Dat vraagt minstens 20 pagina's uitleg.
Begin alvast met dit.
Er is een zéér groot verschil tussen de volgende situaties:
1) man en vrouw; en er zijn alleen kinderen van hen samen ("gemeenschappelijke kinderen")
2) man en vrouw; en er zijn kinderen van één van hen (stiefkinderen van de ene) (of er dan ook nog gemeenschappelijke kinderen zijn of niet, dat doet er niet toe).
De wet beschermt stiefkinderen tegen stiefouders die "te veel" zouden erven. Uitgedrukt in bepaalde regels komt het hier op neer dat elk voordeel dat de ene echtgenoot geeft aan de andere, op welke manier ook, als een SCHENKING wordt aanzien zodat de stiefkinderen hun voorbehouden deel kunnen opeisen.
(Die voordelen uitleggen ga ik niet doen; het gaat om inbrengen in het gemeenschappelijk vermogen én om alle bedingen van ongelijke verdeling. Er is ook nog een bescherming tegen stiefouders die "te jong" zijn ten opzichte van de stiefkinderen)
De wet "beschermt" gemeenschappelijke kinderen zo goed als NIET. Ouders die getrouwd zijn kunnen alles in het gemeenschappelijk vermogen stoppen én voorzien dat bij overlijden van één van hen, het ganse gemeenschappelijk vermogen naar de langstlevende gaat. Dan kunnen de kinderen hun voorbehouden deel wel opeisen, maar het zal berekend worden op het eigen vermogen van de overledene en dat is dan meestal zo goed als waardeloos.
(het enige waar gemeenschappelijke kinderen kunnen tegen opkomen, is als een ouder een eigen goed in het gemeenschappelijk vermogen brengt EN dat dan ook nog eens als ongelijke verdeling behandelt: dat gaat te ver. Het was een goed eigen aan de familie van de ene kant en dat "moet" aan die kant blijven.)
Ik hoop dat je aan deze samenvatting iets hebt.
Beste,
ik lees hier veel over een man die bijv. gans de inboedel en huis enz... schenkt tijdens het huwelijk aan de vrouw!
Wat gebeurd er dan met alles als de vrouw eerst sterft? Zit de man dan op straat?
Hoe zit het dan met de kinderen van een vorig huwelijk? Zijn zij dan onterft?
Dank u!