JuridischForum.be

mijn ouders zijn gescheiden op 25/01/1961 , maar woonden al ruime tijd apart , mijn half broer is geboren op 26/11/1960
mijn vader heeft te laat zijn ontkenning van vaderschap bevestigd via een advokaat (wat nooit tot een goede regeling heeft geleid), hij heeft ook nooit een geboorteaangifte gedaan (dit is waarschijnlijk gebeurd door een derde persoon ???), maar toch is mijn half broer ten laste van hem gekomen op zijn huwelijksboekje.Mijn vader heeft na de echtscheiding of de geboorte van mijn half broer geen enkel kontakt met hem gehad.
Volgens mijn vader was er op de echtscheidingsdokumenten maar sprake van 1 kind (mezelf).
Heeft mijn halfbroer nu recht op een deel van een eventuele erfenis of kan ik dat aanvechten via de rechtbank mits een dna test.

Een kind dat geboren wordt uit een getrouwde vrouw , wordt verondersteld van de echtgenoot te zijn. Vermits die echtgenoot te laat of niet de vaderschapsontkenning heeft gedaan draagt dat kind zijn naam en ZAL VAN HEM ERVEN. Er kan indertijd overeengekomen zijn dat voor dat kind geen onderhoudsgeld en zo zou betaald worden.
Wettelijk gezien is het uw BROER en die zal van uw vader evenveel erven als U , indien uw vader geen testament (gemaakt) heeft waarbij U het niet-reservatair gedeelte krijgt.
Nu nog - na 47 jaar- procedures beginnen om de afkomst te ontkennen , heeft geen zin.
Zo vertoont uw situatie veel gelijkenis met die van Delphine Boël. Iedereen weet wie de vader is. Echter , de echtgenoot van haar moeder heeft geen vaderschapsontkenning gedaan . Daarom zal zij steeds een Boël blijven en in die familie erven.

”Art.2.De wet beschikt alleen voor het toekomende;zij heeft geen terugwerkende kracht.“(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

‘In de regel is een nieuwe wet niet alleen van toepassing op de toestanden die na haar inwerkingtreding ontstaan,maar ook op de GEVOLGEN van de onder de vroegere wet ontstane toestanden die zich voordoen of die voortduren onder vigeur van de nieuwe wet,voor ZOVER daardoor geen afbreuk wordt gedaan aan de reeds onherroepelijk vastgestelde rechten,1of aan vorige toestanden die definitief voltrokken zijn1‘[Cass. 8 oktober 1990,R.W. 1990-91,1029-1030;Cass. 25 november 1991,R.W. 1991-92,1323;Cass. ARS950011F,22 januari 1996(Luik t. Broen),onuitg.,geciteerd door TRD&I 1996-05,8;1Cass. 9 september 1993,F.Rechtspr. 1993,afl.16,3].

Voor geboorten vóór 1 juli 2007,waarbij het WETTELIJK vermoeden van vaderschap uit art..315 Burgerlijk Wetboek onder het OUDE recht ontstaan is,geldt mijns inziens dit vaderschap als een ‘reeds onherroepelijk vastgesteld recht’ of een ‘vorige toestand die definitief voltrokken is‘.In dat geval geldt hiervoor niet 1 JULI 2006. - Wet tot wijziging van de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek met betrekking tot het vaststellen van de afstamming en de gevolgen ervan.

“Art.318.§ 1. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot, kan het vermoeden van vaderschap worden betwist door...de man ten aanzien van wie het vaderschap vaststaat...§ 2...De vordering van de echtgenoot moet worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat hij niet de vader van het kind is...”(B.W.).

Uw halfbroer heeft recht op een deel van een eventuele erfenis en u kan dat niet aanvechten via de rechtbank mits een dna test.

Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik voor WetBOEKEN in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts.