JuridischForum.be

Stel dat er bij het overlijden van een vader, drie kinderen zijn. Vader stelt een testament op waarbij hij zijn beschikbaar deel toekent aan 1 kind. Er is dus voor elk kind 1/4 en voor het bevoordeelde kind een extra 1/4. Wat gebeurt er nu als 1 van de 2 andere kinderen verwerpt?

Art. 785 B.W. stelt dat de erfgenaam die de nalatenschap verwerpt, geacht wordt nooit erfgenaam te zijn geweest.
Dat zou dan betekenen dat het beschikbaar deel 1/3 wordt?

OF

Art. 786 B.W. stelt dat het aandeel van hem die de nalatenschap verwerpt, komt door aanwas ten goede aan zijn medeërgenamen.
Dat zou dan betekenen dat het 1/4 van het kind dat verworpen heeft wordt verdeeld onder de 2 andere?

Ik ga voor:
* het grootst beschikbaar deel verandert niet door een verwerping. Maar ik heb geen rechtspraak daarover.

De bedoeling van 785 is m.i. een tijdsbepaling: wie na een jaar verwerpt, heeft eigenlijk verworpen vanaf het overlijden en was in tussentijd geen eigenaar. Het artikel zegt niet: X heeft niet bestaan.

"Art. 785 B.W. stelt dat de erfgenaam die de nalatenschap verwerpt, geacht wordt nooit erfgenaam te zijn geweest."

De bedoeling van 786 is zeggen waar het deel naartoe gaat: niet via plaatsvervulling naar de kinderen van de verwerper; niet naar de Staat; enz. maar wel naar de aanvaardende erfgenamen.

Art. 786 B.W. stelt dat het aandeel van hem die de nalatenschap verwerpt, komt door aanwas ten goede aan zijn medeërgenamen.
Dat zou dan betekenen dat het 1/4 van het kind dat verworpen heeft wordt verdeeld onder de 2 andere?

Gewist, ik hield er een andere mening op na.

Ik heb wel een tekstje gevonden:
Een verwerping heeft wel invloed op het deel dat kan weggegeven worden. Een kind dat verwerpt wordt niet meegerekend. Dus het deel dat kan weggegeven worden , wordt groter als het aantal kinderen daarmee daalt tot twee.

Als , door verwerping , het aantal kinderen daalt van 4 naar 3 , blijft het weg te geven deel even groot , nl. 1/4. Maar de overige 3/4 wordt dan gedeeld door drie ipv. vier erfgenamen.
Als het aantal kinderen gaat van 3 naar 2 , wordt het vrij te besteden deel 1/3 ipv. 1/4. In voorliggende situatie zou de ene 1/3 krijgen van de erfenis, de andere 2/3.

Weet wel dat een schuldeiser van de erfgenaam die verwerpt , zich kan verzetten , ten belope van de schuld.

Een verwerping mag geen nadelige invloed hebben voor de fiscus qua grootte van de successierechten.

Ik heb nog dit gevonden in een boek met oefeningen (hier wel slechts 2 kinderen):

Indien B verwerpt, wordt enkel A tot de nalatenschap geroepen.
Voor het bepalen van het beschikbaar aandeel dient men enkel rekening te houden met de reserve van de personen die door de wet tot de nalatenschap zouden geroepen zijn bij gebreke aan testament, 'in casu' dus enkel met A. Het beschikbaar aandeel bedraagt dan ook de helft van de nalatenschap in volle eigendom.