Beste forumleden,
Een zeer goede vriend heeft de knoop doorgehakt,en wil zijn woning aan mij nalaten als hij komt te overlijden.Hij heeft een minder goede band met zijn familie en omdat ik volgens hem steeds klaarsta als hij iets vraagt,heeft hij dit besluit genomen.Nu zijn wij recent bij een notaris geweest om wat informatie in te winnen,en volgens haar is de 'enige juiste' oplossing een testament op te maken met mij als begunstigde van zijn onroerend goed (woning+inboedel).Ik vroeg terloops of het niet interessanter zou zijn om een schenking te doen,maar daar werd ze nogal redelijk opgewonden bij.Ze meende dat door zijn 'jongere' leeftijd (53) dit niet aan de orde was,en dat hij moest zorgen dat hij nog wat zekerheid had als hij later bijvoorbeeld hulpbehoevend werd en zijn middelen dan nodig zou hebben.Ik begrijp haar standpunt uiteraard wel ergens,maar de manier waarop ze me dit te kennen gaf : 'Daar kan ik U niet in volgen,U moet dan maar een andere notaris zoeken om een schenking te doen' was me een brug te ver.Ze was werkelijk categoriek daarrond.Ik zei verder dat de tarieven bij een gewone nalatenschap hier vallen onder 'andere personen',dus 55 %, en bij schenking in dit geval 30% in Vlaanderen.Ik merkte ook op dat het niet de bedoeling is om die wetgevende struikrovers (wat niet gelogen is) zo veel mogelijk te gunnen.Haar reactie was 'U moet dan misschien wel 55 % betalen,maar is die 45% die U zomaar krijgt dan geen mooi cadeau?' Het is ook mijn vriend zijn wens dat als ik eerst mocht komen te overlijden,het onroerend goed zou worden 'doorgegeven' aan mijn vriendin.Ook daarrond was ze erg duidelijk : 'stel dat jij sterft' zei ze tegen me, 'en je vriendin neemt iemand anders met wie je vriend hier geen goede relatie zou hebben?' Euh...mijn vriend heeft eveneens een prima relatie met mijn vriendin dus wat is het probleem dan?Ik moest werkelijk tweemaal slikken door die reacties!Het is toch de taak van een notaris om een zo optimaal mogelijke regeling te treffen die het meest gunstig is voor de erfgenamen denk ik zo?Nogmaals,ik kan haar een beetje volgen dat mijn vriend ook nog wat zekerheid moet hebben,maar wat mijn vraag hier is : toch maar via een testament laten vastleggen en/of kunnen er bij een eventuele schenking van zijn onroerend goed geen clausules worden voorzien zoals blijvend vruchtgebruik dat hij mag behouden,en/of eventuele andere clausules zodat ik hem niet op de één of andere manier kan benadelen?(niet dat ik dat ooit ga doen,maar er moet wat zekerheid in 't leven zijn uiteraard)Ik weet dat een schenking definitief is en dat men een testament kan veranderen naar believen,maar er moet toch een goede manier zijn om een schenking voor ons beiden optimaal laten vast te leggen?Ik ben geen expert,ik kan verkeerd zijn met het interpreteren van wat de notaris zei,maar de manier waarop is er voor mij vér over.Nog een fijne dag allen!