JuridischForum.be

Ik heb een vraag over een aangifte van een nalatenschap.

In het attest van erfopvolging staat volgende tekst:
"De schenkster heeft verklaard aan de begiftigde schenking onder levenden te doen voor het geval dat hij haar zou overleven van de volle eigendom van alle roerende en onroerende goederen, die zij op de dag van haar overlijden zou nalaten met recht van genot en beschikking vanaf die dag."

Er was geen huwelijkscontract.

Kan ik hieruit opmaken dat voor de nalatenschap totaal niets moet aangegeven worden, aangezien vanaf de overlijdensdag alle goederen aan de man toebehoren? Of moet toch het hele vermogen aangegeven worden, met toevoeging van bovenstaande vermelding?

Hier klopt m.i. iets niet.
Uit welk document blijkt die "schenking"?
Doden kunnen niet schenken! Schenking moet gebeuren en definitief zijn voor overlijden.
Indien er een laatste wilsbeschikking was wordt er geen attest afgeleverd maar moet de notaris een akte van erfopvolging opstellen.
Graag verdere info....

Die schenking is gebeurd bij notariële akte in 1970. Op basis van die akte heeft de (opvolgende) notaris het attest van erfopvolging opgemaakt.

Dan is het geen attest maar een akte van erfopvolging.

De notaris zelf gebruikt (nu) het woord "attest", en citeert daarin een stuk uit de akte.

Verder wordt nog iets gezegd over mogelijke voorbehouden delen, maar er zijn geen andere erfgenamen.

Blijft mijn vraag of ik wel of niet het vermogen moet vermelden in de aangifte van de nalatenschap.

De langstlevende moet daar inderdaad successierechten op betalen (Artikel 2.7.1.0.4 van de Vlaamse Codex Fiscaliteit). Moet dus worden aangegeven. Wist de notaris dat niet???

Dank voor uw advies.

Ik heb zelf geen contact gehad met de notaris, maar de overlevende (oudere) man. Hij heeft mijn hulp gevraagd bij het invullen van de aangifte. Het antwoord van de notarisbediende op mijn vraag was zo vaag dat ik er niet wijzer van werd. Dat kan aan mij liggen. Het vermoeden dat de notaris zo'n aangifte graag zelf zou doen, neem ik voor mijn rekening. Alleszins wou/wil de oudere man niet terug naar de notaris.

Het onderscheid tussen een attest van erfopvolging en een akte van erfopvolging wordt niet door iedereen gemaakt.
Als het van Rechtszekerheid komt (wat vroeger de Registratie was), dan is het altijd een attest van erfopvolging.

Maar heel wat notarissen noemen het document dat ze afleveren ook wel "attest". Het is wel naar de vorm altijd een akte.

------------------------------------------------

De schenking onder de levenden in die akte van 1970 is een gifte tussen echtgenoten. Die kan geen betrekking hebben op het gemeenschappelijk vermogen (dus geen art. 2.7.1.0.4 VCF van toepassing), maar enkel op de nalatenschap.

Als er geen andere erfopvolgers zijn, erft de echtgenoot alles. In de nalatenschap zal dan zitten:
- de helft van het gemeenschappelijk vermogen
- de eigen goederen (voor zover die een verkoopwaarde hebben; hopelijk niet).

De akte van 1970 is dus "dubbel" met wat de wet al voorzag voor deze situatie.

U vermeldt in de aangifte:
- bij beschrijving van het huwelijksstelsel: wettelijk stelsel; verdeling in helften
- bij aandeel van de langstlevende echtgenoot: 1/1/ VE
- bij laatstewilsbeschikkingen e.d.: de Gifte tussen Echtgenoten van xx/xx/1970 zegt hetzelfde als de wet.

U geeft het volledige gemeenschappelijk vermogen aan en het eigen vermogen.
Er wordt belast op de netto-helft van het gemeenschappelijk vermogen; min het nalatenschapspassief.