JuridischForum.be

Een oude dame heeft mijn mening gevraagd betreffende een erfeniskwestie. Het is een bizar verhaal.
De dame haar echtgenoot is vorig jaar overleden. Er zijn twee erfgenamen, zijzelf en één dochter. Haar zoon is vier jaar geleden kinderloos overleden. Zijn toenmalige echtgenote heeft toen alles van hem geerfd.
Voor de successieaangifte betreffende de nalatenschap van haar echtgenoot heeft de oude dame beroep gedaan op de diensten van een notaris. De erfenisrechten zijn reeds betaald, maar in de aangifte en afrekening viel het haar op dat er sprake is van een gemeenschappelijke effectenrekening van haar en haar overleden echtgenoot bij bank xx. Nochtans was ze er zeker van dat noch zijzelf, noch haar overleden echtgenoot dergelijke rekening hadden.
Ze kon zich wel herinneren dat een tiental jaar geleden haar echtgenoot obligaties aan toonder had gekocht welke kort daarna aan de intussen overleden zoon werden geschonken (ongeveer 9 jaar geleden) omdat de dochter toen een gelijkaardig bedrag in contanten had gekregen. De dame weet niet wat de overleden zoon daarna met die obligaties heeft gedaan.
Ik ben met de dame naar de bank xx geweest waar men bij hoog en laag bleef beweren dat er een een effectenrekening zou zijn waar de bewuste obligaties stonden op ingeschreven....en dat ze met haar dochter moest komen om de rekening vrij te geven. Aangezien de dame tegen mij steeds bleef herhalen dat die obligaties aan toonder waren en zeer zeker niet meer in haar bezit ben ik met de dame en haar dochter terug naar die bank geweest en heb ik hen een opdracht tot verkoop van die obligaties laten geven. En inderdaad, niet lang nadien kreeg de dame een brief van de bank dat er toch geen effectenrekening was en de opdracht niet kon worden uitgevoerd.
Nochtans heeft ze er successierechten op betaald en is nu dus geweten dat ze die obligaties ooit in haar bezit heeft gehad.
Hoe kan ze die successierechten nu terugkrijgen? Gaat de fiscus dit aanvaarden? Mag een bank aan de fiscus spontaan meedelen wat ze aan een cliënt ooit aan toonder heeft verkocht?

Jaren geleden ook iets dergelijks voorgehad met mijn toenmalige bank.
Voor een klasreunie na 25 jaar afgestudeerd zijn had ik een speciale rekening geopend waar de aanwezigen hun kosten in de deelname op konden storten. Mijn echtgenote was hiervan op de hoogte. Nadien stond de rekening terug op nul, en vroeg ik de bank deze af te sluiten.
Meer dan 10 jaar later was er een betwisting tussen mijn vrouw en ikzelf. Om klaarheid te scheppen was ze nadien naar de bank gegaan en had gevraagd of er nog andere rekeningen op mijn naam stonden dan de gemeenschappelijke. Schriftelijke liet de bank haar weten dat er inderdaad nog een andere rekening op mijn naam stond. Om privecyredenen konden ze de stand van de rekening niet geven. Na 10 jaar herinnerde mijn vrouw zich natuurlijk niets meer van die rekeing.
Ze heeft een advokaat geraadpleegd om te weten te komen waarom ik een rekening had waarvan zijn niet wist en om de stand van de rekening te kennen.
Zelfs ik wist bijna niets meer van die rekening en wist ook het rekeningnummer niet meer.
Via de vrederechter heeft de bank dan de gegevens aan de advokaat gegeven, met kopie van de uitreksels van de laatste 20 verrichtingen. Dat heeft een pak geld gekost + kosten advokaat (ik dacht zo rond de 10.000 bef destijds)
Resultaat: op de rekening stond NUL frank, en toen bleek dat dat ook al gedurende 10 jaar zo was.
Bij het zien van de uittreksels wist ik natuurlijk weer waarover het ging.
Na een klacht bij de bank hebben ze hun excuses aangeboden en verder niets meer. Geen schadevergoeding.
Heb een zeer mooie brief naar de algemene directie geschreven in Brussel, en nog dezelfde dag al mijn centen van deze bank afgehaald (het was een belangrijk bedrag, want ik heb er een paar maanden later een appartement met 3 SK mee gekocht zonder lening), en voor de bankdirekteur zijn neus mijn bankkaarten en visakaart stukgeknipt.
Vergeet niet dat een bankkantoor premies krijgt voor het aantal rekeningen dat ze open staan hebben. Ze zijn dus niet zo maar geneigd om een rekening, ook al staat ze op 0, zomaar af te sluiten.

Ja mar in dit geval is er NOOIT een effecterekening geweest. Die heeft nooit bestaan!!!!
Maar wat nu? De dame wil haar teveel betaalde successierechten terug.....

Zolang de oorspronkelijke aangiftetermijn van 5 maanden niet verstreken is, kan je te veel betaalde centen aan de Staat, terugvorderen. In de praktijk zal de aangiftetermijn atlijd al verstreken zijn woordoor terugvorderen van de te veel betaalde SSR zeer moeilijk wordt of nagenoeg onmogelijk.

Zolang de oorspronkelijke aangiftetermijn van 5 maanden niet verstreken is, kan je te veel betaalde centen aan de Staat, terugvorderen. In de praktijk zal de aangiftetermijn atlijd al verstreken zijn woordoor terugvorderen van de te veel betaalde SSR zeer moeilijk wordt of nagenoeg onmogelijk.

Overlijden was vorig jaar. Die periode is dus reeds voorbij.
Er zal niets anders opzitten dan de bank formeel in gebreke te stellen.

Yeb, maar hoe begin je daar aan? De erfgenamen kunnen eventueel nog de ombudsdienst contacteren, maar eerst moeten er breiven geschreven worden naar de bank. De cliënt moet eerst moeite hebben gedaan om tot een akkoord te komen met de bank. Lukt dat niet, dan kan de ombudsdienst ingeschakeld worden.
Of ... onmiddellijk met het zware kanongeschut er tegenaan!

Yeb, maar hoe begin je daar aan?

Aangetekende brief naar de hoofdzetel van de bank met kopie aan het Agentschap veronderstel ik.
Het om +/- 11000 EUR aan teveel betaalde successierechten ingevolge foutieve verklaring van de bank.

Ofwel vergoeding voor die rechten (A), ofwel tegenwaarde eisen van de obligaties die zogezegd op rekening stonden (B).
Het lijkt me logisch dat het A of B is. Ernstige beroepsfout.

Ja, indien je over voldoende gegevens beschikt van het lokale bankkantoor, dan kan je het hoofdkantoor de zaak laten uitpluizen.
11.000 € is al de moeite om te reclameren.

Wend je steeds tot de dienst "Bijzonder kredietbheer en Blokkeringen, beslag en inlichtingen aan Derden.

Vergeet niet dat een bankkantoor premies krijgt voor het aantal rekeningen dat ze open staan hebben. Ze zijn dus niet zo maar geneigd om een rekening, ook al staat ze op 0, zomaar af te sluiten.

Deze bewering is zuiver flauwe kul , volledig voor rekening van mava.

Mijn recent overleden schoonbroer was adjunct kantoordirecteur bij Fortis, en hij heeft med at diverse malen bevestigd. Hoe meer rekeningen, hoe hoger de premies op het einde van het jaar.
ook mijn huidige kantoordirecteur van Dexia ditmaal heeft me dat eens gezegd. Zouden beiden dan liegen?

De kantoren zullen idd vergoed worden voor het aantal rekeningen , maar dan wel 'actieve' rekeningen met een minimum aan verrichtingen per jaar.
Waar was uw schoonbroer adjunct? Misschien heb ik hem gekend!

Hij werkte destijds bij de Generale bank in Hofstade en Mechelen, die naderhand werd overgenomen door Fortis. Ingevolge de saneringen die toen volgden kreeg hij een kantoorbaan.

Om terug te komen op mijn oorspronkelijke vraag:
de notaris die de aangifte heeft gedaan gaat contact nemen met de bank en desgevallend een advocaat inschakelen.