Zorgvolmacht niet ter goeder trouw uitoefenen

JSolitude
Topic Starter
Berichten: 1
Juridisch actief: Nee

Zorgvolmacht niet ter goeder trouw uitoefenen

#1 , 22 mar 2017 01:36

Dit artikel betreft een juridische vraag wanneer een persoon (in dit geval de echtgenote) de zorgvolmacht misbruikt om zich persoonlijk te verrijken ten koste van de erfgenamen (in dit geval de biologische kinderen van de erflater, onze vader).

Toen wij bij de notaris werden geroepen werden we in kennis gesteld dat er een effectenrekening in hetzelfde jaar voor het overlijden van de erflater werd opgezegd door zijn echtgenote (onze stiefmoeder). De waarde van de effectenrekening werd wel doorgestort naar de spaarrekening van onze vader, wat op zich nog géén probleem vormt.

De notaris informeerde ons dat wij het recht hadden om de rekeninguittreksels op te vragen zowel op zicht- en spaarrekening, effectenrekening, levensverzekering, etc.

We maakten gebruik van dit recht waardoor we duidelijk op basis van de rekeninguittreksels konden zien dat de echtgenote in het laatste jaar van het overlijden op zijn minst gezegd 'breed' had geleefd door zowel cash afhalingen te combineren met shoppen, enkele luxe uitgaven en de huishoudelijke boodschappen.

Hoewel ze getrouwd zijn met scheiding van goederen was er géén gezamenlijke rekening waardoor alle uitgaven met de persoonlijke rekening van onze vader gebeurden waarover de echtgenote de zorgvolmacht verkreeg.

De enige financiële inbreng van de echtgenote (haar aandeel in het gezinspensioen) stortte ze over naar haar persoonlijke rekening. Met andere woorden: alle kosten, rusthuis, cash afhalingen, boodschappen, nutsvoorzieningen, kadastrale bijdrage op de woning, gebeurden met de persoonlijke rekening van onze vader waarbij de echtgenote eigenlijk géén enkele financiële inbreng deed gezien ze haar aandeel in het gezinspensioen netjes door stortte naar haar eigen rekening.

Toen de waarde van de effectenrekening zelfs niet volstond om te voldoen aan haar maandelijkse cash afhalingen, gecombineerd met shoppen én boodschappen werd zelfs ten langer leste geld afgehaald van onze levensverzekeringen. Bij juridische navraag kan dit: een zorgvolmacht geeft zelfs het recht op successieplanning.

Toen we de rekeninguittreksels ontvingen hebben we dit netjes opgedeeld in uitgaveposten en voorgelegd aan onze notaris die toegaf dat zelfs een blinde kon zien dat er véél geld was uitgegeven.

Maar de vraag is natuurlijk wat je hier juridisch tegen kan ondernemen om een deel van het geld terug te vorderen.

Volgens onze notaris is de eerste stap een minnelijke schikking proberen. Maar een minnelijke schikking is slechts mogelijk als de tegenpartij hier ook wil aan meewerken. Zelfs als de tegenpartij hier wil aan meewerken is de vraag of het een voor beide partijen redelijk resultaat oplevert.

De vraag is: wat als de tegenpartij niet wil meewerken aan een minnelijke schikking.

De bevoegde rechtbank is dan rechtbank van eerste aanleg. Maar wat is dan de juridische aanklacht en hoeveel kans op slagen heb je gezien je in dit geval wil aantonen dat de zorgvolmacht niet ter goeder trouw werd uitgeoefend waarbij zelfs in extremis geld werd afgehaald van de levensverzekering van de biologische kinderen om de rekeningen niet in het rood te laten gaan.

Iemand ervaring hiermee? Graag ook een idee van de kosten voor een jurist die zoiets wil pleiten voor rechtbank eerste aanleg.

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
lachertje
Berichten: 273

#2 , 23 mar 2017 13:23

geachte, wij hebben soortgelijke zaak lopen, wij zijn nu bezig met de familierechtbank om te proberen om iets te recupereren. termijn zou een 15 tal maanden zijn verspreid ongeveer elke 2 maanden worden wij tezamen geroepen door de aangestelde notaris. ik kan u alleen de raad geven neemt een goede advocaat in erfrechte. dit zal nodig zijn, wilt u iets er van terug zien en zelfs dan is het nog altijd koffiedik kijken, er is geen garantie dat de teerling u kant zal uitrollen. Bewijzen bijhouden, zelf opzoekingen doen, indien er een woonst is nu al laten taxeren door een beëindigde landmeter wij hebben dat veel later gedaan zodat ook daar discussie over kan ontstaan. en verder mijn advocaat vertelde mij dat wij mogen rekenen op een 8000€ min voor deze zaak. natuurlijk als je dit kan delen door meerde mensen is dit bedrag doenbaar. succes wij zijn maar met 2 die dit doen, dus een pak zwaarder om te dragen. ook geld weg, veel cash afgenomen en huis veel te goedkoop verkocht wat ik er wel wil bij zeggen hij vertoefde wel in een rusthuis.
en er waren 3 kinderen met volmachten op deze rekening

Poene
Berichten: 484
Juridisch actief: Nee

#3 , 23 mar 2017 19:11

Er is zeker een wapen hiervoor: art. 1993 burgerlijk wetboek. Dit artikel legt de lasthebber de verplichting op om 'rekening en verantwoording' te doen als de lastgeving (volmacht) afgelopen is.
Dit uit zich in twee aspecten: een informatieplicht en een teruggaveplicht. Wat dit inhoudt, lees je onderaan mijn boodschap.

Je stiefmoeder kan dus zeker aangevallen worden op excessieve of onverantwoorde uitgaven. In welke mate dit mogelijk is, moet je met een advocaat bespreken. Dit is een pure feitenkwestie.

Daarnaast moet iedere echtgenoot bijdragen in de lasten van het huwelijk naar zijn vermogen (art. 221 burgerlijk wetboek). Nog een verplichting die ze niet heeft nageleefd. Dit is een rechtsgrond om haar zelfzuchtig spaargedrag aan te pakken.

Uit I. SAMOY, "Art. 1993 BW", in X,Comm.Erf., Kluwer:

"A. Informatieverplichting

Allereerst moet de lasthebber de lastgever tijdens en na het vervullen van zijn opdracht informeren over het verloop en het resultaat van de opdracht. Enerzijds heeft deze informatieverplichting betrekking op het normale verloop van de lastgeving en moet zij de lastgever in staat stellen om te controleren of de opdracht behoorlijk wordt uitgevoerd. Anderzijds heeft deze informatieverplichting betrekking op het abnormale verloop van de lastgeving. De lasthebber moet moeilijkheden die de uitvoering van de opdracht verzwaren of verhinderen melden aan de lastgever, zodat deze de opdracht zo nodig kan bijsturen of herroepen. Betreft het moeilijkheden die van aard zijn om bij de lastgever een initiatief uit te lokken waartoe de lasthebber niet gemachtigd is, dan moet hij de lastgever op voorhand informeren. (n2:B. TILLEMAN, o.c., Lastgeving, 126-127; B. TILLEMAN en A. VERBEKE, o.c., Bijzondere overeenkomsten in kort bestek, 2005, 298.)
Een vastgoedmakelaar bijvoorbeeld die het beheer van een appartement waarneemt voor rekening van de eigenaar, is verplicht zijn opdrachtgever te informeren over de grieven die de huurder formuleert. Door na te laten dit te doen, ontneemt hij de eigenaar de mogelijkheid om zelf de nodige maatregelen te nemen en begaat hij een fout. (n3:Vred. Leuven (2) 11 maart 2003, T. App. 2004, 10.) Evenmin mag een gerechtsdeurwaarder zomaar eigenmachtig beslissen over de opportuniteit van verdere tenuitvoerlegging, wanneer er nieuwe omstandigheden zijn. Hij moet de nieuwe gegevens meedelen aan zijn opdrachtgever en hem instructies vragen. (n4:Antwerpen 6 oktober 1992, R.W. 1994-95, 885.)


Het verlenen van rekenschap is niet aan vormvereisten onderworpen en kan zowel schriftelijk als mondeling gebeuren. Om bewijsmoeilijkheden te vermijden, is een schriftelijke afrekening raadzaam. (n5:B. TILLEMAN, o.c., Lastgeving, 127.) Het komt aan de lasthebber toe om te bewijzen dat hij zijn plicht tot het verlenen van rekenschap is nagekomen. (n6:Antwerpen 23 maart 1998, R.W. 1998-99, 820; P.-A. FORIERS en R. JAFFERALI, o.c., Actualités de quelques contrats spéciaux, 2005, 69-70.)


Het voorleggen van de afrekeningen gebeurt in principe aan het einde van de opdracht. De partijen kunnen evenwel tussentijdse afrekeningen overeenkomen. (n7:P.-A. FORIERS en R. JAFFERALI, o.c., Actualités de quelques contrats spéciaux, 2005, 71; P. WERY, o.c., Le mandat, 2000, 171.) Deze stellen de lasthebber evenwel niet automatisch vrij om aan het einde van de opdracht een globale afrekening voor te leggen. (n8:Antwerpen 26 mei 2003, T. Not. 2004, 165.)



B. Teruggaveplicht

De lasthebber moet de lastgever alles teruggeven wat hij in het raam van zijn opdracht heeft ontvangen en wel in natura. Omdat de lasthebber is opgetreden voor rekening van de lastgever, behoren de ontvangen fondsen en zaken immers toe aan de lastgever. (n9:B. TILLEMAN, o.c., Lastgeving, 127. Zie bv. Antwerpen 23 juni 2003, NjW 2003, 1298, noot J. VERVOORT; Antwerpen 20 april 1998, A.J.T. 1998-99, 407.) Zo is een vastgoedmakelaar, belast met het verhuren van een appartement en het innen van de huurgelden verplicht om de huurgelden aan de eigenaar door te storten. Indien blijkt dat niet alle huurgelden aan de opdrachtgever werden teruggestort, kan hij in rechte daartoe worden gedwongen. (n10:Rb. Veurne 7 juni 2001, T. App. 2002, 45.)


De teruggaveplicht geldt, tenzij uitdrukkelijk anders werd overeengekomen, zowel voor de verwachte als voor de onverwachte inkomsten. Ook wanneer de lasthebber voordeliger contracteert dan afgesproken (bv. verkoopt voor een hogere prijs of aankoopt voor een lagere prijs dan afgesproken), komt het onverwachte voordeel toe aan de lastgever. (n11:B. TILLEMAN, o.c., Lastgeving, 127.) Tevens geldt de teruggaveplicht zowel voor de verschuldigde als voor de onverschuldigde inkomsten. (n12:Cass. 8 januari 1988, Arr. Cass. 1987-88, 580 en Pas. 1988, I, 547; L. SIMONT en P.-A. FORIERS, o.c., R.C.J.B. 2001, 529; B. TILLEMAN, o.c., Lastgeving, 128.)


Wanneer de lasthebber nalaat geldsommen over te maken aan de lastgever en deze aanwendt voor eigen gebruik, is hij verplicht om interesten te betalen op de voor eigen gebruik aangewende geldsommen. Op deze regel wordt hierna dieper ingegaan (zie infra, art. 1996, nrs. 2 e.v.).
"

Reclame

Terug naar “Erfrecht & Schenkingen”