JuridischForum.be

Reeds 5 jaar wonen m'n vriendin en ikzelf samen in het huis van m'n grootouders dat nog op m’n moeders naam staat. Grootouders bouwden dit huis en mijn moeder erfde dit na hun overlijden.

Zelf ben ‘k enige zoon. We betalen geen maandelijkse huur, wel werd overeengekomen dat ik de vaste kosten voor brandverzekering, KI, etc. terugbetaal.

Intussen hebben m’n vriendin en ik 2 kleine kinderen en horen we geruchten van verschillende kenissen die bepaalde regelingen treffen.

Enerzijds gevoelig de vraag van m’n vriendin wat er gaat zou gebeuren indien mij iets overkomt ?

Kan er een vorm van vruchtgebruik worden opgesteld waarbij ze bvb. tot de kinderen meerderjarig zijn in de woning mag blijven ? Eventueel mits wij een samenlevingscontract laten opstellen of huwen ?

Bedoeling is dat m'n vriendin na mijn overlijden de zekerheid heeft in het huis verder te mogen blijven wonen.

M'n vriendin staat er dan ook op dat het huis op mijn naam komt. Begrijp best haar situatie maar zelf kan 'k moeilijk m'n moeder verplichten het huis aan me te schenken ...

De huidige manier van wonen levert heel wat discussies op wat de relatie tussen de verschillende partijen natuurlijk niet verbetert en ik in een situatie zit tussen hamer en aambeeld.

Moeder wil het uit principe nog niet schenken (waar 'k best kan inkomen) en vriendin stelt me voor de keuze of schenken of er te vertrekken en op een ander opnieuw te beginnen, met of zonder me ...

Zolang je geen eigenaar bent van het huis , kan jij geen bepalingen maken omtrent de vererving ervan.
Ik zou wel de raad geven te trouwen of minstens 'wettelijk' samen te wonen. In dat geval erft zij steeds minstens het vruchtgebruik op die woning. Bij trouwen , doet ze dat zelfs indien U voor uw moeder overlijdt.

De enige manier om zoiets afdwingbaar te maken is een notariële akte waarbij de eigenares aan de moeder van haar kleinkinderen een tijdelijk recht van bewoning (1) toestaat onder de opschortende voorwaarde van het overlijden van haar zoon. De termijn zou ik dan eerder beperken tot de 25-jarige leeftijd van de jongste ipv hun meerderjarigheid.

(1): is beperkter dan een vruchtgebruik: als vruchtgebruikster zou ze ook kunnen verhuren en dat zou oma wellicht niet willen. Als houder van een zakelijk recht van bewoning mag de vriendin er alleen zelf inwonen met haar gezin.

Ik zou wel de raad geven te trouwen of minstens 'wettelijk' samen te wonen. In dat geval erft zij steeds minstens het vruchtgebruik op die woning. Bij trouwen , doet ze dat zelfs indien U voor uw moeder overlijdt.

Dus ook al staat het huis op m'n moeder haar naam dan kan m'n vrouw er niet worden uitgezet ?

Al eens gedacht aan de mogelijkheid om in jullie beider naam/je vriendins naam alleen een andere pand aan te kopen (appartementje? momenteel gaan die de deur uit voor een appel en een ei wegens overaanbod en crisis) en dit te verhuren? Altijd een goede investering.

M'n moeder heeff intussen een document laten opstellen bij de notaris waarin oa vermeld staat :

...
Voor het geval mijn echtgenoot én mijn zoon mij niet overleven, geef en legateer ik het levenslang recht van bewoning van mijn onroerend goed gelegen te "adres", die ik bij mijn overlijden zal nalaten aan de partner van mijn zoon, persoon Y, wonende te "adres". Al het overige van mijn nalatenschap legateer ik in dat geval aan mijn kleinkinderen
...

Nu vraag m'n vriendin zich af hoe ze dit moet interpreteren :
1) Krijgt ze bij het overlijden van 'echtgenoot én mijn zoon' het levenslang recht van bewoning ook als m'n moeder nog leeft of krijgt ze dit pas als ook m'n moeder overleden is ?

M'n vriendin kocht onlangs een nieuwbouw appartement dat intussen wordt verhuurd. De huurders betalen dus de grootste last van de maandelijkse aflossing.

Het gaat eerder om een principekwestie van m'n vriendin ; iets hebben van ons 2 en niet meer in het huis van schoonmama moeten wonen. De relatie vriending & schoonouders is intussen natuurlijk sterk vertroebeld.

"Voor het geval mijn echtgenoot én mijn zoon mij niet overleven, geef en legateer ik het levenslang recht van bewoning van mijn onroerend goed gelegen te "adres", die ik bij mijn overlijden zal nalaten aan de partner van mijn zoon, persoon Y, wonende te "adres". Al het overige van mijn nalatenschap legateer ik in dat geval aan mijn kleinkinderen."

Dit geldt maar in één geval: haar zoon EN haar man zijn al overleden; en de "schoondochter" en ten minste één kleinkind leven nog. Het goed moet natuurlijk nog bestaan.
In dat éne geval krijgt de "schoondochter" een recht van bewoning zolang ze leeft. De kleinkinderen zouden dat goed kunnen verkopen, maar de nieuwe eigenaar moet dan het recht op bewoning naleven.