Even een korte situatieschets:
Vader woont feitelijk samen met een nieuwe partner (niet de moeder van zijn enige 2 kinderen).
Vader koopt een appartement om samen met zijn partner te bewonen, maar maakt gebruik van een gesplitste aankoop:
Vruchtgebruik voor de vader en naakte eigendom voor zijn 2 kinderen.
Het geld voor deze aankoop schenkt hij aan beide kinderen als voorschot op de erfenis.
Vader wordt 2 jaar later ernstig ziek en heeft wellicht niet meer lang te leven.
Vader gaat bij die diagnose wettelijk samenwonen met nieuwe partner en maakt een testament op bij de notaris.
Omwille van bepaalde redenen wilt hij zijn dochter maximaal onterven en maakt volgende testament op:
Dewelke, mij notaris, verzocht heeft zijn testament te verlijden, als volgt:
“Ik herroep uitdrukkelijk alle voorgaande testamenten of laatste wilsbeschikkingen die ik mocht gemaakt hebben.
Ik legateer aan mijn partner, XXX:
- het levenslang vruchtgebruik op onze gezinswoning (appartement inclusief garage en berging);
- de volle eigendom van de inboedel van onze gezinswoning.
Voor het overige stel ik aan als enige en algemene legataris van heel mijn nalatenschap, mijn zoon YYY
Dit met toepassing van de regels van plaatsvervulling en aanwas bij vooroverlijden.
De schenkingen in leven gedaan aan mijn dochter als voorschot op erfdeel worden allen omgezet in schenkingen vooruit en buiten deel.”
Mijn vragen hieromtrent:
1) Op welke grond kan hij zijn vruchtgebruik wegschenken via testament?
Sinds 2018 is deze wet blijkbaar veranderd en is er zoiets als wettelijk opvolgend vruchtgebruik.
Op verschillende juridische websites vind ik gelijkaardige teksten:
Het wettelijk toegekend opvolgend vruchtgebruik komt enkel toe aan de langstlevende echtgenoot (of wettelijk samenwonende partner) op voorwaarde dat deze laatste reeds gehuwd was (of reeds wettelijk samenwoonde) met de schenker op het ogenblik van de schenking én op voorwaarde dat de schenker vóór zijn overlijden geen afstand van zijn vruchtgebruik heeft gedaan.
Maar dit kan toch niet van toepassing zijn hier? Er was geen wettelijke samenwoning op het moment van de schenking/aankoop.
De vader is nooit eigenaar geweest, enkel vruchtgebruiker? Dan stopt het vruchtgebruik toch bij zijn dood?
Er moet een redenering achter zitten die ik niet kan achterhalen, want een notaris zou dit toch nooit mogen laten opnemen in een testament mocht niet dit mogelijk zijn?
Bovendien zei de vader op het moment van de aankoop dat hij de kinderen niet kan dwingen om zijn nieuwe partner in de gezinswoning te laten wonen, net omwille van deze constructie. Hij hoopte dat ze iets konden overeenkomen met haar mocht hij sterven.
Aangezien hij zelf advocaat is, zal hij ook wel op de hoogte zijn van de gevolgen van zijn constructie.
2) Er zijn schenkingen geweest aan de dochter, zowel buiten als binnen deel, die dus nu allemaal omgezet worden naar buiten deel.
Dit is toch in haar voordeel of zien we hier iets over het hoofd?
Hopelijk kan iemand hier advies geven, sowieso maken we een afspraak bij onze notaris om dit verder te bespreken.
Alvast bedankt!