Graag volgende vraag: vermijd ik best de term "lasterlijke aantijgingen" in mijn repliek op een conclusie van de tegenpartij voor de Fam.Rb?
Betreft een gerechtelijke V&V van nalatenschap van onze ouders. Gezien ik mijn zwaar zorgbehoevende moeder +12 jaar thuis heb verzorgd gezien haar grootste wens was om zolang mogelijk thuis te kunnen blijven en mijn broer (noch zijn familie), die naast mijn moeder woonden, niet naar haar omkeken (ze mocht zelfs de kleinkinderen niet zien van haar schoondochter), schreef mijn moeder een schuldbekentenis om mij correct te vergoeden voor haar verzorging en te betalen bij de verkoop van haar onroerend goed. Mijn broer wil echter niet dat ik ook maar met één cent vergoed wordt voor de verzorging die minimaal 6u per dag inhield. uiteraard vecht hij die schuldbekentenis nu aan voor de Rb als zijnde een vermomde schenking. Ik kan de zware zorgbehoefte van moeder alsook de door mij opgenomen verzorging bewijzen, maar gezien het reservatair erfdeel in het gedrang komt zal het afwachten worden hoe de rechter zal oordelen...
Mijn broer brengt echter geen enkel bewijs voor. Hij kan ook niets bewijzen want alles is correct verlopen en de vergoeding is zeer redelijk en correct. Hij beweert dan ook van alles maar bewijst helemaal niets, wat ik ook heb geschreven in één van mijn conclusies voor de notaris. Ik vernam nu van buren dat hij bij hen was komen aankloppen om (valselijk) in zijn voordeel te getuigen, wat zij gelukkig niet gedaan hebben. Zij willen er ook niet in verwikkeld raken.Omdat hij met 'lege handen' staat loog hij quasi in elke conclusie voor de notaris en nu ook voor de Rb in die zin dat hij stelt dat ik "moeder moreel heb gedwongen de schuldbekentenis, die ik zelf zou geschreven hebben, te ondertekenen. Dat ik er alles aan gedaan heb om de relatie tussen moeder en zoon te verzuren en kapot te maken. Dat ik mij ben gaan informeren om zoveel mogelijk te weten te komen over het erfrecht om mijn broer volledig te kunnen laten onterven door mijn moeder. Hoe pijnlijk dat allemaal wel voor hem was, wetende dat hij naast haar woonde. Dat hem nooit gevraagd was om voor moeder te zorgen en dat hij die verzorging zeker wel mede op zich zou genomen hebben mocht dat nodig zijn geweest. Dat ik misbruik heb gemaakt van mijn volmacht bij de bank en de bankrekening heb leeggehaald (dat kan ik gelukkig bewijzen dat dat NIET waar is) …". Ik kan echter niet bewijzen dat al die leugens niet waar zijn. Gezien hij ze niet bewijst zal de Rb er hopelijk niet te veel aandacht aan geven … alhoewel. Ze kan ook reageren met 'geen rook zonder vuur'. Hopelijk vindt hij niemand bereid voor het afleggen van een valse getuigenis, want begin dat dan maar eens te weerleggen...
Ik ben hier echt ziek van en ik had nooit gedacht dat hij het zo vuil zou spelen. Hij heeft moeder meer dat 15 jaar 'de duivel aan gedaan' en nu mag er zelfs geen cent vergoed worden voor haar verzorging want dan vermindert zijn nalatenschap. En hij kan zijn slag alleen thuis halen door al die lasterlijke aantijgingen. Persoonlijk til ik hier zeer zwaar aan, want verschijn zo maar voor de rechter!
Ik zou daarom in mijn repliek de opsomming van al deze leugens willen bestempelen als 'lasterlijke aantijgingen'. Maar kan dat als een boemerang werken? Bijt ik misschien beter op mijn tanden en zeg ik gewoon dat dat 'manifest onwaar' is wat hij allemaal zegt? Maar eigenlijk vind ik het woord 'onwaar' of 'leugen' veel te zwak uitgedrukt. Ik vind het pure laster en ik wil écht zo niet weggezet worden voor de rechtbank, maar wat kan ik er tegen doen om mezelf geen schade te berokkenen cf. door mogelijk verkeerd woordgebruik, waar de Rb eventueel zwaar aan zou tillen?
Sorry dat het misschien 'over the top' over komt, maar ik til er eigenlijk heel zwaar aan en wil eigenlijk niet dat ik als zo'n 'monster' voor de rechter moet verschijnen... Maar ik wil het ook niet erger maken door woordgebruik dat ik beter niet zou gebruiken voor de Rb en dat als een boemerang, op een of andere manier, terug zou komen... Thx voor mogelijk wat 'goede raad' in deze!