Hallo,
Even een beschrijving:
Weduwe 84 jaar met 4 kinderen+eigendom.
Momenteel 5 erfgenamen:de weduwe met vruchtgebruik+de 4 kinderen.
Ze spreekt van hertrouwen,wat veranderd er al zij komt te overlijden voor de erfenis van de 4 kinderen?
Groeten
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Hangt ervan af met welk huwelijkscontract ze zou trouwen en of ze al dan niet gebruik maken van de wet Valkeniers.
Zonder speciale maatregelen, dus huwelijk wettelijk stelsel,
erven haar kinderen bij haar overlijden de blote eigendom van haar bezittingen
en de echtgenoot het vruchtgebruik.
Zonder speciale maatregelen, dus huwelijk wettelijk stelsel,
erven haar kinderen bij haar overlijden de blote eigendom van haar bezittingen
en de echtgenoot het vruchtgebruik.
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
al haar bezittingen van voor het huwelijk blijven ook haar bezittingen. Dus de nieuwe echtgenoot erft niets bij haar overlijden. Hij kan alleen het vruchtgebruik genieten over haar aandeel in de gezinswoning, maar over de andere helft van de gezinswoning (waar zij het vruchtgebruik over had via haar eerste echtgenoot) zal de nieuwe echtgenoot huur moeten betalen aan de kinderen die dan eigenaar zijn van die helft.
Hij krijgt ook het vruchtgebruik van de roerende waarden.al haar bezittingen van voor het huwelijk blijven ook haar bezittingen. Dus de nieuwe echtgenoot erft niets bij haar overlijden. Hij kan alleen het vruchtgebruik genieten over haar aandeel in de gezinswoning, maar over de andere helft van de gezinswoning (waar zij het vruchtgebruik over had via haar eerste echtgenoot) zal de nieuwe echtgenoot huur moeten betalen aan de kinderen die dan eigenaar zijn van die helft.
Maar er kan maximaal worden vanaf geweken via de Wet Valkeniers die speciaal dient om "ouderen" te kunnen laten huwen met een minumum aan (of helemaal geen) gevolgen voor hun resp. kinderen-erfgenamen. Maar dan moeten de huwende "ouderen" daar persoonlijk zelf voor opteren.
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
een vraagje Asperger: stel dat Mevrouw een mooie verzameling juwelen heeft aangelegd, tijdens haar eerste huwelijk (onder wettelijk stelsel) aangekocht. De helft van de waarde van die juwelen is dus van haar eerste echtgenoot en de andere helft van haar. Na zijn overlijden, heeft ze het vruchtgebruik over die ene helft. Stel dat ze hertrouwt zonder die Valkenierswet (ik heb zo een vermoeden dat de nieuwe partner dat liever niet doet) hoe moet dat dan met die juwelen als zij overlijdt? De nieuwe echtgenoot heeft immers het vruchtgebruik over de helft van die roerende goederen. Dat zijn familiestukken en de kinderen zullen die bijvoorbeeld liever niet verkopen.
Kleding en juwelen zijn steeds persoonlijk, ook als er werd gehuwd onder wettelijk stelsel.een vraagje Asperger: stel dat Mevrouw een mooie verzameling juwelen heeft aangelegd, tijdens haar eerste huwelijk (onder wettelijk stelsel) aangekocht. De helft van de waarde van die juwelen is dus van haar eerste echtgenoot en de andere helft van haar. Na zijn overlijden, heeft ze het vruchtgebruik over die ene helft. Stel dat ze hertrouwt zonder die Valkenierswet (ik heb zo een vermoeden dat de nieuwe partner dat liever niet doet) hoe moet dat dan met die juwelen als zij overlijdt? De nieuwe echtgenoot heeft immers het vruchtgebruik over de helft van die roerende goederen. Dat zijn familiestukken en de kinderen zullen die bijvoorbeeld liever niet verkopen.
Die behoren in uw voorbeeld bijgevolg tot de volledige persoonlijke eigendom van de oude hertrouwde dame.
De LLE zal dus hiervan het vruchtgebruik krijgen bij overlijden dame indien ze geen enkele maatregel heeft genomen.
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
Sorry, met alle respect. Maar op uw 84 jaar hertrouwen? Neen ik dacht het niet. Dat heeft oa. ook gevolgen voor haar pensioen. Dat ze toch gewoon gaan samen wonen. Is er ook geen probleem van erfenis.
Anders : voor die juwelen kan ze via een testament dat vruchtgebruik afpakken.
Anders : voor die juwelen kan ze via een testament dat vruchtgebruik afpakken.
Ik heb gisteren gezien , ik ken morgen!
Toet-anch-Amon
Toet-anch-Amon
Ook als ze ongehuwd gaan samenwonen zal dat het geval zijn.Daarbij heeft ze ook nog een uitkering van handicap,dat zal ook aangepast worden.
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
Wat het erfrecht betreft, zal haar vruchtgebruik op de eigendom uitdoven en de kinderen bekomen dadelijk de volle eigendom van de 'eigendom' (waarschijnlijk de gezinswoning van het vroegere koppel). Haar tweede echtgenoot erft niets in de 'eigendom' omdat ze geen zakelijke rechten meer in de gezinswoning bezat.
Wat met de helft die ze nog in volle eigendom heeft op ogenblik dat ze overlijdt?
Aangezien daar nog geen vruchtgebruik was kan het niet uitdoven.
Aangezien daar nog geen vruchtgebruik was kan het niet uitdoven.
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
De TS spreekt over "weduwe met vruchtgebruik" dus ga ik ervan uit dat de gezinswoning een huis was dat behoorde tot het eigen vermogen van de overleden echtgenoot. Dan heeft ze alleen maar vruchtgebruik.
Als het een huis was dat behoorde tot de huwgemeenschap liggen de zaken natuurlijk anders. Maar dan moet TS dit gemeld hebben. Op basis van verkeerde/onvolledige elementen kunnen wij geen goed antwoord geven.
Als het een huis was dat behoorde tot de huwgemeenschap liggen de zaken natuurlijk anders. Maar dan moet TS dit gemeld hebben. Op basis van verkeerde/onvolledige elementen kunnen wij geen goed antwoord geven.
Klopt.De TS spreekt over "weduwe met vruchtgebruik" dus ga ik ervan uit dat de gezinswoning een huis was dat behoorde tot het eigen vermogen van de overleden echtgenoot. Dan heeft ze alleen maar vruchtgebruik.
Als het een huis was dat behoorde tot de huwgemeenschap liggen de zaken natuurlijk anders. Maar dan moet TS dit gemeld hebben. Op basis van verkeerde/onvolledige elementen kunnen wij geen goed antwoord geven.
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
Maar indien hertrouwd, is het aan de kinderen om te bewijzen wat voor dat huwelijk van hun moeder was. Zo niet wordt het verondersteld tijdens het huwelijk verworven te zijn.al haar bezittingen van voor het huwelijk blijven ook haar bezittingen
Qua onroerend goed is dat makkelijk te bewijzen, maar als er veel roerend goed is en moeder heeft geen voorzorgen getroffen, is dat een ander paar mouwen.
Ik spreek uit ervaring. Mijn vader hertrouwde op hoge leeftijd. Hij had goed geboerd in zaken, maar was al lang gepensioneerd. Zijn 2de vrouw had geen bezittingen of inkomen. Hun gezinspensioen bedroeg ca. 1200 euro.
Er werd een dure auto gekocht, meubels, grote reizen gemaakt, verbouwingen gedaan, mevrouw kreeg tienduizenden euro’s cadeau…
Toch moest ik zwart op wit kunnen aantonen dat de resterende banktegoeden e.d. reeds voor het huwelijk in het bezit van mijn vader waren. Zo niet gold het wettelijk vermoeden dat dit allemaal met de ontvangen pensioengelden tijdens hun huwelijk was gefinancierd/bijeengespaard.
Het is me gelukt, maar daarmee was het niet afgelopen. De weduwe beweerde nu doodleuk dat ze het spaargeld van mijn vader hadden opgesoupeerd en ondertussen het pensioen hadden gespaard, zodat toch de helft zogenaamd haar eigendom was.
Tegelijkertijd waren volgens haar ook de verbouwingen, de dure auto enz. van datzelfde pensioen betaald en eiste ze compensatie daarvoor uit ons erfdeel.
Pervers, maar het wettelijk vermoeden was in haar voordeel en de bewijslast lag volledig bij ons.
Geen idee hoe dit tijdens een gerechtelijke vereffening-verdeling zou zijn uitgedraaid.
Zo ver is het niet gekomen omdat de weduwe enkel vruchtgebruik erfde, dat elk jaar daalde.
Bovendien had ze bedrog en schriftvervalsing gepleegd. Ze heeft dan uiteindelijk eieren voor haar geld gekozen, al heeft ze ons 4 jaar de duvel aangedaan en daarmee haar eigen erfenis weliswaar serieus gereduceerd.