JuridischForum.be

Kan ik meer dan 10 jaar na het overlijden van vader nog een akte van erfopvolging vragen bij de notaris?
Ik zou die akte willen gebruiken om mijn rechten in de nalatenschap te bewijzen, niet om bankrekeningen te deblokkeren (want dat is al lang gebeurd op basis van een attest dat het gemeentebestuur toen afleverde).

ja dat kan. Heb dat ooit moeten doen omdat 30 jaar na overlijden er ineens een brief van een levensverzekeraar opdook voor de uitbetaling van een kleine levensverzekering op de 65° verjaardag van een man die op zijn 30° overleden was. Erfgenamen hebben dan hun ststus ten aanzien van deze 'erfenis' bewezen aan hand van toen akte van bekendheid.

“Art.1240bis.§ 1. Behoudens andersluidende wettelijke bepalingen, geeft een schuldenaar(= de bank) te goeder trouw bevrijdend tegoeden van een overledene vrij, indien dit gebeurt aan of op instructie van de personen aangewezen in een attest van erfopvolging opgesteld door de ontvanger van het successiekantoor bevoegd voor de inlevering van de aangifte van nalatenschap van de overledene, of in een attest of in een akte van erfopvolging opgemaakt door een notaris. Het attest of de akte van erfopvolging wordt op verzoek van een belanghebbende afgeleverd met het oog op de in het eerste lid bedoelde vrijgave van tegoeden. De Koning kan een door hem aangewezen dienst belasten met de taak die is opgedragen aan de ontvanger der successierechten bedoeld in het eerste lid en in paragraaf 3 en die laatste ervan ontslaan...§ 3. De belanghebbende heeft de vrije keuze om zich te wenden tot de in paragraaf 1, eerste lid, bedoelde ontvanger of de notaris. In de gevallen waarin de erfenis van de overledene niet uitsluitend wordt vererfd overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 718 tot 755, in geval van bestaan van onbekwame erfopvolgers of indien er sprake is van een uiterste wilsbeschikking, een contractuele erfstelling of een huwelijkscontract in hoofde van de overledene is alleen de notaris bevoegd om een akte of een attest van erfopvolging af te leveren...”(Burgerlijk Wetboek).

Bij mijn weten had de belanghebbende nooit de keus tussen iemand anders dan de ontvanger der successierechten of een notaris.