Nergens in de wet is een specifieke termijn vermeld. Sommige rechtskundigen houden het bijgevolg op dertig jaar. Evenwel zal die termijn om practische redenen veel korter zijn, o.a. wegens de verplichte aangifte van de erfenis met het oog op de successierechten. Men zou dus kunnen stellen dat men kan verwerpen tot enkele dagen voor de indiening van de successieaangifte.Nogmaals hartelijk bedankt.
Dat van de kinderen en kleinkinderen wist ik alvast niet en ik ga dat zeker doorgeven want er is een kind en kleinkind bij de zus die verwerpt.
Ik ga deze informatie doorgeven aan de andere betrokkenen zodat ze alvast daar niet blijven over piekeren en de komende week de bank contacteren. Ik was alvast niet van plan om iets te tekenen of goed te keuren zonder de aangifte te hebben gezien en te weten wat we eventueel zouden afstaan.
'Je verwerpt of je erft' :Klopt het dat je drie maanden tijd hebt om de erfenis te aanvaarden of moet je helemaal niets doen daarvoor?
Ergens heb ik ook eens iets gelezen over informatieplicht t.o.v. de erfgenamen. Is dat tussen erfgenamen of slaat dat op de notaris?
Groeten,
Paul
Bedankt voor de correctie!Toch wel even een foute interpretatie rechtzetten to. roharro.
Wanneer één of meerdere van de erfgenamen de erfenis verwerpen , doen zij dat ten gunste van hun mede-erfgenamen. Voorbeeld : er zijn dus 7 kinderen. Wanneer 2 van die 7 de erfenis weigeren , verdelen de 5 anderen de erfenis. Door de erfenis te weigeren , onterft men dus onrechtstreeks de eigen kinderen.
Het is pas nadat alle 7 kinderen de erfenis zouden weigeren , dat de kleinkinderen tot de erfenis gaan komen , ieder voor een gelijk deel. Bij verwerping is er immers geen plaatsvervulling. De kleinkinderen erven dan uit eigen hoofde , niet per staak.
Aan je laatste zinnetje wil ik nog wel even toevoegen dat je enkel de plicht tot spreken hebt wanneer er een vonnis is. Je kan zonder vonnis andere erfgenamen niet doen spreken. Ik spreek hier uit ervaring. Onze notaris kon mijn broer niet dwingen om alles op tafel te leggen, wat hij buiten de nalatenschap heeft ontvangen.[
Nergens in de wet is een specifieke termijn vermeld. Sommige rechtskundigen houden het bijgevolg op dertig jaar. Evenwel zal die termijn om practische redenen veel korter zijn, o.a. wegens de verplichte aangifte van de erfenis met het oog op de successierechten. Men zou dus kunnen stellen dat men kan verwerpen tot enkele dagen voor de indiening van de successieaangifte.
Wat de informatieplicht betreft: vanaf het overlijden bestaat voor erfgenamen een plicht tot spreken. Zij moeten o.a. het bestaan van eventuele overdrachten van de gelden van de nalatenschap in hun voordeel ter kennis brengen.
Voake, hoe kom je hier aan? Hier heb ik nog nooit van gehoord!7. En voor iedereen die het weten wil; u kan zich tegen dergelijke toestanden verzekeren.. maar er is (geloof ik) een wachttijd van zo'n 12 maanden en u mag, op dat ogenblik, nog geen weet hebben van het probleem.
Verzekeren tegen iets dat niet kan bewezen worden? Dat is straf!Voake, hoe kom je hier aan? Hier heb ik nog nooit van gehoord!7. En voor iedereen die het weten wil; u kan zich tegen dergelijke toestanden verzekeren.. maar er is (geloof ik) een wachttijd van zo'n 12 maanden en u mag, op dat ogenblik, nog geen weet hebben van het probleem.
Verwerpen kan men enkel op de griffie van de Rechtbank van Eerste Aanleg. Als men daar niet verwerpt heeft men dus de erfenis niet verworpen. En voorwaardelijk verwerpen gaat nu eenmaal niet.Bedankt iedereen voor de informatie. We gaan moeten overleggen wat te doen.
Ik vraag mij wel af of dat verwerpen onder het stellen van een voorwaarde niet automatisch aanvaarding inhoudt aangezien men wil mee beslissen over een deel dat men eigenlijk wil verwerpen?
Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat men een dergelijke akte rechtsgeldig kan laten opstellen.