U gelooft het nooit! Ik hou het bijzonder kort, maar ik moet toch enigszins de situatie schetsen.
Sinds maanden, hielp ik een jonge gast (22 jaar) met autorijlessen. En gaandeweg ook financiële hulp. En nog, en nog voor dit dan voor dat. Hij 'enig kind, zonder vader opgegroeid, beschouwde mij als 'een vader, want zoveel dat ik hem leerde inzien enz. "Zijn moeder die op reis was, zou mij terugbetalen, enz.." Het bedrag liep over 5 maanden, en uitgelopen tot over enkele tiendduizenden euros (Tja, zo dom was ik, achteraf, na al zijn blabla. Hier te lang om uit te leggen. Gebeurd is gebeurd) maar daar gaat het niet om.
Ik liet hem telkens tekenen naast bedrag en datum op lijst van schuldbekentenis. Maar die mama daagde niet op, (telkens 'een verhaal'). Ik heb haar nooit gezien noch gesproken. Heb zelfs haar telefoonnummer nooit gehad...
Op zijn verzoek zou ik uiteindelijk door haar vergoed worden voor zijn schulden. Maar zij daagde niet en hoorde ik haar nooit.
Hij dreigde om bij een advocaat te gaan.
Ik zat ik de put van verbijstering, en zou een klacht opstellen en indienen. Maar de moed zat te laag. Ik heb 16 dagen gewacht, ik ben er haast mee klaar om eerstdaags naar de politie te gaan.
En de jonge gast keerde de rollen om!!! Hij ging naar een geduchte advocaat, die hem aanraadde om een klacht in te dienen tegen mij voor oplichting en belagen!! Die brief vond ik deze middag in mijn bus
De jonge gast heeft mijn bewijzen (zijn ondertekeningen) eens stiekem meegenomen. Na mijn ontdekking na zijn avondbezoek, op mijn vraag waarom gestolen!? ("om te tonen aan de boekhouder van zijn mama die 5 winkels heeft"). (Maar ik kreeg die nooit meer terug)... Dus geen bewijzen!
Ik zweer u dat ik integer ben, teveel mensen kunnen dat beamen, (vele buren uit mijn wijk, school en club waar ik vrijwilligerswerk doe sinds 16 jaar, enz.
Mijn vraag: 1/ Dien ik alvast mijn klacht in , los van de zijne? Of juist AANSLUITEND AAN HET VERHOOR. Of..?
2/ kan ik aanvullend aan mijn klacht ook een moraliteitsonderzoek vragen?
Alvast dank