Als TS er (naar mijn mening terecht) van overtuigd is dat de spullen zijn eigendom zijn, is dit GEEN diefstal, minstens omwille van het ontbreken van het bedrieglijk opzet.Art. 461. Strafwetboek: Hij die een zaak die hem niet toebehoort, bedrieglijk wegneemt, is schuldig aan diefstal.
Binnendringen in de woning:
Ik geloof niet dat een rechter zal geloven dat een vrouw aan haar partner een sleutel van haar huis zou geven, maar geen toestemming om die te gebruiken.Art. 439. Met gevangenisstraf van vijftien dagen tot twee jaar en met geldboete van zesentwintig frank tot driehonderd frank wordt gestraft hij die, zonder een bevel van de overheid en buiten de gevallen waarin de wet toelaat in de woning van bijzondere personen tegen hun wil binnen te treden, in een door een ander bewoond huis, appartement, kamer of verblijf, of in de aanhorigheden ervan binnendringt, hetzij met behulp van bedreiging of geweld tegen personen, hetzij door middel van braak, inklimming of valse sleutels.
De partner van de TS meent dat de zaak hem NIET toebehoort! Als hij die dus gaat wegnemen zonder dat de partner dat weet, is die bedrieglijk! Jij zet de TS net aan tot het schenden van art 461 en je laat het uitschijnen alsof hij dit artikel net NIET schendt!