#5 , 22 dec 2016 08:08
update:
we hadden gisteren een camionette gehuurd en zijn naar het huis gereden. De sloten waren vervangen. De ex-partner was niet thuis. Mijn zus belde hem op o te zeggen dat ze haar spullen kwam halen teneinde te weten te komen of hij misschien toch thuis in de zetel zijn roes lag uit te slapen. Hij kreeg van mijn zus te horen dat ik samen met haar en een camionette was gekomen.Hij riep dat hij mij de kop ging komen inkloppen (dat heeft hij 1 uur later ook geprobeerd, en daarna lag ik in het ziekenhuis, zie verder).
We belden de politie en wachtten in de camionette op hen. Pas 40 min later komen ze opdagen. De politieagent hort mijn verhaal en vraagt me in een andere straat o bericht van hem te wachten. 30 min later vergezelt hij ons op de parking waar wachtten. En nu komt het absurde: "ik kan u niet toelaten vandaag de spullen van uw zus op te halen....hij is nog niet thuis, hij komt van Antwerpen en wil niet dat je binnengaat. We hebben met hem afgesproken dat jullie zaterdag de spullen van je zus komen halen." Ik zeg hem dat mijn zus daar nog op adres staat, wij een camionette hebben gehuurd en geen andere keus hebben het nu te doen daar we geen geld hebben om de camionette nog een tweede keer te huren.Hij zegt: " ja maar dat is uw eigen schuld, u had maar beter met hem moeten communiceren". Ik zei : ja maar met deze man communiceren lukt niet want hij kent enkel geweld en heeft mijn zus tien dagen geleden voor de honderdste keer te pleuris geslagen. Toen is ze kunnen vluchten" . Hiij zegt: "ja maar het was haar keuze om het huis te verlaten." IK zeg hem dat we enkel haar documenten willen nemen die de ex anders tegen zaterdag zou kunnen vernietigen (documenten die cruciaal zullen zijn voor het hoederecht). Hij herhaalt, nu geënerveerd: "ja maar ik ga u toch niet binnenlaten want haar ex wil dat niet en ze had dus maar beter moeten communiceren met hem" . Hij wil niks meer horen en we gaan mee met hen naar het commissariaat omdat mijn zus het verslag van de arts van haar letsels bij het dossier moest steken. Daar proberen we hem te overtuigen mijn zus enkel haar documenten het huis uit te laten halen. Hij zegt: kijk, ik ken zo'n mensen al 25 jaar en k weet dat als ik jullie binnenlaat zonder zijn aanwezigheid, hij zal escaleren.je kent zijn crimineel verleden, dus dit zal de zaken enkel verergeren. Ik vroeg hem advies over wat mijn zus zou kunnen doen betreffende het aanvragen van een contactverbod. "Dat weet ik niet, daar moet je ergens anders voor zijn." Ik kon m'n oren niet geloven.
We brachten de camionette terug naar het transportbedrijf en gingen naar mijn wagen. het bleek donker en stil in de straat en in de woning dus waagden we het er op om toch de documenten het huis uit te halen. Toen mijn zus wat te lang wegbleef riep ik via de oprit naar binnen maar er kwam geen reactie. Ik ging naar binnen en ging richting woonkamer.Plots hoorde ik achter mij iemand die snel maar redelijk stil kwam binnengelopen. hij begon als een razende te roepen.Hij, een man, een kop groter dan mij, 150 kilo, kwam op me afgestormd als een neushoorn. Hij had een enorme hamer bij. Hij trachtte mijn hoofd in te slaan. Ik kon de eerst slag blokkeren met mijn linkerarm. Hij sloeg een tweede keer en deze keer ging mijn schouder uit de kom. IK besefte dat ik moest ontsnappen want ik kon me niet meer verdedigen. Maar ik wist niet waar mijn zus was. Ik trachtte hem dus het huis uit te lokken. Hij volgde me 50 meter de straat in. Mijn zus had me horen roepen tijdens zijn eerste aanval en dacht : die is dood. Toen ik dus naar buiten was gelopen was mijn zus blijkbaar naar beneden gelopen en kwamen ze elkaar beneden tegen. Hij bedreigde haar met de hamer en duwde een schroevendraaier net boven haar borst. "Het is hier allemaal van mij gij vuile hoer" riep en toen liep hij de garage uit in mijn richting. Had ik hem dus niet van op straat geroepen, wie weet wat er dan gebeurd zou zijn. Ze kon de wagen inspringen, pikte me 50 m verder op en toen reden we naar de spoed van het ziekenhuis. De politie, in burgerkledij, kwam mijn verklaring afnemen: hij zei:" tja, van mij krijg je geen medelijden, maar ja dat is mijn persoonlijke opinie. " En in een zeer vijandige atmosfeer stelde hij zijn vragen en nam hij mijn verklaring op terwijl ik groggy was van de morfine. Hij vroeg me of ik bepaalde onderzoeksdaden wou laten stellen. Ik vroeg hem de ex aan een alcohol en drugtest te onderwerpen. toen ik hem zei dat ik wat groggy was door de morfine zei hij: "ik ga je verklaring niet laten ondertekenen, ik zal je uitnodigen voor een andere keer." Dat wil dus ook zeggen dat hij de onderzoeksdaden ook niet zal uitgevoerd hebben terwijjl dit bij de rechtszaak cruciaal zou kunnen zijn. Bij het verlaten van het ziekenhuis zei de politieagent tegen mijn zus: "van ons moet je geen hulp verwachten". Illegaal wat hij zegt, en ten tweede absurd want ze hadden helemaal niet geholpen. 's Avnds kregen we per voicemail en sms bedreigingen van de ex. Ernstige bedreigingen. En de politie doet niks.