Er is een grootouder, zijn kind en twee kleinkinderen (kinderen van het enige kind).
De grootouder overlijdt.
geval 1: er is geen testament
Het kind is de enige erfgenaam.
Kind verwerpt ten gunste van zijn twee kinderen (de kleinkinderen).
Erfrechten worden toch berekend alsof het kind erfde (dus geen splitsing in
twee delen).
geval 2: er is een testament
Volgens het testament erven het kind en de twee kleinkinderen elk 1/3 van de nalatenschap.
Het kind verwerpt zijn deel (1/3).
vraag: hoe worden de erfrechten in het tweede geval berekend?
- elk kind betaalt rechten op zijn 1/3 + de helft van wat de ouder op zijn verworpen deel zou betaald hebben, of,
- elk kind op 1/3 +1/6 ; dus voor ieder op 50 %, of,
- berekend zoals in geval 1?
Met andere woorden: indien het inzicht bestaat dat het kind toch zal verwerpen om alles rechtstreeks aan de kleinkinderen na te laten is
de "oplossing" beschreven onder geval 2 dan met succes toepasbaar om de erfrechten te verminderen? Of gaat de tollenaar dit voor zijn berekening herleiden naar geval 1 en belasten alsof er maar 1 ipv 3 erfgenamen zijn zodat het adagio "verdeel en minimaliseer" niet opgaat?
-
-