De situatie is als volgt:
- grootvader leeft nog, grootmoeder is overleden
- zij hebben één dochter, die op haar beurt 2 kinderen heeft (mijn zus en ik)
- één van die kinderen (dus de kleindochter) heeft elk contact met haar ouders verbroken, maar heeft nog wel contact met haar grootvader
- grootvader heeft de kleinkinderen altijd gezegd dat, als hij overlijdt, de opbrengst van het huis, voor de kleinkinderen moet zijn. Dit is echter niet vastgelegd in een testament, 'de dochter moet dat maar regelen'.
Daar zit dus het addertje: ik zie het niet gebeuren dat onze moeder zomaar geld gaat geven aan een dochter die ze al jaren niet meer ziet. Zelfs als de kleindochter opnieuw contact opneemt, zie ik het niet zomaar gebeuren, waarvoor ik zelfs begrip kan opbrengen. Dan een smak geld overhandigen, is niet iets dat je zomaar doet.
Ik zie het gebeuren dat ik daardoor echter ook mijn helft niet krijg, vermits mijn moeder het misschien niet over haar hart krijgt om mij de helft te geven, en dan mijn zus maar niets. Dat is een soort van ongelijkheid waar ze zich ook niet goed bij voelt. Bovendien kan zoiets bij een - hopelijk zo laat mogelijk - overlijden van mijn moeder ook nog aanleiding geven tot discussie.
Ik neem aan dat we hier totaal vast zitten? Ik zie immers een aantal problemen:
- niets is vastgelegd bij testament. Bij een overlijden is volgens het erfrecht immers alles voor mijn moeder.
- mijn grootvader is, wegens het vooroverlijden van zijn vrouw, eigenlijk al niet meer volledig eigenaar van het huis. Dus volgens mij kan hij ook niet zeggen wat er met de volledige opbrengst moet gebeuren
- zelfs als mijn zus zich aanbiedt voor het deel dat haar officieus beloofd is, zie ik het niet zomaar gebeuren dat mijn moeder haar dat zomaar gaat geven, waardoor ik ook vast kom te zitten
Alvast bedankt voor jullie inzichten