Erfeniskwestie - Vraag 4

[Assepoester2]

Goedemorgen,

Mijn vierde vraag heeft te maken met het grote huis dat eigendom was van mijn grootmoeder en waarin wij tot mijn twaalfde jaar gewoond hebben tot mijn ouders hun villa lieten bouwen en wij allen in de villa gingen wonen. Nadien is het ruime huis jarenlang steeds aan twee gezinnen verhuurd.

Door het bekijken van Hypothecaire Getuigschriften kwam ik er achter dat ten overstaan van dezelfde eerder genoemde familienotaris en tevens makelaar, mijn moeder (buiten aanwezigheid van mijn vader) haar huis verkocht heeft aan mijn enige nichtje voor een waarlijk “vriendenprijsje”.
Mij was destijds gezegd dat het huis marktconform verkocht was en verder werd mij uiteraard niets verteld.

Onderzoek bij een tiental makelaars in de ruime regio leerde mij dat het pand ten minste 100.000 euro beneden de werkelijke verkoopwaarde voor degelijke grote woningen met een tuin van 40 meter diepte en in één van de chique gemeenten van Vlaanderen gelegen, verkocht moet zijn.

Nu zal die zogenaamde verkoopwaarde vrijwel zeker zijn vastgesteld door dezelfde notaris.

Mijn vraag 4 is of ik - nu of later - mijn nicht kan aanspreken voor de derving van de helft van de voornoemde 100.000 euro?

Of kan ik de notaris daarop aanspreken? En wat voor procedure moet ik dan volgen?

Assepoes.

[Creatief]

Ik vermeod dat je aan deze weinig kan doen. Het huis is "verkocht". Je moeder (grootmoeder) mocht met haar eigendom doen wat ze wou.
Huizenprijzen zijn afhankelijk van regio. In België zijn huizen en bouwgronden goedkoper dan in Nederland. Om deze en andere redenen komen ook veel Nederlanders hier in België wonen.

Je kan op een huis een prijskaartje hangen. Hoe was de staat van het huis? Waren er ontzettend veel renovatiewerken?
Misschien hebben andere forumleden over dit huis een andere mening.

[Assepoester2]

Ik vermeod dat je aan deze weinig kan doen. Het huis is "verkocht". Je moeder (grootmoeder) mocht met haar eigendom doen wat ze wou.
Huizenprijzen zijn afhankelijk van regio. In België zijn huizen en bouwgronden goedkoper dan in Nederland. Om deze en andere redenen komen ook veel Nederlanders hier in België wonen.

Je kan op een huis een prijskaartje hangen. Hoe was de staat van het huis? Waren er ontzettend veel renovatiewerken?
Misschien hebben andere forumleden over dit huis een andere mening.

Hartelijk dank voor je reactie Creatief. Evenals voor je andere zeer behulpzame reacties, die mij beslist op weg helpen. Op deze en je andere posts zal ik later ook nog reageren want ook die leiden tot vragen en aanvullingen. Ik ben u nu al zeer erkentelijk! Alleen; ik leid een actief dagelijks bestaan (vaak werk ik ook in het weekend) , vandaar dat ik niet altijd direct kan gaan zitten typen aan een reactie.

Ik begin nu pas het grote geheel te zien en ben al enige uren bezig met schrijven aan een conceptverhaal over het geheel. Wederom een feitenrelaas en geen fictie. Maar het is net een misdaadroman aan het worden. Gelukkig kunnen mijn vriend en ik er al over pratend ook erg om lachen. Anders dan mijn familieleden zijn wij wel gelukkig!

Ik moet nu weer eerst wat anders gaan doen en het verhaal zet ik in de loop van vandaag wel op het forum.

[FrankV]

Het huis van uw grootmoeder werd geërfd door uw moeder.
Uw moeder beheert haar vermogen zoals zij dat zelf wilt. Het is haar eigen vermogen.
Zij verkocht het huis aan uw nichtje.
Dat is een normaal beheer van haar vermogen.
Als dit werkelijk onder de marktprijs is verkocht, is er sprake van "prijsbewimpeling" en "tekortschatting".
De fiscus heft dan bijkomende registratierechten en boetes op het verschil tussen de verkoopwaarde en de prijs in de verkoopsovereenkomst.
Dan hebben uw moeder én uw nichtje een probleem met de fiscus.

Tenzij uw nichtje in de akte laat vermelden dat de overeengekomen prijs lager is dan de verkoopwaarde.
De fiscus heft dan de registratierechten op de verkoopwaarde, en daarmee is de kous af, tenzij uw nichtje niet akkoord is met de verkoopwaarde van de fiscus.
Maar dat is uw probleem niet, wel het probleem van uw nichtje.

Normaal gezien is uw nichtje geen erfgename van uw moeder.
Dus bij het openvallen van de nalatenschap van uw moeder, bent u niet benadeeld t.o.v. uw nichtje.
Uw moeder heeft 2 kinderen : u en uw zus. U erft tenminste 1/3, maximaal 1/2. Uw moeder kan 1/3, het beschikbare gedeelte, "vrij besteden".
Stel dat uw moeder bij dat 1/3 waarover ze zelf kan beslissen, uw nichtje opneemt als erfgename ( waarbij uw nichtje mogelijk heel wat successierechten moet betalen, tenzij uw moeder gebruik maakt van de techniek van het dubbel legaat etc... )
Dan kunt u wel inbrengen dat uw nichtje in het verleden werd bevoordeeld.
Maar als u niet beschikt over bewijzen, bijvoorbeeld de vermelding in de verkoopakte, of de bijkomende vorderingen van de fiscus bij de verkoop van het huis, dan heeft u geen poot om op te staan.
Om het verhaal simpel te houden, veronderstelde ik hierboven dat uw vader overleden is voor uw moeder.
En dat uw moeder overleden is op Vlaams grondgebied etc. etc...

[wanton]

Ik denk dat het al veel doet dde originele akte op te vragen van die verkoop aan nichtje. Dat kan bij de Registratie. Deze rekent dus wel zijn rechten op de marktconforme waarde. een probleem is te bewijzen hoeveel nichtje betaalde. Er kan een vermomde schenking inzitten , maar bewijzen!
Nu , voor de nalatenschap van moeder moet nichtje niets inbrengen van hetgeen zij- effectief of verborgen - heeft ontvangen van moeder. De kinderen kunnen wel inkorting vragen indien (nogmaals) kan bewezen worden wat zij teveel heeft ontvangen dan de 1/3 die moeder vrij mag wegschenken.

[Assepoester2]

Ik vermeod dat je aan deze weinig kan doen. Het huis is "verkocht". Je moeder (grootmoeder) mocht met haar eigendom doen wat ze wou.
Huizenprijzen zijn afhankelijk van regio. In België zijn huizen en bouwgronden goedkoper dan in Nederland. Om deze en andere redenen komen ook veel Nederlanders hier in België wonen.

Je kan op een huis een prijskaartje hangen. Hoe was de staat van het huis? Waren er ontzettend veel renovatiewerken?
Misschien hebben andere forumleden over dit huis een andere mening.

Creatief schreef op 23 jul 2010, 11:45 :

Ik vermeod dat je aan deze weinig kan doen. Het huis is "verkocht". Je moeder (grootmoeder) mocht met haar eigendom doen wat ze wou.
Huizenprijzen zijn afhankelijk van regio. In België zijn huizen en bouwgronden goedkoper dan in Nederland. Om deze en andere redenen komen ook veel Nederlanders hier in België wonen.

Je kan op een huis een prijskaartje hangen. Hoe was de staat van het huis? Waren er ontzettend veel renovatiewerken?
Misschien hebben andere forumleden over dit huis een andere mening.


Hartelijk dank voor je reactie Creatief. Evenals voor je andere zeer behulpzame reacties, die mij beslist op weg helpen. Op je andere posts zal ik later ook nog individueel reageren want ook die leiden tot vragen en aanvullingen. Ik ben u nu al zeer erkentelijk! Alleen; ik leid een actief dagelijks bestaan (vaak werk ik ook in het weekend) , vandaar dat ik niet altijd direct kan gaan zitten typen aan een reactie.

Ik kwam pas gisteravond laat thuis (inmiddels bij verzending eergisteravond) en over mijn precieze antwoord heb ik eerst ook eens moeten nadenken. Ik ontkom er niet aan om eerst meer informatie te geven, óók wat persoonlijkere informatie, want ik denk dat deze “extreem lage” verkoopprijs van het huis een zorgvuldig geplande “constructie” was, dit als onderdeel van een veel groter vooropgezet geheel teneinde gelden weg te kunnen sluizen.
Ik onderschat mijn moeders vileine kwaliteiten niet.

Ik leg die gedachte maar eens voor.

Zoals het in vele juridische zaken gaat, zowel in het civiel recht als óók in het strafrecht, moet men tevens kijken naar de psychologie van de dader(s) er achter en hun motieven. Dat maakt het trouwens extra interessant. Ik kan er overigens redelijk afstandelijk naar kijken.

Ik ontkom niet aan een lang verhaal en aan een complottheorie, maar het leest als een misdaadroman. En het lijkt misschien zo, maar het is niet met emotie geschreven, maar (wederom) een feitenrelaas, dat men als context nodig heeft om het grotere geheel te kunnen zien en het als het ware in te kunnen bedden in een juridische procedure.

Mijn moeder, mijn zuster en mijn nicht wonen in de driehoek waar drie verschillende gemeentegrenzen ten noorden van Antwerpen bijeen komen, ieder slechts op enkele kilometers van elkaar. Daar hebben ze hun hele leven doorgebracht en daar voelen ze zich veilig.

In mijn allereerste post heb ik al gesteld dat het ook een kwestie is van de deftige “mater familias” met haar onderhorigen; haar familieleden die in financieel en intellectueel opzicht van haar afhankelijk zijn en vooral ook afhankelijk worden gehouden. Tot over haar dood heen zal mijn moeder er over “haar kleine clan” blijven heersen. En weliswaar kan zij mij als “de opstandelinge” mogelijk financieel proberen te treffen, zij weet dat ze mij, noch mijn zonen, nimmer zal kunnen onderwerpen gelijk haar vazallen. Het is wel tragisch dat ik bemerk dat door de kwalijke zaken die ik tijdens mijn diverse onderzoeken nu stukje voor stukje ontdek, mijn nog bestaande respect voor mijn moeder inmiddels geheel aan het verdwijnen is.

Maar goed, ik moet eerst maar eens schetsen wat de situatie is.

Ik heb een ronduit afschuwelijke jeugd gehad, waarbij mijn vader, die mij nog enigszins beschermde, tot nog jaren na de onafhankelijkheid in Belgisch Kongo werkte, eerst als districtsbestuurder, later als leraar. Mijn oudere zus werd letterlijk in alles voorgetrokken door mijn moeder en mijn grootmoeder. Mijn vader zag ik maar twee maanden per jaar in de zomervakantie. Pas toen ik ging studeren en op kot ging, kon ik zelfstandig gaan leven en pas toen ging ik ontdekken dat er zowaar ook nog mensen bestonden “die mij wel aardig vonden”.

De naam Assepoester2 koos ik bewust, want mijn moeder en zus zijn niets anders dan de boosaardige stiefmoeder en de boosaardige stiefzuster uit het sprookje.
Na mijn afstuderen ben ik een aantal jaren naar de VS gevlucht en vandaar naar Nederland en in vrijwillige ballingschap gegaan.

Mijn zuster trouwde een intelligente en handige man die goed verdiende. En zij kregen vier kinderen. Op een gegeven moment moet mijn ex-zwager letterlijk gek van mijn zus zijn geworden en mijn zus en moeder hebben kans gezien om hem “in een gekkengesticht” (ik gebruik hun woorden) op te laten sluiten.

Ik verdenk hen ervan dat ook die actie een bewuste actie was om hem te elimineren nadat hij als gezinsfinancier zijn taak volbracht had, het huis verbouwd en afbetaald was en ook dit dan als onderdeel van een zorgvuldige planning voor het verdere leven. Natuurlijk had mijn ex-zwager psychoses en deze waren echt heftig. Maar je kunt dat ook naar de buitenwereld toe behoorlijk overdrijven en van de nood een deugd maken.

Mijn zuster kan beslist niet alleen zijn en haar oudste zoon die nu in het buitenland werkt, heeft (tegen een minimale vergoeding) tot zijn dertigste jaar bij haar ingewoond. Haar tweede zoon die inmiddels 24 jaar is en haar jongste zoon van 16 wonen nog bij haar in huis. Ook haar tweede zoon levert daaraan slechts een kleine financiële bijdrage. Maar mijn zuster besefte vast wel dat dit niet eeuwig kon duren en zij zal na dertig jaar nachtdienst in dat psychiatrisch ziekenhuis ook wel wat moe zijn en naar een ander jobke verlangen.

En dat is passen op kindertjes, want dat heeft zij in haar wijsheid al eerder gedaan. Dan werkte zij ’s nachts en overdag speelde zij in haar huis voor oppascentrale voor kindertjes. Ik geef het je te doen! Zij is er alleen wel compleet hysterisch van geworden en gaat als een verbitterde en ongelukkige jammeraar door het leven.

Mijn vriend heeft haar de bijnaam Di Jammermoor gegeven, naar Lucia di Lammermoor in de opera van Donizetti. Die componist had zich voor de hoofdpersoon van Lucia di Lammermoor overigens laten inspireren door de beruchte politieke intrigante en gifmengster Lucretia Borgia. Mijn vriend vindt mijn zuster dan ook een geestelijke gifmengster.

Mijn zusters dochter ging op een gegeven moment het huis uit en ging samenwonen met een aardige jongen die als garagist hard werkt en verder ontzettend handig is. Mijn nichtje werkt als peuterjuf. En dat kwam goed uit in het grote plan.

Mijn zuster weet heel goed dat als de boedelscheiding van het huis waar zij thans nog woont afgehandeld is, er een grote kans is dat haar ex-man wegens zijn aantoonbaar grotere inbreng van geld en de inbreng van de erfenis van zijn ouders, er aanzienlijk beter van af zou kunnen komen dan zij en dat zij dan het huis noodgedwongen moet verkopen om af te kunnen rekenen.
Het ogenschijnlijke voordeel van huwen met een strikte scheiding der goederen, kan zich ook tegen je keren tenslotte, als je een “in een gemeenschap verworven bezit” zoals een huis hebt en vooral als je al te inhalig wordt als er afgerekend moet worden. Het schip keert de wal, zeggen ze dan in Nederland.

Ik denk sterk dat het volgende scenario met behulp van de familienotaris (die overigens niet mijn notaris is, maar wel die van mijn moeder, mijn vader, mijn zuster, haar ex-man en van mijn nicht en haar man) en met behulp van de familiebankier (in ieder geval die van mijn moeder, mijn vader, mijn zuster en mijn nicht), uitgedacht is.

Mijn moeder verkoopt het ruime huis voor een te laag bedrag aan mijn nicht en haar super-handige man. Deze laatste knapt het huis op (eventueel met financiële hulp van mijn moeder),
want tenslotte moet de rente en de aflossing van de hypotheek ook nog betaald worden (al dan niet met behulp van mijn moeder).

Nu, het is een zeer ruim huis, waar immer twee gezinnen konden wonen en op de hogere etages is er ook nog een eigen dakterras en veel privacy. Het huis is in goede staat, maar natuurlijk wat ouderwets inmiddels, dus de handige man van mijn nicht past het binnen een aantal jaren tijd aan naar de eisen van de huidige tijd. Dat is ook ongetwijfeld de voorwaarde die door mijn moeder aan hem gesteld werd om hem tegen een te laag bedrag de helft van de woning te laten kopen. (Ik ben in het bezit van het Hypothecair Getuigschrift) en uiteraard staat dat niet in de verkoopakte van de notaris die ik gelezen heb, maar waarschijnlijk in een onderhandse akte, of in een onderhands contract.

Overigens staat er niet in de formele verkoopakte, die ik gelezen heb, dat het huis voor een te laag bedrag verkocht is, maar zij zijn er natuurlijk vanuit gegaan dat ik niet zo slim zou zijn om op het Ministerie van Financiën de leggers van alle drie de familiehuizen in te zien en voor kopieën te betalen. Dus inderdaad hebben mijn moeder en mijn nicht nu een fiscaal probleem. Maar dit terzijde.

Op een gegeven moment moet mijn zuster afrekenen met haar ex-man en moet het huis verkocht worden. Zoals al gemeld is het huis van mijn zuster en haar ex door de familienotaris waarschijnlijk bewust ook al te laag getaxeerd. Dat huis kan dan verkocht worden aan haar tweede zoon, die een vriendin heeft met zeer vermogende ouders. En haar ex (tenslotte is het ook zijn kind) moet daar dan moreel gezien wel haast mee akkoord gaan.

Maar het kan ook zijn, dat zij nog hoger spel spelen en dat mijn zusters tweede zoon met zijn vermogende vriendin aast op de villa van mijn ouders tegen een door hun notaris erg zacht getaxeerd prijsje. Ik zal wel zien, maar wij weten al wel wat er dan moet gebeuren om ze van een koude kermis thuis te laten komen.

U als lezer denkt wellicht dat dit allemaal puur speculatief is. Maar neen, ik moet dat ten stelligste bestrijden. Het denken van mij en van mijn vriend is via de logica, maar daarnaast maken wij beiden daarbij ook bewust gebruik van wat “hogere intuïtie” heet. Op dezelfde wijze hebben wij ook mijn inmiddels oude oplichtingszaak helemaal opgelost. Zo “zie” je meer dan je normaal gesproken kunt zien.

Deze familie van krapulen fungeert op basis van macht en geld. Mijn vriend en ik daarentegen fungeren op basis van Hoger Geweten. Het leven gaat niet om geld, maar het leven gaat om waarheid, om geestelijke vrijheid en geestelijke rijkdom. Je leraren in het leven vind je in je directe omgeving, bijvoorbeeld in je eigen familie, hoe hard dat ook is. Dat je jezelf daarbij niet moet laten bestelen, is evident en dat moet je beslist bestrijden met de normale middelen.

Mijn moeders geld is haar door het Universum gegeven, dit om te leren om er goed mee om te gaan, om het liefdevol en met verstand te gebruiken en niet om het te misbruiken als een middel om macht over anderen uit te oefenen. Wat dat betreft heeft zij nog heel veel te leren.

Sorry voor deze persoonlijke ontboezeming, maar voor de liefhebber heb ik er via PB nog wel meer op dit gebied… (overigens minder gebruikelijk onder juristen)

Gaan wij door in het rationele: Op een gegeven moment in de nabije toekomst moet mijn zuster haar huis verkopen en verhuist dan naar het eerste of tweede verdiep van het huis van mijn nicht, al of niet samen met haar jongste zoon. Er is plaats zat…

Tegen die tijd kan mijn zuster met pré-pensioen of zo, of ze wordt afgekeurd na al die jaren van slaven en mijn nicht heeft dan al wat kindertjes gebaard waar mijn zuster op kan passen. Of ze beginnen gezamenlijk weer een oppascentrale voor enkele kindertjes en vinden daar een nieuw bestaan in.

“Mijn zuster is slim uitgespeeld; helaas moesten wij haar een kleine portie geven i.v.m. de wet, maar mijn moeder heeft goed voor ons gezorgd.” Denkt mijn zus dan…I

Ik zie ondertussen terwijl ik dit allemaal opschrijf uit de reacties, waarvoor wij (Assepoester plus de oude wijze Kater) jullie allemaal uiterst dankbaar zijn, dat jullie denken dat ik nog geen bewijs heb. Net zoals mijn familie dit denkt. “Holle woorden”, denken die.

Mis poes, net zoals bij mijn oplichtingszaak zijn wij al langer volop bezig om bewijsmateriaal te verzamelen en wij hebben al het nodige boven water getrokken. Ik vraag u echter vooral door te willen gaan met uw suggesties voor oplossingen en met het aandragen van uw ideeën; u weet niet half hoe erg geweldig u mij helpt op dit moment, alleen kan ik nog niet op alle berichten individueel reageren wegens tijdgebrek. Maar dat komt nog later.

En tot slot: Creatief en ook FrankV; in het licht van deze context en deze zorgvuldig voorbereide constructie van mijn familie bezien, bent u nu nog van mening dat ik t.a.v. van de verkoop van mijn moeders huis aan mijn nicht, geen poot heb om op te staan? Het is een onderdeel van een groter plan en van een vooropgezette constructie. In ieder geval zal de fiscus hen willen treffen over de onderwaardering van het huis.

Natuurlijk, natuurlijk, moeten wij nog massa’s bewijs boven water trekken en natuurlijk, natuurlijk wanton moeten wij naar een gespecialiseerd advocaat of notaris gaan, want dit rijst ver boven ons eigen vermogen tot tegenactie uit. Maar zelf kunnen wij wel het meeste vooronderzoek doen en dat scheelt dan weer in de kosten van een privé detective. Ik heb een paar pruiken en de Kater heeft valse baarden.

Je moet deze ellende tenslotte vrolijk houden en vooral met humor en met liefde en vooral ook met een weergaloze inzet bestrijden…
De wederpartij heeft mij al een leven lang (54 jaar inmiddels) onderschat. En nu, juist nu, moeten ze daar vooral mee doorgaan.

Sorry dat dit toch een wat persoonlijk verhaal werd, maar anders begrijpt niemand de context die essentieel is om de juridische aspecten ervan te kunnen ontrafelen.

Beste groet, Assepoes.

[Assepoester2]

Het huis van uw grootmoeder werd geërfd door uw moeder.
Uw moeder beheert haar vermogen zoals zij dat zelf wilt. Het is haar eigen vermogen.
Zij verkocht het huis aan uw nichtje.
Dat is een normaal beheer van haar vermogen.
Als dit werkelijk onder de marktprijs is verkocht, is er sprake van "prijsbewimpeling" en "tekortschatting".
De fiscus heft dan bijkomende registratierechten en boetes op het verschil tussen de verkoopwaarde en de prijs in de verkoopsovereenkomst.
Dan hebben uw moeder én uw nichtje een probleem met de fiscus.

Tenzij uw nichtje in de akte laat vermelden dat de overeengekomen prijs lager is dan de verkoopwaarde.
De fiscus heft dan de registratierechten op de verkoopwaarde, en daarmee is de kous af, tenzij uw nichtje niet akkoord is met de verkoopwaarde van de fiscus.
Maar dat is uw probleem niet, wel het probleem van uw nichtje.

Normaal gezien is uw nichtje geen erfgename van uw moeder.
Dus bij het openvallen van de nalatenschap van uw moeder, bent u niet benadeeld t.o.v. uw nichtje.
Uw moeder heeft 2 kinderen : u en uw zus. U erft tenminste 1/3, maximaal 1/2. Uw moeder kan 1/3, het beschikbare gedeelte, "vrij besteden".
Stel dat uw moeder bij dat 1/3 waarover ze zelf kan beslissen, uw nichtje opneemt als erfgename ( waarbij uw nichtje mogelijk heel wat successierechten moet betalen, tenzij uw moeder gebruik maakt van de techniek van het dubbel legaat etc... )
Dan kunt u wel inbrengen dat uw nichtje in het verleden werd bevoordeeld.
Maar als u niet beschikt over bewijzen, bijvoorbeeld de vermelding in de verkoopakte, of de bijkomende vorderingen van de fiscus bij de verkoop van het huis, dan heeft u geen poot om op te staan.
Om het verhaal simpel te houden, veronderstelde ik hierboven dat uw vader overleden is voor uw moeder.
En dat uw moeder overleden is op Vlaams grondgebied etc. etc...

Bedankt, ten dele heb ik uw opmerking t.a.v. de fiscus al beantwoord in mijn lange post met het verhaal over de mogelijke constructie van afgelopen nacht, dat hierboven staat.

Neen, óók mijn hoogbejaarde vader leeft nog en het geheel speelt zich af in Vlaanderen.
Maar dank zij o.a. uw reacties, wordt mij steeds duidelijker dat wij driftig op zoek moeten gaan naar bewijzen en nog het nodige speurwerk moeten doen vóór wij professionele hulp gaan inroepen.

[Assepoester2]

Ik denk dat het al veel doet dde originele akte op te vragen van die verkoop aan nichtje. Dat kan bij de Registratie. Deze rekent dus wel zijn rechten op de marktconforme waarde. een probleem is te bewijzen hoeveel nichtje betaalde. Er kan een vermomde schenking inzitten , maar bewijzen!
Nu , voor de nalatenschap van moeder moet nichtje niets inbrengen van hetgeen zij- effectief of verborgen - heeft ontvangen van moeder. De kinderen kunnen wel inkorting vragen indien (nogmaals) kan bewezen worden wat zij teveel heeft ontvangen dan de 1/3 die moeder vrij mag wegschenken.

Ook u bedankt wanton! Twee weken geleden heb ik alle originele akten al bij de Registratie ingezien en heb ik kopieën besteld. Maar ook u heeft gelijk, het draait om bewijzen en niet om veronderstellingen. Mogelijk dat dit pas later - na het overlijden van mijn beide ouders - uitgezocht kan worden aan de hand van op te vragen bankstukken. Maar dankzij alle hulp die mij nu op het forum geboden wordt, kunnen wij nu al wel een draaiboek gaan opstellen.

[Creatief]

Zucht. Zucht, ik lees en herlees je verhaal. Zucht.
Het lijkt ontzettend op mijn eigen verhaal. We hebben veel gelijkenissen. (Zie PB en enkele tips).

Ook de eerste sjieke villa van mijn ouders werd verkocht aan "moeders liefste". De overige 3 kinderen vroegen het dubbele van de biedprijs. Mijn vader, een zeer doodeerlijk mens, wou absoluut hebben dat één van de kinderen de villa zou opkopen. Wij hadden daar geen behoefte aan. We hadden net gebouwd, zonder lening. Het huis werd geschonken in volle eigendom aan alle kinderen, waarbij op het eind van de akte "moeders liefste" het huis van de 3 andere kinderen afkocht. Het huis werd tegen deze lage prijs verkocht omdat "moeder liefste" levenslang moest instaan voor de zorg van zijn ouders. Hij woonde tenslotte er maar 750 meter vandaan. Levenlang instaan voor de zorg van de ouders waren maar woorden, een loze belofte en werden niet vermeld in de akte. "Moeders liefste" heeft ook een boete moeten betalen bij de Registratie. "Dat is zijn probleem", vertelde ons de registratiebediende.

Mijn vader had geenszins de bedoeling zijn kinderen te onterven. Hij lag onder de "sloef" van moeder en moest naar haar luisteren. Haar wil was wet, mogelijk ook met emotionele chantage.

[roharro]

Zucht. Zucht, ik lees en herlees je verhaal. Zucht.
Het lijkt ontzettend op mijn eigen verhaal. We hebben veel gelijkenissen. (Zie PB en enkele tips).

"Moeders liefste" heeft ook een boete moeten betalen bij de Registratie. "Dat is zijn probleem", vertelde ons de registratiebediende.

Mijn vader had geenszins de bedoeling zijn kinderen te onterven. Hij lag onder de "sloef" van moeder en moest naar haar luisteren. Haar wil was wet, mogelijk ook met emotionele chantage.

Uw ouders hadden dat toen moeten compenseren door een bijkomende schenking aan de andere kinderen. Zij hadden dat initiatief spontaan moeten nemen. Ik heb ooit ook eens een onroerend goed overgekocht van mijn ouders. Achteraf heb ik een tamelijk groot bedrag aan rechten en boetes moeten betalen omdat ik blijkbaar beneden de echte waarde had gekocht. Mijn ouders hebben dat toen onmiddellijk gecompenseerd met een overeenkomstige schenking buiten erfdeel aan mijn zus.

Hebt u het feit dat er een te lage schatting was niet kunnen aanwenden om bij de erfenis een compensatie te vragen? Het waardeverschil is tenslotte en verdoken schenking....

[Creatief]

Hier ben ik mee akkoord, Roharro, maar de akte werd ondertekend door iedereen. Ook deze akte werd overgemaakt aan onze advocaat. Ik koester geen valse hoop. In de akte werd niet vermeld dat broerlief levenslang voor zijn ouders moest zorgen. Indien er dat in stond, hadden we nog een poot om op te staan.

[Creatief]

Ik denk dat het al veel doet dde originele akte op te vragen van die verkoop aan nichtje. Dat kan bij de Registratie. Deze rekent dus wel zijn rechten op de marktconforme waarde. een probleem is te bewijzen hoeveel nichtje betaalde. Er kan een vermomde schenking inzitten , maar bewijzen!
Nu , voor de nalatenschap van moeder moet nichtje niets inbrengen van hetgeen zij- effectief of verborgen - heeft ontvangen van moeder. De kinderen kunnen wel inkorting vragen indien (nogmaals) kan bewezen worden wat zij teveel heeft ontvangen dan de 1/3 die moeder vrij mag wegschenken.

Ik denk dat het al veel doet dde originele akte op te vragen van die verkoop aan nichtje. Dat kan bij de Registratie.
@ Wanton
Hier moet ik je nu eens voor de allereerste keer ongelijk geven, Wanton. Aan het nichtje kan ze de akte wel vragen. Indien Assepoester zich met zou bevragen bij de Registratie, dan zou elke vraag onbeantwoord blijven. Zij hebben zich te houden aan het beroepsgeheim.

Om een voorbeeld te geven: het eerste oudershuis werd in volle eigendom bij ons geschonken aan de kinderen. Eén kind kocht het huis onder de prijs op en betaalde de andere kinderen hun deel uit. Ik weet dat broerlief een flinke boete heeft moeten betalen. Hij heeft het bedrag ooit uit woede vermeld en ook uitgekraamd naar kennissen toe. Om er zeker van te zijn dat hij boete heeft betaald, heb ik de vraag gesteld aan de registratie. Ik had de akte in de hand, mijn identiteitskaart + akte van bekendheid. Hun antwoord was: daar mogen wij niet op antwoorden. Leg die vraag maar voor aan de advocaat.

Bij de registratie kan je wel vragen wie eigenaar is en wie aangrenzende eigenaars zijn. Daar blijft het dan ook bij. Verkoopprijs, boete, ... Je zal het niet horen van de registratiebediende.

Ik kan je nog een straffer voorbeeld geven: we erfden een naaldbos + stuk moeras, toevallig in Limburg. De aangrenzende eigenaars was een familie met 8 kinderen. Hun groene oase behoorde nog tot een onverdeelde nalatenschap. De familienaam konden we krijgen van de registratie, hun adres ... daar konden we naar fluiten.

[DeKaterVanAssepoes]

Ik denk dat het al veel doet dde originele akte op te vragen van die verkoop aan nichtje. Dat kan bij de Registratie. Deze rekent dus wel zijn rechten op de marktconforme waarde. een probleem is te bewijzen hoeveel nichtje betaalde. Er kan een vermomde schenking inzitten , maar bewijzen!
Nu , voor de nalatenschap van moeder moet nichtje niets inbrengen van hetgeen zij- effectief of verborgen - heeft ontvangen van moeder. De kinderen kunnen wel inkorting vragen indien (nogmaals) kan bewezen worden wat zij teveel heeft ontvangen dan de 1/3 die moeder vrij mag wegschenken.

Ik denk dat het al veel doet dde originele akte op te vragen van die verkoop aan nichtje. Dat kan bij de Registratie.
@ Wanton
Hier moet ik je nu eens voor de allereerste keer ongelijk geven, Wanton. Aan het nichtje kan ze de akte wel vragen. Indien Assepoester zich met zou bevragen bij de Registratie, dan zou elke vraag onbeantwoord blijven. Zij hebben zich te houden aan het beroepsgeheim.

Om een voorbeeld te geven: het eerste oudershuis werd in volle eigendom bij ons geschonken aan de kinderen. Eén kind kocht het huis onder de prijs op en betaalde de andere kinderen hun deel uit. Ik weet dat broerlief een flinke boete heeft moeten betalen. Hij heeft het bedrag ooit uit woede vermeld en ook uitgekraamd naar kennissen toe. Om er zeker van te zijn dat hij boete heeft betaald, heb ik de vraag gesteld aan de registratie. Ik had de akte in de hand, mijn identiteitskaart + akte van bekendheid. Hun antwoord was: daar mogen wij niet op antwoorden. Leg die vraag maar voor aan de advocaat.

Bij de registratie kan je wel vragen wie eigenaar is en wie aangrenzende eigenaars zijn. Daar blijft het dan ook bij. Verkoopprijs, boete, ... Je zal het niet horen van de registratiebediende.

Ik kan je nog een straffer voorbeeld geven: we erfden een naaldbos + stuk moeras, toevallig in Limburg. De aangrenzende eigenaars was een familie met 8 kinderen. Hun groene oase behoorde nog tot een onverdeelde nalatenschap. De familienaam konden we krijgen van de registratie, hun adres ... daar konden we naar fluiten.

Dag Wanton en Creatief,

Ik kom mij even in uw gesprek mengen met een vraag. (Voor de duidelijkheid: ik ben de vriend van Assepoester2, die op dit moment naar haar eigen huis terug reist en dit verhaal nog niet gelezen heeft. Samen hebben wij onderzoek gedaan en samen hebben we de teksten en vragen van Assepoes op het forum gezet. De beheerder van het forum kan dit desgewenst zo controleren, want ik gebruik hetzelfde IP adres als Assepoes. Alleen is deze pc nu verplaatst van haar huis naar mijn eigen huis elders).

Maar goed Wanton, u heeft het over de Registratie. Welke organisatie bedoelt u hier precies mee? Ruim twee weken geleden zijn wij naar het Ministerie van Financiën gegaan en hebben daar zonder enig probleem alle leggers t.a.v. de drie betrokken huizen urenlang gratis kunnen inzien, dit inclusief de notariële verkoopakte, de hypotheekakten en de huwelijksakten van de betrokken personen. Tot mijn verbazing behoefden wij ons zelfs niet te legitimeren. Wij hebben toen tevens wat kopieën besteld en de eerste arriveerde zaterdag in de vorm van het Hypothecair Getuigschrift van het huis van nichtje. Alle namen van de betrokken personen en hun adressen staan er gewoon in en behalve de verkoopprijs ook het feit dat de bankkosten van de transaktie 7.500,00 euro bedroegen.

Ik meld dit maar omdat het mij in relatie tot uw woorden dan zeer vreemd voorkomt. Hoe kan dit? Ik kan mij toch nauwelijks voorstellen dat de betreffende ambtenaren een fout gemaakt hebben.

Ik ben benieuwd naar uw reactie.

m.v.g.
De Kater

[Franciscus]

Vermoedelijk zal nog wel gereageerd worden maar het staat me voor dat die info is openbaar dus iedereen kan die bekomen.
Nog een tip. Laat niet in je kaarten kijken en vraag NU al gegevens op via een advocaat van de bankrekeningen enz waartoe je gemachtigd bent kwestie van goed voorbereid te zijn.

[wanton]

'Registratie' is een onderdeel van AKRED , dat hoort bij het Ministerie van Financiën. AKRED staat voor Administratie van Kadaster , Registratie en Domeinen. Zij is de beheerder van diverse aktes ivm verkoop , huur , huwelijkscontracten. Zij staat in voor de inning van de te betalen taksen ivm. met deze zaken , en ook de successierechten.

De aktes ivm met een verkoop zijn tegenstelbaar to. derden. Dus iedereen die er belang bij heeft , zou ze moeten kunnen inzien. Vb. om te controleren of zijn rechten niet geschonden zijn. Zo'n geheim is dat allemaal niet.

Dat Assepoes en haar vriend bepaalde dokumenten hebben kunnen inzien , is mi. normaal , want zij zijn betrokkenen. Met een hypothecaair getuigschrift hebben zij evenwel geen affaire.

Wat Creatief vertelt dat ze geen adres kreeg , verbaast mij. Zo had ik vorig jaar last van het onkruid , netels, distels , bramen vanop een braakliggend stuk land achter mijn tuin. Met een simpel telefoontje naar de Registratie wist ik binnen de paar minuten naam , adres en telefoonnummer van die eigenaar.