Enkele maanden geleden diende mijn ex een klacht tegen mij in wegens belaging. Hierbij heeft ze een nagenoeg volledig valse verklaring afgelegd aan de politie. Zo beweerde ze dat wij nooit een relatie hadden, dat ik haar en haar ouders aanhoudelijk zou zijn blijven bellen, haar constant berichten heb gestuurd, en zelfs haar computer zou hebben gehackt om mijzelf te deblokkeren op FB en whatsapp nadat ze mij naar eigen zeggen geblokkeerd had. Al deze aantijgingen zijn onwaar, en dat kan ik ook bewijzen.
Kort samengevat hebben we enkel ruzie gekregen na het einde van de relatie, waarna ze in een hysterische bui dreigde klacht tegen mij in te dienen wegens stalking als ik haar ooit nog durfde te contacteren. Aangezien ze 1 dag daarvoor nog had gezegd dat ze mij een supertof persoon vond, heb ik haar na die uitspatting via facebook gevraagd om alles even te laten bezinken, waarop ze instemmend reageerde. Daarna heb ik haar een week met rust gelaten en na die week gevraagd of ze al wat bekomen was en alles wou uitpraten. Op dit bericht antwoordde ze niet, maar ze blokkeerde mij ook niet, waardoor ik in de veronderstelling was dat ze aan het twijfelen was. Ik heb haar enkele uren later nog eens expliciet gevraagd mij alsjeblieft te antwoorden zodat ik iets wist, omdat ik oprecht zwaar aan het afzien was van dit alles. Ook dit las ze zonder te reageren. De volgende dag ben ik mijn geduld verloren en heb ik gedreigd met 'te schrijven wat ik al even wilde schrijven, en als ze echt oorlog wil kan ze die krijgen'. Hiermee bedoelde ik dat ik haar zou aangeven voor examenfraude, omdat het mij duidelijk is dat ze mij enkel gebruikt heeft om schoolwerk voor haar te doen (ik heb heelder schooltaken voor haar gemaakt).
Naar mijn mening (en die van mijn advocaat) is bovenstaande lang niet voldoende om mij te veroordelen voor stalking. Nu is het zo dat de wet zeer vaag is over wat onder stalking valt en wat niet, en dat het gerecht in principe vrij is de feiten te interpreteren zoals zij dat willen. Daarom blijf ik met de angst zitten alsnog veroordeeld te worden voor stalking.
Onlangs kreeg ik bericht dat de klacht geseponeerd is met als reden dat 'de aangeklaagde situatie intussen geregulariseerd is'.
Omdat ik oprecht enorm ben aangedaan van wat er gebeurd is, overweeg ik om een klacht in te dienen wegens lasterlijke aangifte tegen mijn ex. Ik ben er mij van bewust dat dit waarschijnlijk niet veel zal uithalen, maar ik hoop dat ze toch een berisping zal krijgen van de politie en een duidelijk signaal krijgt dat je zoiets gewoonweg niet doet.
Ik heb begrepen dat bij seponering van de originele klacht eerst dient onderzocht te worden of deze klacht al dan niet gegrond was. Mijn vraag is is enerzijds of ik alsnog vervolgd zou kunnen worden voor stalking als de procureur zou oordelen dat haar klacht toch enige wettelijke grond heeft, en anderzijds of bovenstaande werkelijk voldoende is om van stalking te spreken. Is het in mijn situatie een goed idee is om een klacht wegens lasterlijke aangifte in te dienen, of kan ik mijzelf hier enkel maar meer schade mee berokkenen?