3 maanden geleden kwam de politie , op een feestdag, mijn zoon ophalen wegens een beschuldiging van verkrachting.
Mijn zoon had reeds enkele jaren een goede band met een meisje (KD) die hij op school leerde kennen. De laatste maanden zagen ze elkaar heel vaak en ik zag hen knuffelen en zoenen , ze zijn allebei 17 en ik vond het mooi om te zien, hoe de liefde tussen hen aan het groeien was. KD was een kind-actrice geweest en had reeds heel wat meegemaakt.
Mijn zoon had verteld dat ze gevoelens hadden voor elkaar, maar dat hij haar niet kon beloven om haar eeuwig trouw te blijven, eerlijk als hij is... Daarop hadden ze beslist om geen relatie te beginnen. Toch gingen ze bijna constant samen naar optredens, cinema, enz... Op een avond had ie me laten weten dat ie daar zou blijven eten en slapen. s morgens merkte ik dat hij thuis was, maar vermits ik niets hoorde liet ik hem nog even uitslapen. Toen ik wat later op zijn kamer kwam, vond ik hem in een hoekje helemaal overstuur, met veel moeite kreeg ik het verhaal eruit: Ze hadden samen, in haar bed, een film gekeken en waren in slaap gevallen. Hij werd wakker, in elkaar verstrengeld, zij zat bovenop hem. Ze fluisterde dat ze dit beter niet deden, waarop hij geschrokken is weggesprongen. Ze waren allebei overstuur en hij heeft die nacht 20km naar huis gestapt, huilend...
De volgende ochtend had ze hem een bericht gestuurd om te zeggen dat dit verkrachting is en dat ze daarvoor naar de politie zou kunnen stappen, daarop heeft hij zijn excuses aangeboden en zijn spijt betoond in een sms.
Toen hij me alles vertelde, dacht ik niet dat ze werkelijk naar de politie zou stappen en verwachte ik een gesprek met haar ouders of tussen hen, eens ze allebei een beetje bekomen waren. Tenslotte waren ze verliefd op elkaar, hadden ze een langdurige vriendschapsband en had zij hem uitgenodigd om in haar bed te liggen...
Kort daarna kreeg ik echter bezoek van de politie.
Hij moest mee, op die feestdag en zou waarschijnlijk 's avonds terug thuis zijn. Mijn advocate gebeld en tegen de middag kreeg ik bericht dat hij pas 's avonds zou voorkomen. 's avonds kreeg ik bericht dat de procureur al naar huis was en dat mijn zoon in de cel moest voor de nacht... om de volgende dag voor te komen. Ik mocht hem niet meer spreken, ook niet aan de telefoon...
Mijn advocate kent mijn zoon en net als iedereen die hem kent (als een heel gevoelige, lieve, behulpzame en empathische jongen) kan ze niet geloven dat hij in staat zou zijn om iemand te verkrachten. Dit hele gebeuren was net voor de examenperiode. Hij is niet geslaagd, ook de school stond versteld, vermits hij een intelligente jongen is die eindelijk zijn plaats gevonden had (humane wetenschappen) .
Het werd een moeilijke vakantie , mijn zoon zit in een depressie en heeft moeite om buiten te komen, om zich te amuseren,...
Met veel moeite kon ik hem ertoe brengen om te studeren en zich een beetje erbovenop te helpen.
De dag van zijn herkansing voor school, kregen we bericht van de rechtbank, een vraag om bemiddeling. Op slag was ie weer helemaal down en faalde voor zijn herkansing...
Ondertussen staat er op de Facebookpagina van de vader van KD een foto van zichzelf met zijn dochter, allebei aan t lachen met hun middelvinger omhoog en hun andere handen in een o en een vinger erdoor... Lijkt op een foto om ons te jennen.
En verder nog foto's van leuke momenten deze zomer. Voor mijn zoon waren er amper leuke momenten deze zomer...
Nu , begin september, stonden er deze morgen twee agentes aan de deur, om 7u30. Ze kwamen mijn zoon ophalen, sloegen hem in de boeien met een extra touw errond, alsof hij een gevaarlijke crimineel is (hij is 17 en een super lieve jongen die helemaal geen verzet toonde!!!) hij moest voor de jeugdrechter (zonder aankondiging op voorhand) er waren nieuwe documenten... KD heeft bij een psychiater een verslag opgesteld dat ze zware traumatische lasten heeft, ze verdraaide ook de gebeurtenissen (zij of haar vader of haar advocaat????)
Verder omschrijft de jeugdrechter dat de beschuldigde zoveel spijt betoond "in die mate dat hij zichzelf bijna voordoet als een slachtoffer".
Niemand lijkt te zien dat mijnzoon hier effectief een slachtoffer is! Niet hij heeft een onherstelbare fout gemaakt, maar zij, toen ze naar de politie stapte ipv te praten met haar geliefde...
Toen mijn dochter dit alles vertelde aan de broer van KD (die een vriend is van een vriendin van mijn dochter) kon hij volledig geloven in de onschuld van Danté en werd hij kwaad op zijn vader, die dat alles georchestreerd heeft, volgens hem, en blijkbaar is dit niet de eerste keer...
Mijn advocate beloofde me alles te doen wat mogelijk is om deze jacht op schadevergoeding aan het licht te brengen, maar wist te vertellen dat dit niet eenvoudig zou zijn , vermits de tegenpartij een bekende advocaat onder de knie nam, die samenwerkt met de psychiater...
Ik ben ten einde raad, moet hulpeloos toezien hoe mijn zoon ten onder gaat : niet enkel is hij zijn geliefde kwijt, maar bovendien moet hij ook kampen met een valse beschuldiging die hem heel erg raakt...
Hij moet nu 5 dagen in een strafinstelling verblijven en erna weer voorkomen...
Ik weet niet hoe mijn zoon deze aanval ooit te boven zal komen???
Ik weet ook niet hoe ik zoiets kan weerleggen en aantonen dat mijn zoon geen verkrachter is, dat hij gewoon te eerlijk was en daardoor zijn vriendinnetje niet de relatie kon geven waar zij op had gehoopt... Hoe ik kan aantonen dat die vader eigenlijk zowel mijn zoon als zijn eigen dochter leed aandoet , enkel en alleen uit winstbejag... (in het verslag van de psychiater stond er al een bedrag die geeist wordt als schadevergoeding) ... Dit alles terwijl ik dacht dat mijn zoon en zijn vriendin al matuur genoeg waren om dit onder elkaar uit te babbelen...
Ze zouden samen moeten genieten van een leuke zomer en genieten van hun puber zijn met alle bijkomende ontdekkingen in hun zoektocht naar een (ook seksueel) evenwichtige relatie. Ik vrees voor de toekomst van mijn zoon (en ook voor de toekomst van KD ) ... heel dit vertoon van macht en de behandeling die mijn zoon tot nu toe reeds moest meemaken, lijken mij geen hulp, maar eerder een vloek die er op hem gelegd wordt. en dit terwijl hij zijn volwassen leven nog moet beginnen...
Ik heb zin om een klacht in te dienen tegen die vader, wegens laster en eerroof, ... ??? Maar wil ook die dochter niet meer leed bezorgen dat wat er haar al werd aangedaan... Hoe kan zij nu leren om een leuke relatie op te bouwen, als een valse beschuldiging kan leiden tot winst???
Ik ben ten einde raad en weet niet hoe ik dit het beste kan behandelen?
Moet ik erop vertrouwen dat de waarheid aan het licht zal komen en dat de situatie zal worden rechtgetrokken?
Moet ik een klacht indienen tegen die vader?
Moet ik een tegen-verslag van een psychiater indienen , waarin het trauma dat mijn zoon meemaakt omschreven wordt?
Kan ik die FB-foto gebruiken als bewijs van hun opzet?
Hoe kan ik mijn zoon weer gelukkig maken? Hoe geraak je over een trauma als dit? (zijn eerste liefde, die hij met heel veel vriendschap begonnen is, waar hij in alle eerlijkheid wou instappen, ...)
Hoe kan mijn zoon ooit nog een meisje vertrouwen , na zo'n belevenis?
...
Waar kan ik naartoe om recht te vinden??