Vier jaar geleden heb ik mijn huidige partner leren kennen toen hij zijn café nog had. De zaken gingen toen al bijzonder slecht. Zijn toenmalige vriendin had hem verlaten en hij stortte zich in het herwonnen vrijgezellenleven waardoor hij zijn zaak totaal verwaarloosde. Enkele maanden later is zijn zaak dan op de fles gegaan en heeft de gerechtsdeurwaarder hem uit zijn appartement gezet. Omdat hij nergens naartoe kon (hij heeft al jaren geen contact meer met zijn familie) heb ik hem bij mij laten inwonen. Via de curator heb ik het weinige aan spullen wat hij nog had, overgekocht. Omdat hij in een moeilijke periode zat, althans ik dacht dat het daaraan lag, was hij (vooral wanneer hij gedronken had) regelmatig vrij agressief naar mij toe. Hij heeft door zijn woede uitbarstingen ook enkele GAS boetes opgelopen waarvoor hij nog steeds aan het betalen is. Ik heb dat altijd allemaal met de mantel der liefde bedekt . Gedurende meer dan 2 jaar heb ik volledig ingestaan voor zijn levensonderhoud; hij had geen recht op een leefloon, noch op een werkloosheidsuitkering. Alles werd dan ook door mij betaald; de huur, de nutsvoorzieningen, zijn kledij, zijn sigaretten, eten en drinken.. alles! Uiteindelijk, na talloze discussies en omdat het water mij echt tot aan de lippen stond is hij dan op zoek gegaan naar een job. Een schenking van 20.000 euro die ik van mijn ouders had gekregen was op dat moment reeds verdwenen als sneeuw voor de zon.
3 weken geleden kwam ik er achter dat hij een relatie heeft met iemand van zijn werk. Sindsdien is mijn leven een hel; er wordt niet meer gepraat, hoewel ik alles voor hem blijf doen (eten maken, wassen, poetsen, ...). Wanneer hij gedronken heeft is hij ronduit agressief en gewelddadig, de politie is al een aantal keer moeten tussenkomen. Ik ben ook oprecht bang van hem wanneer hij dronken is; zowat alle huisraad moet er dan aan geloven, om nog maar te zwijgen van de verbale agressie naar mij toe.
Na vele slapeloze nachten heb ik tot mijn grote spijt moeten inzien dat hij gedurende al die jaren gewoon een toneeltje heeft opgezet en mij enkel en alleen maar heeft gebruikt om te voorzien in zijn levensonderhoud. Nu hij verschoonbaar verklaard is, heeft hij mij niet meer nodig.
Ik vind het echt niet kunnen dat hij mij gedurende die 2 jaren gewoon gebruikt heeft zonder ook maar 1 cent terug te betalen. Hij heeft mij uiteindelijke handenvol geld gekost waardoor ik er op een bepaald moment financieel zelf bijna aan ten onder ben gegaan. Een terugbetaling van een deel van mijn schenking lijkt mij dan ook zeker op zijn plaats. Maar kan mij dit lukken?