JuridischForum.be

Hallo,

Ik heb een vraagje. Mijn mama is een aantal weken geleden overleden. Ze was gehuwd met mijn vader. Uit dat huwelijk ben ik hun enig kind. Beide van mijn ouders zijn echter al eens gehuwd geweest. Mijn mama heeft nog 2 zonen. Mijn vader nog 1 zoon. Met de kinderen uit hun eerste huwelijk is er al 27 jaar geen contact. Ze hebben zich nooit kunnen verzoenen met de scheiding en hebben sindsdien niet meer omgekeken. Hoewel mijn ouders wisten dat ze hun kinderen nooit volledig kunnen onterven hebben ze een bijkomende akte laten opstellen. De zogenaamde "wie langst leeft al". Dit om elkaar te beschermen t.o.v. de kinderen. Wat toen aan mijn ouders is uitgelegd is dat ze zich geen zorgen hoefden te maken en dat er bij het overlijden van één van beiden niemand van de kinderen al iets kon erven. Wel als ook de langstlevende echtgenoot ook overlijdt.

In de praktijk blijkt dit nu wel anders te zijn. Mama is intussen overleden en nu blijkt dat de kinderen uit haar vorig huwelijk wel hun deel kunnen eisen. Dit op twee manier, ofwel vragen ze dit onmiddelijk op ofwel komt het geld op een rekening te staan en heeft papa recht op de intrest.

Klopt dit? Kan dit zomaar? En kan dit zonder tussenkomst van een rechtbank? Als dit zomaar kan, dat ze zich hiertegen zo gemakkelijk kunnen verzetten, vraag ik mij af wat destijds het nut is geweest van het opstellen van die akte? Blijkbaar niet veel als je het mij vraagt...

Kan er mij iemand hierover meer informatie geven?

lees de items over vruchtgebruik en erfenis

Inderdaad , een clausule 'langst leeft , al heeft' heeft geen zin als één van de partners in het huwelijk kinderen heeft uit een vorige relatie. De 2 andere kinderen van uw moeder erven niet van uw vader. Deze formule zou neerkomen op een onterven van hen. Die notaris moest dat toch geweten hebben.
Indien zij deze regeling aanvechten via de rechtbank zullen zij gelijk krijgen , hoedanook. Dus is het best dat de notaris nu daar ineens rekening mee houdt. De nalatenschap van uw moeder dient vastgesteld : haar eigen goederen plus het helft van de gemeenschap. Door deze formule krijgt uw vader ook wel een beetje. De nalatenschap wordt in vier gedaan. De drie kinderen van uw moeder en haar man krijgen elk één vierde. De kinderen in blote eigendom , vader zijn deel in volle eigendom plus het vruchtgebruik op de delen van de kinderen.
Concreet : voor het onroerend goed wordt vermeld bij de Registratie dat de kinderen elk voor 1/8 blote eigenaar worden. Voor de gelden , zoals gezegd , blokkering van hun deel op hun eigen naam bij een bank met uitbetaling van de intresten aan vader. Vraag om uitbetaling is te nadelig.

Bedankt voor de reactie...

Idd de notaris moest dit geweten hebben. De akte is opgesteld geweest in 1996 nadat mijn ouders gans de situatie hebben uit de doeken gedaan en vorig jaar is mijn papa nog eens langsgeweest bij de notaris met de vraag of alles nog "in orde" was.

Waarom zou een uitbetaling nadelig zijn?

Waarom zou een uitbetaling nadelig zijn?

Indien de blote eigenaar uitbetaling vraagt van zijn deel krijgt hij nooit 100 % van die som. Eerst wordt de waarde van het vruchtgebruik bepaald , volgens de leeftijd van de vruchtgebruiker. De rest is de blote eigendom. Deze waarde zijn afhankelijk van de leeftijd , geslacht , en berekend volgens de sterftetabellen . maw. welk is de waarschijnlijke, gemiddelde levensduur van de vruchtgebruiker.
Voor beeld : het vruchtgebruik voor een vrouw van 60 jaar is , afhankelijk van het rendement , nog 51 tot 59 % van het totaal.
De blote eigenaar krijgt de rest , 49 tot 41 %.
Voorbeeld : eigendom van 200.000 €. Blote eigenaar van 1/8 krijgt geen 25.000 € , maar slechts 10250 tot 12250 € effectief. Bij niet-uitbetaling krijgt hij ooit zijn 25.000 € , op het ogenblijk dat de VG overlijdt.

Ik ga ervan uit dat uw ouders gehuwd waren onder het wettelijk stelsel en dat zij geen eigen vermogen bezaten.

“Art.1451...Onder voorbehoud van...kunnen zij bij huwelijkscontract elke andere wijziging aanbrengen in het wettelijk stelsel. Zij kunnen met name overeenkomen :- dat in geval van ontbinding van het huwelijk door overlijden van een der echtgenoten ,het gemeenschappelijk vermogen...geheel aan een der echtgenoten zal verblijven...Art.1465.Ingeval er kinderen zijn die niet gemeenschappelijk zijn, blijft elk beding in het huwelijkscontract hetwelk ten gevolge heeft dat aan een der echtgenoten meer wordt gegeven dan het beschikbaar gedeelte, zonder gevolg ten aanzien van het meerdere...”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

Aldus wordt moeders verblijfsbeding beperkt tot haar beschikbaar deel.

“Art.913.De giften, hetzij bij akten onder de levenden, hetzij bij testament, mogen de helft van de goederen van de beschikker niet overschrijden, indien hij bij zijn overlijden slechts één kind achterlaat; een derde, indien hij twee kinderen achterlaat; een vierde, indien hij er drie of meer achterlaat....”(B.W.).

Vermits moeder bij haar overlijden (2+1) kinderen achterliet is haar beschikbaar deel dat vader contractueel verwerft 1/4 van haar nalatenschap. Daarnaast blijft vader volle eigenaar van zijn helft

Van moeders resterende 3/4 erft vader het vruchtgebruik. Moeders 3 kinderen erven elk 1/4 ervan in blote eigendom.

Van het HELE gemeenschappelijke vermogen:
-blijft 1/2 bij vader;ontvangt hij 1/4x1/2=1/8 krachtens huwelijkscontract en erft hij het vruchtgebruik op 3/4 x 1/2 = 3/8.
-erven elk van moeders 3 kinderen van haar in blote eigendom : 1/4 x 1/2 =1/8
Controle : (1/2+1/8) + (1/8 x 3) = 5/8 + 3/8 = 8/8.

De waarde van het vruchtgebruik tussen partijen is afhankelijk van de leeftijd en het geslacht van wie het verwerft. Zie daartoe http://users.telenet.be/J.Schryvers/tab ... Ledoux.pdf

“Art.602...De onder het vruchtgebruik begrepen geldsommen worden belegd...De intresten van die geldsommen...behoren in dit geval de vruchtgebruiker toe.“(B.W.).

“Art.745quater.§ 1. Wanneer de blote eigendom behoort aan de afstammelingen van de vooroverleden echtgenoot...kan de langstlevende echtgenoot of een van de blote eigenaars vorderen dat het vruchtgebruik geheel of ten dele wordt omgezet...§ 4. Het vruchtgebruik van het onroerend goed dat bij het openvallen van de nalatenschap het gezin tot voornaamste woning diende, en van het daarin aanwezige huisraad, kan niet worden omgezet dan met instemming van de langstlevende echtgenoot.”(B.W.).