JuridischForum.be

Als ik iemand als 'enige algemene legataris over al mijn goederen' in een testament aanstel, ontvangt die al mijn goederen, dat is duidelijk ( er zijn geen reservataire erfgenamen).

Maar, om zeker te zijn dat die erfgenaam al mijn goederen IN VOLLE EIGENDOM erft, moet ik hierbij preciseren 'alle goedere IN VOLLE EIGENDOM' of hoeft dit niet ? (omdat algemene legataris automatisch impliceert dat men die VOLLE eigendom ( en bev. niet alleen de naakte eigendom) verkrijgt ?

Tweede vraagje : moet ik schrijven 'legataris OVER al mijn goederen of VAN al mijn goederen ?

Wie kan mij antwoorden ?

Met vriendelijke groeten

Wees best zo expliciet mogelijk in uw testament. Dat wordt achteraf op de letter geïnterpreteerd.
Als niet aan alle vormvereisten is voldaan, is het niet geldig of misschien niet op de manier die u voor ogen had. Dus zeer aanbevolen om een notaris te raadplegen als u een handgeschreven testament wil nalaten. Dit ook best laten registreren, want anders komt het misschien nooit boven water na uw overlijden.

Testamenten worden niet op de letter geïnterpreteerd, maar naar de geest van de testator. (Dat laatste kan tot betwistingen leiden, dus het is beter om op veilig te spelen.)
Als je zou schrijven "Ik geef alles aan X" dan wordt dit zelfs geïnterpreteerd alsof je X als algemene legataris hebt aangesteld.

Niettemin, in jouw geval ben je duidelijk.

Ten eerste moet je niet schrijven "in volle eigendom". Als je niet bepaalt welk zakelijk recht de algemene legataris krijgt, dan is er een vermoeden dat hij volle eigendom krijgt. Je mag het schrijven, maar je mag het ook weglaten.

Ten tweede is het verschil tussen 'van' en 'over' in jouw zin niet belangrijk. Beide gevallen zijn aanvaardbaar.
Je kan ook schrijven: "Ik stel aan als mijn enige algemene legataris, de heer X". Voila.

Zoals iota aanbeveelt: je laat je testament best nazien door een specialist om na te gaan of de drie vormvereisten nageleefd zijn en of het inhoudelijk wel klopt.

Testamenten worden niet op de letter geïnterpreteerd, maar naar de geest van de testator.

Mijn vader had in zijn testament geschreven dat hij alles naliet aan zijn kinderen, zonder zijn (bijna)ex nog als erfgename te vernoemen.
Ze waren al langer dan 6 maanden uit elkaar, enz.
Hij bewaarde het nieuwe testament samen met het vorige, waarin zij wel erfde, maar dat hij ongeldig had verklaard.
Men zou denken dat de geest van de testator hiermee duidelijk genoeg was, zelfs als men de testamenten niet in samenhang beoordeelde.
Toch werd dit testament als niet volledig ontervend beschouwd omdat hij niet expliciet had geschreven dat hij haar wilde onterven. Aangezien ze nog gehuwd waren, had hij dit letterlijk moeten zeggen.
Volgens de uitleg die we kregen, wordt een testament formeel beoordeeld aangezien de bedoeling van de testator zogenaamd toch niet meer met zekerheid te achterhalen is. Hij kon met zijn laatste adem nog van gedacht zijn veranderd en toch willen dat ze erfde.

Op het moment van overlijden had mijn vader een procedure lopen om het huwelijk met die vrouw nietig te laten verklaren, waarbij hij tevens een groot geldbedrag van haar terugeiste. Omdat zij op alle mogelijke manieren probeerde te verhinderen dat de zaak voorkwam en daarbij zeer grove middelen gebruikte, heeft hij vlak voor zijn dood nog gemaild naar zijn advocaat dat absoluut moest worden gezorgd dat de zaak de dag daarop zoals gepland zou doorgaan. Maar dergelijke context telt ook niet mee, zodat er zogenaamd toch twijfel was of hij haar daadwerkelijk niets wilde nalaten.

Hartelijk dank voor uw beide reacties.Ik heb uw raad opgevolgd en uiteindelijk mijn testament door een notaris laten opmaken.

Iota, ik vind het heel onrechtvaardig wat u is overkomen.Spijtig dat we niet vanaf de middelbare school
meer praktische dingen o.a. over erfrecht leren (ipv bev. Latijn,Grieks en ander ' cultureel materiaal'
waar we in het dagelijkse leven toch niet echt veel aan hebben) zodat ons 'recht' wat minder vaak 'onrecht' zou zijn...