Ik zit met een juridisch probleem, maar om dit uit te leggen moet ik toch even wat achtergrond geven:
Situatieschets:
- ongeveer een jaar geleden besloten mijn partner en ik op zoek te gaan naar een woning. Daar hij de jongste is van drie en hij wist dat zijn ouders geld hadden gegeven aan zijn andere twee broers voor een woning ging hij horen bij zijn ouders hoeveel hij zou krijgen. Dit was 30.000 €
- mijn ouders besloten daarop dat ze hun dochter hetzelfde wouden geven wat mijn schoonouders hun zoon geven zodat alles mooi 50/50 is. Zij zeiden dus ook dat ze 30.000 € zouden geven
- in december 2009 vonden we dan eindelijk de woning van onze dromen die tesamen met ons eigen spaargeld + spaargeld ouders + lening bij de bank betaalbaar was en binnen budget (inclusief registratiekosten e.d.)
Probleem:
- mijn ouders willen die 30.000 € aan mij (en aan mij alleen) geven via een handgift
- mijn vriend zijn ouders willen echter het volgende: een leningscontract van 30.000 €, te tekenen door mij en mijn vriend SAMEN
- in dit leningscontract staat dat de lening dan terug kan geëist worden als de woning verkocht wordt, als we uiteen gaan, als één van de leners sterft, als één van de twee leners de woning overneemt enz... Belangrijk is dat beide leners zowel hoofdelijk als solidair verbonden zijn
- wij wouden dus (zoals afgesproken een jaar geleden) woning 50/50 laten inschrijven bij de notaris
Vraag
- ik heb de indruk dat ik hier zelf heel erg slecht uitkom, namelijk wat als we uit elkaar gaan? Dan kunnen mijn schoonouders bij wijze van spreken 30.000 € bij mij komen vragen (want hoofdelijk gebonden) terwijl mijn ouders dat dan niet kunnen bij mijn vriend
- mijn ouders willen absoluut een handgift geven omdat zij zelf zeggen dat zij dat geld nooit meer terugwillen. Zij willen dit ook absoluut alleen met mij tekenen...
- ik heb samen met mijn vriend geprobeerd mijn schoonouders uit te leggen wat het principe van 50/50 is en dat ze het beste dat leningscontract alleen met hun zoon tekenen (zoals wij het ook altijd begrepen hadden) want dat mijn ouders ook hun zoon niets laten tekenen...
- mijn schoonouders willen echter niet luisteren en staan er op dat ik dat document bij hun onderteken.
- wat is de oplossing hiervoor? Ik kan toch moeilijk van mijn ouders eisen dat ze ook een leningscontract opstellen voor mij en mijn vriend gewoon omdat mijn schoonouders dat absoluut willen doen?
- ik zit echt met mijn handen in het haar, want naar mijn gevoel zijn mijn schoonouders niet voor rede vatbaar... zij willen kost wat kost hetzelfde leningscontract gebruiken dat ze voor hun twee andere zonen hebben gebruikt MAAR daar brachten de schoondochters niets in dus dan kan ik dat wel begrijpen. Maar aangezien ik nu zelf toch ook hetzelfde bedrag krijg van mijn ouders, zie ik niet echt in waarom ik een schuld t.a.v. hen zou aangaan?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Een Chinees gezegde: "De gekregen kip is de duurste".
Uw schoonouders zullen wellicht hun drie kinderen over dezelfde kam willen scheren (denk ik). Als ze geen interest vragen is dat alvast een pluspunt. Maar dan: als u ooit scheidt en ze komen bij u om hun geld, dan beginnen er gerechtelijke interesten te lopen vanaf het moment dat ze u in gebreke stellen (6 of 7% - verandert nogal eens).
Zelf heb ik in mijn jonge onwetende jaren de zonde begaan ook een dergelijke lening (hoofdelijk) aan te gaan, met alle gevolgen vandien: relatie gebroken, en de schoonouders kwamen natuurlijk bij mij als eerste aankloppen. Mijn advocaat heeft toen wel kunnen aantonen dat ex-schoonouders en ex-partner samenspanden om mij in het nauw te drijven. Maar dat was een goede levensles: nooit meer een contract onder hoofdelijkheid tekenen....want ik heb wel kunnen betalen en pas jaren later van mijn ex kunnen terugvorderen (moest daarvoor gaan lenen, want het van de schoonouders geleende geld zat natuurlijk in het huis dat nog niet verdeeld was en waar hij was blijven in wonen).
En daar kwam dan nog bovenop dat een deel van die lening al was afbetaald. De afkortingen hadden wij in een 'huishoudboekje' geschreven. Maar ze hadden dat bij de echtscheiding natuurlijk achterover gedrukt. Ik heb dan nog door een stomme verspreking van mijn ex de overlegging van dat boekje kunnen eisen van de rechtbank, maar allé ik ben toen een goedgelovige domme
gans geweest.
U kan voor uzelf toch alvast de garantie inbrengen dat de handgift die uw ouders willen doen enkel en alleen voor u bestemd is en dat het bij scheiding/overlijden direct als eerste mag terugnemen? (maar zoiets zou ik dan duidelijk op papier zetten).
Een vereffening-verdeling na bv echtscheiding kan ook alweer jaren aanslepen, zodat de kans erin zit dat u dat aan u geschonken geld pas na vele jaren gaat terugzien, terwijl de schoonouders van u als hoofdelijke mede-schuldenaar inderdaad wel onmiddellijk het geleende geld zouden kunnen opeisen zonder uitstel (bij een eventuele echtscheiding).
Uw schoonouders zullen wellicht hun drie kinderen over dezelfde kam willen scheren (denk ik). Als ze geen interest vragen is dat alvast een pluspunt. Maar dan: als u ooit scheidt en ze komen bij u om hun geld, dan beginnen er gerechtelijke interesten te lopen vanaf het moment dat ze u in gebreke stellen (6 of 7% - verandert nogal eens).
Zelf heb ik in mijn jonge onwetende jaren de zonde begaan ook een dergelijke lening (hoofdelijk) aan te gaan, met alle gevolgen vandien: relatie gebroken, en de schoonouders kwamen natuurlijk bij mij als eerste aankloppen. Mijn advocaat heeft toen wel kunnen aantonen dat ex-schoonouders en ex-partner samenspanden om mij in het nauw te drijven. Maar dat was een goede levensles: nooit meer een contract onder hoofdelijkheid tekenen....want ik heb wel kunnen betalen en pas jaren later van mijn ex kunnen terugvorderen (moest daarvoor gaan lenen, want het van de schoonouders geleende geld zat natuurlijk in het huis dat nog niet verdeeld was en waar hij was blijven in wonen).
En daar kwam dan nog bovenop dat een deel van die lening al was afbetaald. De afkortingen hadden wij in een 'huishoudboekje' geschreven. Maar ze hadden dat bij de echtscheiding natuurlijk achterover gedrukt. Ik heb dan nog door een stomme verspreking van mijn ex de overlegging van dat boekje kunnen eisen van de rechtbank, maar allé ik ben toen een goedgelovige domme
gans geweest.U kan voor uzelf toch alvast de garantie inbrengen dat de handgift die uw ouders willen doen enkel en alleen voor u bestemd is en dat het bij scheiding/overlijden direct als eerste mag terugnemen? (maar zoiets zou ik dan duidelijk op papier zetten).
Een vereffening-verdeling na bv echtscheiding kan ook alweer jaren aanslepen, zodat de kans erin zit dat u dat aan u geschonken geld pas na vele jaren gaat terugzien, terwijl de schoonouders van u als hoofdelijke mede-schuldenaar inderdaad wel onmiddellijk het geleende geld zouden kunnen opeisen zonder uitstel (bij een eventuele echtscheiding).
Plus est en vous
We hebben hetzelfde meegemaakt met onze dochter, maar daar ging het om meer centen. Het bedrag maakt momenteel niets uit.
Met onze schenking inbegrepen investeerde onze dochter + 100.000 € in haar woning, haar vriend slechts 14.000 €. De ouders van de vriend stemde toe in een renteloze lening van 20.000, die over een termijn van 10 jaar maandelijks moest terugbetaald worden door zowel mijn dochter als vriend.
Bij de aankoop weigerde haar vriend haar inbreng te ondertekenen. Erger nog: hij sjoemelde met de cijfers van inbreng. Het huis werd beschreven ieder voor de helft in volle eigendom. Notaris zei ... de inbreng kan je later nog overeenkomen of komen ondertekenen.
Resultaat: de vriend en zijn ouders probeerden onze dochter op deze wijze op te lichten. Het huis was immers beschreven ieder voor 50 %. We hebben een jaar moeten knokken om onze dochter haar deel terug te krijgen en zijn er echt grijs van geworden. Het is nu wel allemaal goed gekomen, maar toen de advocaat dit verhaal hoorde, gaf hij de opmerking dat het jonge koppel beter een lening hadden aangegaan voor 30 jaar i.p.v. 20 jaar of minder.
Als je stappen wenst te ondernemen en het huis wordt beschreven voor 50-50, zorg ervoor dat je inbreng netjes op papier komt te staan voor de aankoop en zorg er ook voor dat de inbreng van ieder ook wordt ondertekend.
Ik zou persoonlijk dergelijke lening niet willen. Indien er iets gebeurt tussen jullie beiden, dan zijn de schoonouders eigenlijk na de bank ook schuldeisers.
Met onze schenking inbegrepen investeerde onze dochter + 100.000 € in haar woning, haar vriend slechts 14.000 €. De ouders van de vriend stemde toe in een renteloze lening van 20.000, die over een termijn van 10 jaar maandelijks moest terugbetaald worden door zowel mijn dochter als vriend.
Bij de aankoop weigerde haar vriend haar inbreng te ondertekenen. Erger nog: hij sjoemelde met de cijfers van inbreng. Het huis werd beschreven ieder voor de helft in volle eigendom. Notaris zei ... de inbreng kan je later nog overeenkomen of komen ondertekenen.
Resultaat: de vriend en zijn ouders probeerden onze dochter op deze wijze op te lichten. Het huis was immers beschreven ieder voor 50 %. We hebben een jaar moeten knokken om onze dochter haar deel terug te krijgen en zijn er echt grijs van geworden. Het is nu wel allemaal goed gekomen, maar toen de advocaat dit verhaal hoorde, gaf hij de opmerking dat het jonge koppel beter een lening hadden aangegaan voor 30 jaar i.p.v. 20 jaar of minder.
Als je stappen wenst te ondernemen en het huis wordt beschreven voor 50-50, zorg ervoor dat je inbreng netjes op papier komt te staan voor de aankoop en zorg er ook voor dat de inbreng van ieder ook wordt ondertekend.
Ik zou persoonlijk dergelijke lening niet willen. Indien er iets gebeurt tussen jullie beiden, dan zijn de schoonouders eigenlijk na de bank ook schuldeisers.
Wel ja, ik wil zo'n lening ook niet hoor...
Mijn ouders en ik hadden altijd begrepen dat Tom ALLEEN 30.000 € zou krijgen, net zoals ik alleen 30.000 € krijg.
Dus wat gebeurt er? Wij houden rekening met 60.000 € extra eigen middelen bij het zoeken naar een huis. We vinden een huis, we tekenen het compromis (december 2009) en gaan op zoek naar een lening.
En dan pas komen die ouders van mijn vriend (Tom dus) er mee af dat ze zo'n contract met ons twee willen... En ze zijn echt hard hierin hé: "er wordt niet over gediscussieerd of ge krijgt dat geld niet". En als Tom helemaal alleen geld moet krijgen, is het maar 15.000 € (als we dat hadden geweten op voorhand zouden mijn ouders ook maar 15.000 € hebben gegeven)
Mijn papa kwam met volgende oplossing: Ik teken contract met mijn ouders voor mijn handgift en Tom en ik tekenen samen bij zijn ouders dat leningscontract voor ons twee. Tom en ik stellen daarna een vrijwaringscontract op waarbij Tom mij volledig vrijwaart van de schuld t.o.v zijn ouders. Dan is het wel mooi 50/50 omdat als we dan uiteen gaan ik no way kan opdraaien voor het geld van zijn ouders (en Tom dus ook niet voor het deel dat mijn ouders hebben gegeven aan mij). We zouden dit vrijwaringscontract dan tussen ons twee tekenen en gewoon stilzwijgen tov zijn ouders tot op het moment dat het echt nodig is, namelijk wanneer zij het geld zouden komen opeisen bij mij... Dat is momenteel nog de enigste oplossing die ik en mijn ouders zien... Wat denken jullie daarvan?
Mijn ouders en ik hadden altijd begrepen dat Tom ALLEEN 30.000 € zou krijgen, net zoals ik alleen 30.000 € krijg.
Dus wat gebeurt er? Wij houden rekening met 60.000 € extra eigen middelen bij het zoeken naar een huis. We vinden een huis, we tekenen het compromis (december 2009) en gaan op zoek naar een lening.
En dan pas komen die ouders van mijn vriend (Tom dus) er mee af dat ze zo'n contract met ons twee willen... En ze zijn echt hard hierin hé: "er wordt niet over gediscussieerd of ge krijgt dat geld niet". En als Tom helemaal alleen geld moet krijgen, is het maar 15.000 € (als we dat hadden geweten op voorhand zouden mijn ouders ook maar 15.000 € hebben gegeven)
Mijn papa kwam met volgende oplossing: Ik teken contract met mijn ouders voor mijn handgift en Tom en ik tekenen samen bij zijn ouders dat leningscontract voor ons twee. Tom en ik stellen daarna een vrijwaringscontract op waarbij Tom mij volledig vrijwaart van de schuld t.o.v zijn ouders. Dan is het wel mooi 50/50 omdat als we dan uiteen gaan ik no way kan opdraaien voor het geld van zijn ouders (en Tom dus ook niet voor het deel dat mijn ouders hebben gegeven aan mij). We zouden dit vrijwaringscontract dan tussen ons twee tekenen en gewoon stilzwijgen tov zijn ouders tot op het moment dat het echt nodig is, namelijk wanneer zij het geld zouden komen opeisen bij mij... Dat is momenteel nog de enigste oplossing die ik en mijn ouders zien... Wat denken jullie daarvan?
Als u met het hem een vrijwaringscontract tekent, is dat niet tegenstelbaar aan zijn ouders als dat niet geregistreerd wordt. Zij hoeven er geen rekening mee te houden.
Is de compromis ondertekend onder de 'opschortende voorwaarde van het verkrijgen van een lening'?
U moet echt oppassen wat u doet met het ondertekenen van contracten als er ook derden (ouders/schoonouders) in het spel zijn. In uw plaats zou ik uw papa en mama eens onder de arm nemen en met z'n drieën naar een notaris (misschien best niet de notaris die de verkoop doet?) wandelen om voor uzelf raad te vragen.
Is de compromis ondertekend onder de 'opschortende voorwaarde van het verkrijgen van een lening'?
U moet echt oppassen wat u doet met het ondertekenen van contracten als er ook derden (ouders/schoonouders) in het spel zijn. In uw plaats zou ik uw papa en mama eens onder de arm nemen en met z'n drieën naar een notaris (misschien best niet de notaris die de verkoop doet?) wandelen om voor uzelf raad te vragen.
Plus est en vous
Wat uw ouders aan u geven bij handgift behoort vanaf dan tot uw eigen vermogen. U investeert dan in uw aan te kopen huis : handgift + eigen spaargeld + helft van de gezamenlijke banklening + helft van de gezamenlijke lening van partners ouders. Uw partner investeert daarin zijn eigen spaargeld + helft van de gezamenlijke banklening + helft van de gezamenlijke lening van zijn ouders.
Uw huis is bij ontbreken van huwelijk een ‘onverdeeldheid’ waarvoor geldt : “Art.577-2.§ 1. Bij ontstentenis van overeenkomsten en van bijzondere bepalingen, wordt de eigendom van een zaak die onverdeeld aan verscheidene personen toebehoort, geregeld als volgt :§ 2. De onverdeelde aandelen worden vermoed gelijk te zijn...”(Burgerlijk Wetboek).
Indien u toch de onverdeelde aandelen daarin gelijk wil houden dan kan u in de authentieke koopakte bedingen dat bij uit onverdeeldheid treden uw partner aan u een vergoeding verschuldigd is gelijk aan hetgeen u in het huis boven de helft investeerde.
Uw huis is bij ontbreken van huwelijk een ‘onverdeeldheid’ waarvoor geldt : “Art.577-2.§ 1. Bij ontstentenis van overeenkomsten en van bijzondere bepalingen, wordt de eigendom van een zaak die onverdeeld aan verscheidene personen toebehoort, geregeld als volgt :§ 2. De onverdeelde aandelen worden vermoed gelijk te zijn...”(Burgerlijk Wetboek).
Indien u toch de onverdeelde aandelen daarin gelijk wil houden dan kan u in de authentieke koopakte bedingen dat bij uit onverdeeldheid treden uw partner aan u een vergoeding verschuldigd is gelijk aan hetgeen u in het huis boven de helft investeerde.
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/