Pagina 1 van 1

erfenis en rekeningen

Geplaatst: 04 jan 2017 11:28
door Rhodesian1
Beste

op welke wijze dienen nog openstaande rusthuis facturen na overlijden betaald te worden .?

ik verduidelijk ; bij leven heb ik elke maand een flink bedrag bijgepast aan de rusthuis factuur van mijn thans overleden ouder;(ik maakte een onkostenrekening waarbij ik elke maand een bedrag naar de rekening van moeder overschreef)
Mijn zus weigerde bij te leggen en haar deel te betalen.
Na het overlijden zijn de facturen van de laatste maanden ook nog in mijn brievenbus gevallen ...niets bij mijn zus.

Er is een testament opgesteld waarbij ik 2/3 erf , mijn zus het andere 1/3.

Zus wil nu maar 1/3 van de rusthuis facturen betalen....

is dit correct?

Re: erfenis en rekeningen

Geplaatst: 04 jan 2017 12:30
door asperger
Normaal gezien dienen kinderen bij te dragen in de rusthuisfactuur volgens hun inkomens, en dat enkel indien de ouder zelf niet voldoende inkomsten of spaargeld/bezittingen heeft om zelf te betalen.
Indien, om practische redenen, één van de kinderen een deel heeft bijgelegd (dus niet op grond van de wettelijke onderhoudsverplichting) dan vormen die bedragen een schuld van die ouder aan dat kind. Bij overlijden ouder zit die schuld in de erfenis en moet het kind dat die betalingen heeft verricht eerst zijn schuldvordering uitbetaald worden alvorens de netto-erfenis verdeeld wordt tussen de twee kinderen.

Re: erfenis en rekeningen

Geplaatst: 04 jan 2017 21:01
door Poene
1. Vooreerst iets over de betalingen die tijdens het leven gebeurd zijn.

Kinderen zijn ouderhoudsplichtig t.a.v. hun ouders, zoals asperger zegt. Dit is verankerd in art. 205 Burgerlijk Wetboek. Zij moeten alleen onderhoud verschaffen als hun ouders 'behoeftig' in de zin van art. 208 Burgerlijk Wetboek zijn.

Of je moeder behoeftig was in de zin van de wet is een eerste, moeilijke vraag. Hiervoor heeft de rechtspraak uitgedokterd dat er een driestappenplan is (zie J. ROODHOOFT, "Art. 208 BW", Comm.Pers.Fam., Kluwer, losbl.):

1/ Wat is haar referentiestandaard? Hoeveel zou zij iedere maand nodig hebben om rond te komen, gezien haar leeftijd, gezondheid, sociale status, woonplaats, etc.?
2/ Is zij behoeftig? Hoe staat het met haar inkomsten? Hoeveel vermogen heeft ze? Er wordt niet verwacht dat iemand zich tot op de laatste cent verarmt vooraleer men behoeftig is. Anderzijds is iemand die redelijk wat geld heeft staan niet behoeftig. Een bedrag valt hier niet op te plakken. De rechter oordeelt hierover naar eigen wijsheid.
3/ Hebben de kinderen voldoende draagkracht? Kunnen zij het onderhoud betalen? Het spreekt vanzelf dat ze geen onderhoud moeten verschaffen als ze zelf weinig inkomen hebben.

Als je moeder niet 'behoeftig' was in de zin van de wet dan hoefde je zuster niet mee te betalen in de facturen van tijdens het leven.

Wat dan met de betalingen die je aan je moeder gedaan hebt? Volgens mij kan dit gekwalificeerd worden als een natuurlijke verbintenis.

"De persoon over wie beweerd wordt dat hij een natuurlijke
verbintenis heeft voldaan, moet gehandeld hebben
omdat hij zich daartoe in geweten verplicht voelde, hoewel
er strikt juridisch geen verplichting op hem rustte en
hij dus geenszins gedwongen kon worden tot uitvoering.
Daarnaast moet de gehoudenheid van de persoon in
kwestie ook door de maatschappij als een evidentie worden
beschouwd (‘zoals het een rechtschapen mens past’).
Er bestaat echter vooralsnog geen lijst van morele plichten
die zo hoog in het vaandel worden gedragen in de
samenleving dat de bewuste nakoming ervan gelijkgesteld
wordt met de uitvoering van een natuurlijke verbintenis.
Het is bijgevolg aan de rechter om die objectieve
vaststelling te doen."

(A. AYDOGAN, "Noot: de natuurlijke verbintenis: begrip zonder grenzen?", Notarieel Fiscaal Maandblad, 2010, 86.)

Dit geld ben je kwijt en kun je niet meer terugvragen.
Tenzij je moeder een schulderkenning getekend heeft. Of een ander gelijkaardig document. Dat lijkt niet het geval te zijn.

Wat als je moeder wel behoeftig was? De rechtsleer meent dat de onderhoudsschuld niet hoofdelijk en ondeelbaar is (J. ROODHOOFT, "Art. 205 BW", Comm.Pers.Fam., Kluwer, losbl.) Het gaat dus om een deelbare schuld. Jij moest alleen je kindsdeel betalen. Toen je betaalde voor je zus heb je andermans schuld voldaan. Volgens mij kun je dit terugkrijgen.

2. Wat met de facturen die na het overlijden naar boven komen?
Deze zijn onderdeel van de nalatenschap. Aangezien de nalatenschap niet deficitair is - anders zou je gezegd hebben dat je de nalatenschap wil verwerpen - worden deze facturen betaald met de rekeningen van je moeder. Het spreekt vanzelf dat haar vermogen in dit geval geval wel tot op de laatste cent aangewend mag worden. Uiteindelijk komt het erop neer dat jij 2/3 en zij 1/3 van de facturen zal dragen. Je zus is correct.