Probleem:
Anno 2018: vader en moeder, gehuwd met wettelijk stelsel, hebben een huis (gemeenschappelijke eigendom, veronderstel 600.000€) dat ze zelf bewonen in eigendom, en een deel gemeenschappelijk geld (maar niet voldoende om ieder kind een som van 320.000€ te laten erven);
4 kinderen, hebben elk al hun eigen woning;
Kind 1: kreeg voorschot op erfenis via bankgift in 2005 (200.000€) en in 2009 (120.000€), dus totaal 320.000€
Kind 2: kreeg voorschot op erfenis via bankgift in 2011 (220.000€)
Kind 3: kreeg nog niets
Kind 4: kreeg nog niets, maar wil later liever het ouderlijke huis overnemen ipv. geld
Laten we er van uitgaan dat de erfenis aan de nieuwe regels voldoet, en de geschonken bedragen dus worden geïndexeerd tot op de dag van het overlijden (wat eigenlijk eerlijker is tov. vroeger).
Moeder's gezondheidstoestand is zeer slecht. Bij overlijden krijgt de vader de volledige beschikbaarheid over de middelen en de woning (langst-leeft-al beding), tot de erfenis openvalt.
De 4 kinderen en ouders hebben een goede relatie, maar de momenteel ongelijke verdeling kan misschien wel problemen geven later...
Vragen:
1. Hoe zou deze situatie het beste worden aangepakt (nl. dat iedereen +/- evenveel krijgt op termijn en niemand hem benadeeld voelt?)
2. Indien het geschonken geld van kind 1 en 2 pas wordt verrekend na overlijden van de langstlevende (en dus in de successie valt): dienen kind 3 en 4 dan op te draaien voor de successierechten op het door hen te ontvangen deel? Dan verliezen deze een aanzienlijk bedrag tov. de kinderen met schenking.
Zelfde vraag indien kind 4 liever het huis heeft dan de verdeling van geld, dient dit kind dan de successierechten hierop te betalen?
3. Hoe kan het huis het meest voordelig naar de volgende generatie gaan? Is het beter om dit vb. nu reeds in onverdeeldheid te schenken over de 4 kinderen, en dan later de andere kinderen uit te kopen?
4. Dienen de kinderen iets te regelen/betalen/verdelen bij het 1ste overlijden? Of is dit pas na het 2de overlijden?
Excuses voor mijn misschien domme vragen, ik dien er noodgedwongen mee bezig te zijn.