JuridischForum.be

Hallo,

Ben een vrouw van 28 en wordt ervan beschuldigd van aanrading op een 17jarig meisje. Aangezien het gaat om de dochter van een naaste kennis weet ik iet goed hoe ik hiermee moet omgaan. De kennis heeft me voor deze feiten gesteld. Ikzelf pleit onschuldig. De kennis stelt me een ultimatum - of ik beken alles en ze zet geen verdere stappen, of ze maakt een afspraak voor een vertrouwenscentrum voor aanrading waar ieder zijn verhaal kan doen. Ze gaat het ook niet bij deze stap laten.

Wat kan ik doen om mijzelf te beschermen voor eventuele verdere juridische stappen? Heb een Familiale verzekering met BA.

Wat uw vriendin doet is haar zaak.

17 jaar is minderjarig en (kan) strafbaar zijn indien een meerderjarige een sexuele relatie heeft met de minderjarige.

Nu een 17-jarige kan toestemmen.

U pleit onschuldig - wat u zegt is uw waarheid - als er voor de rest niets is gebeurd dan blijft u daarbij.

Wat kan de tegenpartij doen --

of u bekent --- dan zet zij geen verdere stappen ... ja dan begaat ze zelf een starbare feit gezien ze kennis heeft van strafbare feiten en deze niet aangeeft.

of ze gaat naar een vertrouwenscentrum ... ja en dan.
deze mensen zijn gebonden aan beroepsgeheim en gaan NOOIT aan 3de iets vertellen wat de andere personen in vertrouwen tegen hen gezegd hebben- zij zeggen dat niet tegen anderen - de politie en ook niet tegen het gerecht. Dus die kennis is met deze elementen niets.

Goed ze gaat aangifte doen bij de politie -
Alle partijen worden dan door politiemensen gehoord
Zaak gaat naar procureur des Konings - minderjarige in betrokken - geen heterdaad - geen bekentenis.
Parket zal dan beslissen wat er verder zal gebeuren.
Parket KAN zeggen dat alle partijen - bij wijze van maatregel naar een vertrouwenscentrum gaan voor verdere therapeutische opvolging.
Parket kan onderzoeksrechter vorderen
Parket kan verwijzen naar rechtbank die dan over de feiten zal oordelen.

Alles is afhankelijk van de bewijslast.

Zie deze draad betreffende iemand, die ging 'schuiven': gewoon (alleen maar) volhouden van niets te weten!! Je hoeft immers niet mee te werken aan veroordeling van jezelf.

De link is nederland NIET België.

eventjes vluchtig gekeken - niet hetzelfde maar gelijkaardig wat bewijsvoering.

In België is men onschuldig tot bewijs van het tegendeel.

Bewijs kan in strafzake geleverd worden met alle mogelijke middelen - ook vermoedens zijn mogelijk.
Het is een rechter die beslist.

Zie deze draad betreffende iemand, die ging 'schuiven': gewoon (alleen maar) volhouden van niets te weten!! Je hoeft immers niet mee te werken aan veroordeling van jezelf.

Vrij vaak is het verschil tussen Belgisch en Nederlands recht zéér verschillend.
Linken naar een voorbeeld van een ander land lijkt mij dan ook niet zo aangewezen.

De link is nederland NIET België.

eventjes vluchtig gekeken - niet hetzelfde maar gelijkaardig wat bewijsvoering.

In België is men onschuldig tot bewijs van het tegendeel.

Bewijs kan in strafzake geleverd worden met alle mogelijke middelen - ook vermoedens zijn mogelijk.
Het is een rechter die beslist.

Niet-jurist zijnde heb ik tenminste dat laatste voor Nl ook altijd gedacht.

Zie deze draad betreffende iemand, die ging 'schuiven': gewoon (alleen maar) volhouden van niets te weten!! Je hoeft immers niet mee te werken aan veroordeling

Dat klopt in verschillende gevallen (o.m. erfrecht); wat is het wezenlijke verschilpunt, wat betreft deze onderhavige kwestie?

Vind het nederlandse geval wel illustratief voor wat er kan gebeuren, als je de politie gaat helpen; voor wat betreft 'alle mogelijke middelen', weten die blijkbaar ook van wanten.

Het is haar woord tegen het mijne neem ik aan? Nota: ik heb geen sexueel contact gehad - volgens K. zou ik mijn hand in haar broek hebben gestoken - tijdens mijn slaap... bewijs dat maar eens...

Dat klopt in verschillende gevallen (o.m. erfrecht); wat is het wezenlijke verschilpunt, wat betreft deze onderhavige kwestie?

Het grote verschil zit, volgens mij, in de behandelingsprocedures van de verschillende landen. Die is op zeer veel punten totaal verschillend.

ik zou zeggen: wees vooral eerlijk met en tegenover uzelf.

heeft u niks gedaan? ok, ontken + laat u niet chanteren - u zal er zich alleen maar slechter door voelen. als zij u ter verantwoording wil roepen dient dat idd via een klacht bij de politie. alhoewel de politie dikwijls ook niet goed blijkt te weten dat iemand onschuldig is tot bewijs van het tegendeel, moet u ten allen tijde eerlijk zijn met uzelf en als u het niet heeft gedaan: staalhard blijven ontkennen ondanks elke intimidatie (en de tactieken die ze gebruiken zijn soms heftig)

heeft u wel iets gedaan? ga eens diep bij uzelf te rade.