JuridischForum.be

Vader (weduwnaar) geeft over een periode van 25 jaar jaarlijks 1000 EUR aan een vzw die zomerreizen organiseert voor jonge patientjes. In totaal een som van 25000 EUR. Vader overlijdt en laat aan zijn enige kind enkel een spaarboekje na waarop 5000 EUR staat waarmee de zoon de begrafenis- en laatste ziekenhuiskosten betaald . De zoon concludeert dat zijn vader meer heeft weggeschonken dan een half kindsdeel (15000 EUR) en wil het verschil (10000 EUR) terugvorderen van de vzw. Hij beschikt over al de betalingsbewijzen. De betalingsbewijzen hebben als hoofding "Giften", kunnen die giften als een schenking worden beschouwd en wat zijn de kansen dat de vzw moet betalen indien hij naar de rechtbank stapt?

“Art.913.De giften, hetzij bij akten onder de levenden, hetzij bij testament, mogen de helft van de goederen van de beschikker niet overschrijden, indien hij bij zijn overlijden slechts één kind achterlaat; een derde, indien hij twee kinderen achterlaat; een vierde, indien hij er drie of meer achterlaat...Art.920.Beschikkingen, hetzij onder de levenden, hetzij ter zake des doods, die het beschikbaar gedeelte overschrijden, kunnen na het openvallen van de erfenis tot dat gedeelte ingekort worden.”(Burgerlijk Wetboek).

De wet maakt voor giften aan een v.z.w. hierop geen uitzondering.

Hoe kan een vzw met een liefdadig doel zich hiertegen indekken? Wat betreft de grotere giften die ze ontvangen lopen ze immers het risico dat ze een deel van die bedragen later zullen moeten terugbetalen. Maar in de regel zullen die bedragen al besteed zijn. Kunnen de zaakvoerders van de vzw persoonlijk aangesproken worden? Of wordt er beslag gelegd op de toekomstige giften?

Ik ben niet zo stellig in de bewering van J. Demoor. Elke vzw of instelling die attesten voor giften mag uitgeven , moet op die dokumenten schrijven : ' deze gift is definitief en onherroepelijk.'
Dat is niet zo maar en heeft een juridische betekenis. Ik vind momenteel echter nog geen bewijs.
Het zou wel wat worden indien zo'n instellingen , universiteiten , NGO's , liefdadigheidsinstellingen jaren later geconfronteerd kunnen worden met grote terugbetalingen.

Ik ben niet zo stellig in de bewering van J. Demoor. Elke vzw of instelling die attesten voor giften mag uitgeven , moet op die dokumenten schrijven : ' deze gift is definitief en onherroepelijk.'
.

De verontruste persoon die mij dit meedeelde vreest dat die formule slechts de schenker persoonlijk bindt maar niet degenen die aanspraak kunnen maken op een voorbehouden deel. Het lijkt me onwaarschijnlijk op het eerste gezicht, maar twijfel toch want het zou een te eenvoudige mogelijkheid inhouden om een "ambetant kind" een poets te bakken.

Er wordt een juridisch onderscheid gemaakt tussen 'cadeau' en 'schenking'. Een cadeau moet in verhouding zijn met de fortuinstoestand van de gever en dient om relatief kleine bedragen gaan.
Een bijkomend probleem is de fiscale aftrek van de gift. Een storting van 1000 € aan zo'n instelling is uiteindelijk maar een verarming van 500 à 650 €, door de fiscale vermindering. Wanneer het om een éénmalige schenking gaat van een groot bedrag (buiten personenbelasting) of een begunstiging via testament , is de aanspraak op de reserve terecht. In dit geval echter denk ik dat hij nul op rekest zal krijgen. Het is moeilijk te bewijzen dat deze fiscale stortingen een verarming betekenden van zijn fortuin of de reden zijn van de kleine erfenis.
Ik heb de ganse uitleg op internet doorgenomen van 'attest van gift ' , werkwijze, voorwaarden enz. maar daar staat nergens iets van terugstorting. Enkel vind ik bevestiging ' definitief en onherroepelijk.' De fiscale kant van de zaak is belangrijk denk ik. Terugvragen van de storting zou herberekening van de belastingen tot gevolg kunnen hebben.