Ik weet niet of ik dit bij het goede onderwerp zet.
Probeer het allesinds wel kort te houden.
Ik heb reeds 8 jaar geen contact meer met mijn moeder.
Na het contact verbreken volgde er van haar kant uit jaren stalking en belaging.
Om onszelf te beschermen ben ik noodgedwongen na een tijd klacht gaan neerleggen bij de politie.
Er volgden heel wat klachten want het hield niet op.
Uiteindelijk lag er een dossier op het parket, die we achteraf ook zijn gaan inkijken.
We konden toen lezen dat ze ervan afkwam met een verwittiging. Alle klachten werden geseponeerd.
Sinds die 8 jaar heb ik vooral uit zelbescherming geen enkel contact met iemand van familie opgenomen.
Maar ikzelf hoorde ook niks van iemand uit de familie.
Vorige week vond ik het overlijdensbericht online van mijn grootmoeder, op de dag dat ze al gecremeerd was.
Ik voelde spijt dat ik haar niet meer ben gaan opzoeken.
Zo ondernam ik een poging tot contact name met een tante die in mijn leven als kind toch een belangrijke rol heeft gespeeld.
Ik wilde niet voor de 2de keer spijt krijgen die te laat komt.
Ze was echt blij om me te horen en wilde eigenlijk vrij direct al afspreken. Ik hield de boot nog af, en moest het laten bezinken.
Gisteren nog vroeg ik haar of ze het zou zeggen dat ik contact heb opgenomen of niet. Ze wist niet of ik dat wilde.
Nu voel ik me bijna sterk genoeg dat ik wel vrij ben in doen en laten, dus voor mij moest ze dat niet geheim houden.
Echter vreesde ik wel voor haar eigen band met haar zus (mijn moeder) en ik dacht dat het beest in mijn moeder zou wakker worden tegenover haar als ze het zou bekend maken. Ze zou dus nog wachten met het te zeggen en zien of er écht contact zou komen tussen mij en de tante of niet en dan nog zien.
Ze heeft het gisteren dus wel bekend gemaakt aan mijn moeder met alle gevolgen vandien. De hel was er los gebarsten en mijn moeder zou haar zus een papier getoond hebben waarop staat dat als zij nog contact heeft met iemand die ook met mij contact heeft ze in grote problemen kan komen en dat dit zelfs kan leiden tot een gevangenisstraf. Dus de tante liet me deze ochtend weten dat ze afhaakt. En me verder het beste wenst.
Nu wisten wij niks van die regel, nooit iets van in het dossier terug gevonden.
Kan het zijn dat ze die mogelijke straf boven het hoofd hangt zonder dat het slachtoffer hiervan op de hoogte is?
Of kan het zijn dat ze met nog een ander persoon klachten heeft lopen rond stalking en belaging waardoor dit een algemene verwittiging is?
Is dit dan een verwittiging of al een veroordeling?
Wij weten helemaal niks af van een rechtzaak want die zijn wij ook nooit gestart.
Is er een manier om erachter te komen wat hier écht van waar is?
Want als dat zo is, dan hoef ik ook niet meer bang te zijn om haar ooit ergens toevallig tegen het lijf te lopen....
Ik zou me bij de tante haar keuze kunnen neerleggen als het haar eigen keuze is geweest.
Maar hier wordt alweer de keuze gemanipuleerd...
Het lukt haar keer op keer en ik blijf telkens alleen achter en zij wordt beschermd.
Ik hoop dat mijn vraag wat duidelijk is.