Vreemd relatie-einde Spanje

[toetsenbord]

Beste,

Een sprookje is in een helse nachtmerrie geëindigd die nu al twee weken bezig is ... Ik had een relatie van een dikke 6 maand met een Spaanse man. We zagen mekaar regelmatig in Spanje of België, rest gebeurde via internet of sms. De volgende feiten zijn gebeurd:

- hij had me meermaals op het hart gedrukt, als je minder of niets van me hoort is dat volstrekt normaal en het heeft niets met jou te maken, maar ik ben dan gewoon depressief/gestressed en in mezelf gekeerd

- dit was de laatste weken het geval, contact met hem opnemen ging bijgevolg moeilijk. Laatste berichten die ik van hem hoorde waren zorgwekkend en we zouden mekaar terugzien in december, ik met een verjaardagscadeau voor hem van 120 euro, voor mij veel geld

- ik boekte een trip naar Spanje en vertrok, 270 euro

- onderweg kreeg ik een sms: relatie gedaan, ik heb een ander. Ik gestressed, gsm kwijtgeraakt enzovoort... kon hem niet meer bereiken en hij had zijn telefoon continu afliggen, op hotel moeten gaan hier, daarvoor moeten betalen, uiteindelijk gsm gekocht ... hij nog steeds onbereikbaar maar 's avonds online gekomen en toen plots kreeg ik een bericht in caps dat mijn spullen op het strand stonden in een zak ... het was nacht en een verlaten plek... Als ik niet ging riskeerde ik dat de spullen gestolen zouden worden.

- hij wist dat de eerste keer voor mij heel belangrijk was maar heeft het toch met mij gedaan, al beweert hij nu dat hij toen al beslist had dat het gedaan was, in België

- beweert aan zijn vrienden en familie dat hij reeds twee maanden geen contact meer met mij heeft opgenomen maar dat ik hier desondanks prompt sta, suggereert dat ik een stalkster ben vermoed ik? Twee maanden geleden was hij echter in België en nadien hebben we nog hetzelfde contact gehad als altijd tussen de keren dat we mekaar niet zagen

- hij stuurt me van hot naar her

- verblijft hier bij zijn ouders, ik daar naartoe, hem nog gezien, we zouden afspreken de volgende dagen want hij was vrij, hij me geknuffeld ed en verhaal opgehangen dat hij idd depressief was

- volgende dag sms ik hem om te vragen hoelaat we afspreken enz.: geen antwoord

- kijk in mailbox: allemaal suggesties: ik mocht niet meer in de buurt van het appartement komen van zijn ouders want de buren dachten dat ik de kinderen iets zou aandoen??? Hij zou dan de politie dus bellen. Hij zou seks hebben met iedereen ... we hebben het onveilig gedaan... Hij was spoedarts dus ik dacht ... hij beweerde ook om de zoveel maanden gecontroleerd te worden en nog maar met drie meisjes ooit gemeenschap te hebben gehad. Ik had geen reden om daar anders over te denken ... Toen niet...

- hij zou ook zijn nummer veranderd hebben... niet dat hij ooit opnam waarover ook zijn vrienden klagen en hij zou deze zomer dat al willen doen omdat hij werd lastig gevallen door allemaal bedrijven naar eigen zeggen...

- hij stuurt ook een mail naar mijn vriendin en begint ons beide te bekladden en te beledigen

- vermoedelijk blokkeert hij vlak erna onzer beide emailadressen (dit doet hij plots altijd:

- Enkele weken nadat we gemeenschap hebben gehad ervaar ik vreemde symptomen. Dokters: mogelijk tekenen van een recente HIV-besmetting ...
--> wat is mijn verantwoordelijkheid hierin mbt zijn werk? E-mails aan zijn baas laten zien? ...

- Daarbij heeft hij niet alle spullen teruggegeven, mijn lingerie en sommige toiletartikelen gehouden ...

- Voor de plotse ommezwaai van zijn gedrag heb ik geen enkele verklaring: hij zou een nieuwe vriendin hebben was het eerst, dan zei hij " 't is maar sinds twee weken". Daarvoor was ik de vrouw van zijn leven. In juli zouden we gaan samenwonen. We hebben daarom zijn huis hier half samen ingericht en ik was er al geheel me op aan het voorbereiden dat ik naar Spanje zou migreren. :-s
En dan plots dit...

Je kan je indenken dat de kosten ook enorm zijn opgelopen ... hotelkosten, eten, ... daarbij in zeer marginale hotels verblijven omdat ik het niet al te breed had en noooit of te nimmer had gedacht hier in een hotel te moeten verblijven omdat meneer met de noorderzon verdwenen was ???

Conclusie:

- hoge kosten voor mij, enkel en alleen omdat hij geen enkel teken heeft gegeven dat onze relatie volgens hem voorbij was en hij zelfs een ander had of gewoon in het rond sekst?! :-s We spreken over een rekening van +500 euro terwijl ik het al helemaal niet breed heb, wat hij goed weet. (Zijn huis ligt hier trouwens leeg ... gezien hij bij zijn ouders zit want "zonder mij voelde hij zich zo alleen daar" :-s. En dan wou ik dus afkomen omdat meneerke idd mogelijk depressief thuis zat :-s).

- laster en eerroof tot en met

- lastigvallen van mijn vriendin en van mij

- het achterhouden van mijn spullen die ik echt per se terugwil!!!

Probleem:
- Belgische ambassade zegt: ik kom niet tussen in persoonlijke problemen. Dien een klacht in bij de politie voor het niet teruggeven van de spullen.
Maar uiteraard spreekt de politie Spaans en mijn Spaans is echt niet zo goed!!!

Verder is het enige wat ik heb dat ik weet waar hij werkt - of dat althans zei - en waar hij meestal verblijft: bij zijn ouders ... en hun nummer. Maar die kunnen dus totaal geen Engels, Frans of Duits...


Iemand met enige kennis van Spaans of Europees recht of met enige ideeën hierover, zeer welkom ...
Ik vind echt niet dat ik het hierbij kan laten, wat hij mij allemaal aandoet!! Zo behandel je een hond niet ... :-s

[roharro]

Dit zijn inderdaad "persoonlijke problemen". De relatie die u beschrijft creëert immers geen juridische verplichtingen. U bent ook op eigen initiatief naar Spanje afgereisd, bijgevolg moet u ook instaan voor alle kosten die daaruit voortvloeien.
Hoogstens zou u hem kunnen beschuldigen van het achterhouden van persoonlijke spullen. Maar dat gaat u nooit kunnen bewijzen.
Ik ken de Spaanse wetgeving niet, maar het valt niet uit te sluiten dat de man (naar analogie met de B wetgeving) u kan aanklagen voor stalking.
Het lijkt me dan ook aangewezen de hele zaak te vergeten en niet meer achterom te kijken.

[toetsenbord]

De reis is vanzelfsprekend niet onder dwang gebeurd, maar wel een gevolg voortvloeiend uit beweringen die iemand gemaakt heeft die niet blijken te stroken met de werkelijkheid, beweert hij op het moment dat ik in de bus zit en er niet meer uit kan ??
Die beweringen zijn vastgelegd op dingen zoals MSN, facebook, ... maar de sterkste bewijzen zaten in mijn gsm (smsen) en die ben ik dus onderweg ook nog een keer verloren.
En gezien hij zijn telefoon opnemen niet nodig vindt maar blijkbaar bij voorkeur via tekst communiceert was ik dus min of meer verplicht me een nieuwe gsm aan te schaffen.
Kan je redelijkerwijs van iemand verwachten dat ze uit bezorgdheid naar haar vriend in Spanje gaat, omdat ze toch hadden afgesproken mekaar de eerst e week van december te ontmoeten aangezien hij dan een week vrij heeft en zij wel al even minder van hem hoorde maar hij altijd gezegd heeft dat indien zij minder van hem hoorde dit niets met haar te maken had maar dat hij depressief zou zijn ... het laatste wat ze van hem hoorde wees er ook op dat hij veel stress had ...

Je begrijpt dat ik na 2500 km gerezen te hebben toch op z'n minst een normale reactie verwachtte ... In het slechtste geval kon ik nog mijn spullen pakken en de volgende dag terug gaan. Maar het was toch een mega kleinigheid voor hem om me even op weg te helpen in de stad waar hij me naartoe geleid heeft gezien hij er alles kent, door in het slechtste geval dat hij plots vies van me was geworden itt twee maanden geleden toen hij maar al te graag ... me de weg wijzen naar een goedkoop en deftig hotel en een plaats waar ik kon eten ed, en me vertellen wat ik was.
Dat zal niet in de wet verplicht zijn en al zeker niet onder strafrecht vallen, maar een beetje menselijkheid is toch niets om vies van te zijn...

Hij beweert meermaals in mails tegen mij en mijn vrienden dat de relatie al twee maanden geleden beëindigd werd?? Twee maanden geleden was hij in België en heeft hij me ontmaagd ... met opgave van compleet valse redenen blijkt dus nadien, dat heeft hij nu namelijk zwart op wit geschreven... Intussentijd dus gewoon virtueel contact zoals altijd in periodes dat we mekaar niet zagen...


Dan nog een heel andere vraag:
hij is arts. Stel dat hij met aids besmet is. Ik weet nu dat ik redenen heb om dat te vermoeden: ik had symptomen die het suggereren volgens artsen, ten tweede heeft hij inmiddels zwart op wit beweert zoveel mogelijk seks te hebben. Ook in zijn huis trof ik redenen aan om dat te denken die mijn argwaan aanvankelijk wekten, maar naîef als ik was geloofde ik mijn eigen ogen natuurlijk liever niet ...:

Hij beweerde bovendien dat hij via het ziekenhuis elke drie maand gecontroleerd werd omwille van de verzekering, ziekenhuis wou zich indekken voor eventuele besmettingen. Làter, toen het al te laat was en op het einde van die laatste oktoberweek... ging het daar toevallig over en zei hij dat het ziekenhuis het daar niet zo nauw mee nam en het wel al even geleden was, een jaartje ofzo ... :-s
Daarnaast deed hij ook beweringen waar ik toen niet al te ver over heb nagedacht: ik heb geen emoties, het leven kan me niet schelen, alles laat me koud, ik hben volledig afgevlakt, binnen 50 jaar zal niemand in deze kamer nog leven (ik was 26), ...

Kortom, dingen kunnen indiceren dat hij hiv heeft.
Ik heb dit dan ook laten vastleggen via een denuncia vandaag want dat werd me hier aangeraden door de politie. Alsook de verdwijning van de spullen.

[Stomgenoeg niet de dingen die in België onder stalking en laster en eerroof vallen (zwartmaken bij een vriendin en een vriendin ongevraagd lastigvallen) en de vraag naar een schadeclaim ... Tenslotte heeft hij dingen beweert, die neergeschreven staan, daarop ben ik voortgegaan. Ik had geen reden om me van kwaad bewust te zijn. Laat staan van zulke kwade bewustheid.
Ook in oktober toen hij bij me was wees niets erop dat hij plots onze gezamelijke toekomstplannen had opgeborgen. Integendeel, we praatten over de toekomst zoals altijd ...]

Maar mijn vraag is nu dus: in hoeverre reikt mijn verantwoordelijkheid hierin? Ik weet namelijk ook dat hij arts is en in principe dus andere mensen kan besmetten, laat staan door het feit dat hij expliciet gemaild heeft dat hij zo veel mogelijk seks heeft en dat zal blijven doen (omdat hij single is :-s - had toch echt wel leuk geweest als hij mij daar heel éven van op de hoogte had gebracht, zodat ik geen 2500 km moest reizen met dan ook nog een cadeau voor meneer, een jas waarvan hij ook nog bereidwillig de maat heeft gegeven en alles, in die twee maanden dus terwijl hij beweert dat de relatie "sinds twee maanden voorbij was"!!! )...
Wat kan en moet ik hiermee doen? Het melden aan zijn baas? Aan een andere instantie (vredegerecht is dus gebeurd vandaag), ... ?

Ethisch vind ik het geen fijne gedachte dat hij nu mogelijk op stap is en àls hij het heeft (kans lijkt me klein omdat het wel heel lomp zou zijn, vooral gezien zijn beroep en kennis :-s) andere mensen kan besmetten... laat staan via zijn werk ...
En wat denkt de wet daarover (Spaanse, Belgische, Europese)?
Ben ik niet verplicht om hier in de bres te springen voor anderen, want in principe weet ik het en ben ik dus medeplichtig, gesteld dat hij het heeft en dat hij weet wat hij doet ... (Maar zelfs al weet hij het niet, ik heb redenen om het te vermoeden dus. :-s)

Ik dacht het aan zijn baas te gaan melden, dat betekent hem de e-mails laten zien die hij gestuurd heeft over zijn losbandige seksuele gedrag... Die kon dan zien wat hij deed (evt aan test onderwerpen of niet of evt maatregelen omdat het een tijd duurt vooraleer men het kan terugvinden in je bloed). En daarbij was het niet meer mijn verantwoordelijkheid.
Maar gezien ik ook niet beschuldigd van worden van ... god weet wat en ik morgen ook naar huis zou gaan is dat dus niet gebeurd.

Heeft iemand trouwens een idee hoe lang het vredegerecht werkt in Spanje? Het was me niet echt duidelijk omdat de Spaanse vrouw redelijk ongeduldig was naar de vertaalster toe, die zelf ook het hele stuk van recht niet kende maar wel kon vertalen dus, of ik daar aanwezig moet zijn of niet en hoe dat precies in zijn werk gaat enzovoort... :-s

[toetsenbord]

De ambassades verschillen overigens van mening lijkt. De ene noemt het persoonlijke problemen, anderen raadden me aan om een advocaat onder de arm te nemen.

Financieel kan ik dat overigens niet eens dragen en de vraag is ook wat er te winnen valt, gezien er geen wet zal zijn die mij het mogelijk maakt om mijn kosten te laten recupereren vermoed ik?? Geen schadevergoeding moest die al betaalbaar zijn en zelfs niet de reëel gemaakte kosten, dus wat dan? :-s

[Franciscus]

Wat is het strafrechtelijke in deze zaak?
Oplichting?? neen.
Diefstal...ook niet.
Misbruik van vertrouwen .... als strafbaar iets ....dus volgens de definitie .... ook niet.
De HIV besmetting 'mocht' hij dat geweten hebben .... zeker daar zijn al veroordelingen voor geweest.
Ook in Spanje heeft men tolken ....in België krijg je zelfs bij een aangifte een tolk ... in Spanje ??

[roharro]

ik had symptomen die het suggereren volgens artsen
Wat was de uitslag van de bloedanalyse? Artsen gaan niet zomaar voort op mogelijke symptomen.
Hoe gaat u bewijzen dat die arts (mogelijks) arts HIV heeft?

[toetsenbord]

Hij heeft me gezegd (schriftelijk, msn) dat indien hij even minder of niets zou laten weten.dit aan hem zou liggen en hij depresief zou zijn.

Hij heeft nagelaten te laten weten dat dit anders was, laat staan dat we geen relatie meer hadden.
Had hij dat wel gedaan, had ik uiteraard niet naar Spanje gekomen.
Al had hij me op eender welke manier gewoon duidelijk maakt dat
1) de relatie over was
2) hij me totaal niet meer wou zien --> vooral dit vind ik overigens schokkend gezien er totaal niets gebeurt is wat ik kan hebben misdaan :-s


Een mogelijke besmetting van mij kan pas aangetoond worden zes maanden na contact...

Kan ik zijn baas niet op de hoogte stellen van zijn uitspraken mbt seksueel contact zodat deze eventueel nog kan zien of hij hem onderwerpt aan een hiv-test (en dan verder nog kan zien of hij dat resultaat al dan niet doorgeeft aan mij).
Hoe zit het met mijn verantwoordelijkheid daromtrent? Strafbaar als ik het niet doe? Strafbaar als ik het wel doe (onder de wet van stalking of laster en eerroof - hoewel ik de baas gewoon maar de uitspraken van D. moet laten zien?)?

Was hij op de hoogte van een besmetting? Hij is arts, achter onwetendheid verschuilen is dus moeilijk...
Hij heeft ook sommige uitspraken gedaan die er op kunnen wijzen dat...

En hij heeft me ontmaagd, goed wetende wat dat voor mij betekende en nu verklaard te hebben dat volgens hem de relatie toen al over was ????

Hoe zit het met het burgerrechten aspect?

Kan hij me zomaar al die kosten laten maken bv??

Ik heb een denuncia laten uitvaardigen waarin men alvast een aantal dingen heeft op papier gezet en het ook heeft over het achterhouden van mijn bezittingen, al is het maar ondergoed.
Ik moet nog nagaan of ik die niet kan aanpassen om er nog meer in te zetten want het moest zo snel gaan en was zo onduidelijk (Nederlandstalige talk gevraagd "Dutch" maar werd als Deutsch verstaan blijikbaar. Ik kan Duits, maar niet fantastisch... 't Isz overigens Engels geworden maar mijn verhaal aan de tolk was nog niet klaar toen we binnengeroepen werden... en het is me niet duidelijk geworden wat die annuncia enzovoort precies betekent

Vooral iemand met kennis van de Spaanse wet, het spaanse rechtssysteem zou handig zijn.
De ontmaagding is trouwens in België gebeurd, e-mails met laster en eerroof over mij en beledigingen jegens een vriendin van mij gingen doorheen Europa via facebook, een besmetting kan ook al in Spanje zijn gebeurd.

[Tope]

Jij bent duidelijk door elkaar geschud en dat is niet moeilijk na zo'n traumatiserende eerste sexuele ervaring.
Niet alleen blijf je achter met een emotionele kater, maar heb je ook diep in de buidel moeten tasten.
Ik ben geen jurist, maar het lijkt me moeilijk deze zaak aanhangig te maken.
Veel belangrijker is echter dat je je leven terug op de rails krijgt en tot aanvaarding komt.
Je kan hiervoor deskundige hulp inroepen.

Jij schrijft: 'Enkele weken nadat we gemeenschap hebben gehad ervaar ik vreemde symptomen. Dokters: mogelijk tekenen van een recente HIV-besmetting ...'
'De meest mensen ontwikkelen geen symptomen waardoor veel mensen niet eens merken dat ze besmet zijn geraakt met HIV. Ze voelen zich gewoon gezond en zijn dus niet ziek. Sommige mensen ontwikkelen wel symptomen. Deze mensen krijgen symptomen die lijken op die van de griep, namelijk:
Hoofdpijn
Koorts
Moeheid
Opgezwollen klieren'
Uit: http://www.aidsenhiv.nl/hetziekteverloopvanaids.php" onclick="window.open(this.href);return false;

Voor info omtrent HIV of adressen waar je deskundige begeleiding kan krijgen, neem contact op met het
Tropisch Instituut in Antwerpen http://www.itg.be/itg/Uploads/ClinicalS ... 202011.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
of
met Sensoa
http://www.sensoa.be/" onclick="window.open(this.href);return false;

[mava105]

Vakantieliefdes, altijd gevaarlijk.

[toetsenbord]

Het was geen vakantieliefde...

In april op internet leren kennen, sindsdien zagen we mekaar iedere maand en soms meer, maar onze "dates" varieerden dan in lengte van een week tot vier weken!
Niet iemand die ik zomaar even tegen het lijf was gelopen en waarvan ik het kon verwachten dus.

In oktober kwam hij voor het laatst af, maar was ik al ziek.
De verschijnselen die hier gesommeerd werden, heb ik gehad ....... (eerste mogelijkheid tot besmetting was
in de tweede week van augustus, tijdens de laatste week van augustus kreeg ik de symptomen :-s)

Deskundige hulp voor mijn psyche is denk ik niet nodig maar ik ben wel gedegouteerd:
we hadden toekomstplannen. Niets wees erop dat hij daarin veranderde. En nu ik 2500 km ver voor hem ben gekomen, met de bus ook nog want ik wou een open retour mogelijkheid hebben en veel bagage meenemen omdat we toch zouden gaan samenwonen in juli...
kan hij me blijkbaar plots wissen op internet via alle kanalen, van nummer veranderen, ... :-s

Ik hield van die man en ik wou er alles voor doen... voor mij was mijn maagdelijkheid ook heel belangrijk dus dat hij dat mocht verbreken, zei ook al heel veel over mijn enorme liefde voor hem. We hadden het ook altijd heel goed zover ik weet ... Hij heeft nooit iets gezegd wat erop kon wijzen dat hij een toekomst met mij niet meer zag zitten.
Maar hij weet wel van mijn ziektesymptomen en ik denk dat hij zich daaraan stoorde... in oktober hadden we daardoor namelijk geen al te plezante week. Maar hij zei altijd dat hij me daar zeker niet voor ging veroordelen aangezien hij me al veel langer kende, we hadden namelijk een maand samengewoond..

Ik ben nog in Spanje nu (onbedoeld eigenlijk). Het zal heel moeilijk zijn terug te reizen wetende ... wat ik hier achterlaat.
Vooral dat hij me niet wil zien ondanks de mega-afstand die ik heb afgelegd en zonder me ook maar enigszins te waarschuwen (behalve toen ik dus al op die bus zat :-s), vind ik verschrikkelijk.

Ik heb echt geen enkel idee wat daar ooit toe heeft geleid. Dat hij meniet meer graag ziet kan ik aannemen, dat gebeurt nu eenmaal. Maar dat hij me plots blijkbaar is gaan haten/verafschuwen/zich als gek voor me verstopt ??
Dat iets minder ...
Eerst niet bij komen gestoeft over hoe geweldig ik ben, onze toekomstplannen voorleggend, en dan plots dit ...
Je begrijpt dat het voor mij simpel is: if not love, dan is het in mijn geval wel haat en zou ik hem graag een toer terug proberen te lappen... Daarnaast is er de mogelijke hiv-kwestie.