ze het gaat aangeven.

Alvast bedankt

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Milo72
Berichten: 1016

#2 , 08 mei 2018 11:12

In principe valt dit onder het beroepsgeheim van de psycholoog.

Echter, in sommige gevallen kan - op basis van art. 458bis, aangepast in 2011 - de psycholoog dit toch doorgeven aan de Procureur des Konings, wanneer er gevaar is voor zijn patient, of als er een reëel gevaar is dat er andere slachtoffers vallen.
Art. 458bis. Eenieder, die uit hoofde van zijn staat of beroep houder is van geheimen en hierdoor kennis heeft van een misdrijf zoals omschreven in de artikelen 371/1 tot 377, 377quater, 379, 380, 383bis, §§ 1 en 2, 392 tot 394, 396 tot 405ter, 409, 423, 425, 426 en 433quinquies, gepleegd op een minderjarige of op een persoon die kwetsbaar is ten gevolge van zijn leeftijd, zwangerschap, partnergeweld, een ziekte dan wel een lichamelijk of geestelijk gebrek of onvolwaardigheid kan, onverminderd de verplichtingen hem opgelegd door artikel 422bis, het misdrijf ter kennis brengen van de procureur des Konings, hetzij wanneer er een ernstig en dreigend gevaar bestaat voor de fysieke of psychische integriteit van de minderjarige of de bedoelde kwetsbare persoon en hij deze integriteit niet zelf of met hulp van anderen kan beschermen, hetzij wanneer er aanwijzingen zijn van een gewichtig en reëel gevaar dat andere minderjarigen of bedoelde kwetsbare personen het slachtoffer worden van de in voormelde artikelen bedoelde misdrijven en hij deze integriteit niet zelf of met hulp van anderen kan beschermen.
Ik ben geen jurist - mijn posts zijn dus enkel gebaseerd op mijn eigen mening en gezond verstand

Inazuma
Berichten: 9769
Juridisch actief: Nee
Contacteer: Website Twitter

#3 , 08 mei 2018 13:43

Feiten zijn nog niet verjaard
(die termijn begon pas op je 18 te lopen)

Kom voor jezelf op.
Geef het aan, hoe lastig dat ook is.
Hoe langer je wacht, hoe minder kans op resultaat.

Het gaat niet mirakuleus weg door aangifte, maar dat kan je wel helpen bij de verwerking - ook al gaat dat dan eerst een tijd zwaarder zijn.
Je merkt intussen dat het evenmin weg ging door het niet aan te geven ...

Nu bescherm je eigenlijk de dader ipv jezelf, en verandert er niks.
Jij blijft er mee zitten, thuis of bij psycholoog.
Hij loopt ongestoord rond en kan mogelijk zelfs nog verder doen

Reclame

LeenW
Berichten: 12828

#4 , 08 mei 2018 13:54

De psycholoog gaat dit niet aangeven omwille van haar beroepsgeheim. Dat kan enkel in extreme omstandigheden verbroken worden - zie post van Milo hierboven - en dat lijkt mij op basis van uw uitleg niet van toepassing. Als die persoon geregeld met minderjarigen werkt, is het natuurlijk een andere zaak. Dan lopen er anderen gevaar en heeft dat prioriteit.

Voor de rest is het onze taak niet om te zeggen wat u wel of niet moet doen, maar persoonlijk deel ik de mening van Inazuma wel.

Franciscus
Berichten: 38596

#5 , 08 mei 2018 17:25

Zie mijn antwoord op uw andere post.

FreelancerIT
Berichten: 1206

#6 , 09 mei 2018 18:05

Als zijnde een partner van een slachtoffer kan ik enkel de overige posters gelijk geven. Naar alle waarschijnlijk gaat een psychologe je het ook aanraden, als "deel" van je therapie. Dit heeft de psychologe van mijn echtgenote in elk geval gedaan.

Alleen... bij haar waren de feiten verjaard.

Al wat ze heeft kunnen doen is het verhaal naar buiten brengen via brieven en een persoonlijke blog. Resultaat? De helft van haar familie wil niets meer met haar te maken hebben.

Want ze heeft toch zo lang gewacht.

Er zou ook sprake zijn geweest van een klacht wegens "laster en eerroof", maar nu 2 jaar later hebben we daar nog steeds niets van vernomen.

Terug naar “Misdrijven tegen personen of goederen”