Laster en eerroof ?

[alainsch]

Een naaste van mij is komen te overlijden door zelfdoding. Zonder in details te vervallen ben ik van mening dat de overledene zijn ex-partner daar een heel grote rol in heeft gespeeld door haar acties van de voorbije maanden.

Een deel van het verwerkingsproces voor mij zou er in bestaan om mijn mening/fustratie/woede op papier te zetten (en haar dat te bezorgen), effectief in bewoordingen waarbij ik de ex-partner in kwestie wijs op acties die tot de zelfdoding hebben geleid en dus aan te geven dat ik haar eigenlijk (mede-) verantwoordelijk acht.

Ik weet ook wel dat het de overledene zelf is die uiteindelijk de beslissing heeft genomen, maar de ex-partner heeft naar mijn gevoel (en blijkt ook uit facebook en email berichten) dingen gedaan die minstens mee aan de basis van die keuze liggen, tot zelfs de reden zijn.

Mijn vraag nu: als ik me enkel tot haar richt in een schrijven, kan zij me daarna iets te laste leggen? Is er sprake van laster en eerroof als ik mij enkel tot haar richt en haar dus niet publiek beschuldig?

Ik begrijp dat er mensen gaan zijn die vinden dat dit niet kan of er over is, maar ik ben enkel op zoek naar advies of ik wettelijk iets fout doe, niet moreel.

Thanks

[LeenW]

Puur juridisch kan men u geen laster en eerroof ten laste leggen.

Moreel gezien wil ik er nog op wijzen dat tenzij u er zeker van bent dat de ex dit zo gewild zou hebben, zij meer dan waarschijnlijk ook een verwerkingsproces door moet. Zij moet hier ook mee leven.

Uw acties zouden het voor haar mogelijk veel moeilijker kunnen maken. Mag ik daarom een alternatief voorstellen, dat u met deze persoon gaat praten in het bijzijn van een deskundige die u beide kan bijstaan. U kunt dan uw gedacht zeggen tegen haar (op een constructieve manier, maar de deskundige zal dan ook ingrijpen als het te ver gaat) en zij kan zich dan ook beter uitleggen. Dat lijkt mij een oplossing die voor beide partijen beter is dan hetgeen u voorstelt.