Aangifte nalatenschap en keuze

[Andcu]

Geachte forum,

Als jongvolwassene sta ik voor een moeilijke keuze. Ik heb een erfenis gekregen waar ik nog even over moet nadenken.
Door het vruchtgebruik krijg ik nog niet waar ik recht op heb en moet ik nog bijkomende kosten betalen (successierechten + een schuld in de erfenis). De uiteindelijke waarde van het huis dat ik erf zal deze schuld overstijgen, maar op langere termijn. Ik moet er dus over nadenken.
Mijn vraag: Mijn notaris vraagt om het document van aangifte van nalatenschap te ondertekenen. Het is onduidelijk of ik de erfenis dan meteen aanvaard? Er wordt mij gezegd dat dit niet het geval is maar ik wil dit even dubbel checken om niet plots voor verrassingen te staan. Hoeveel tijd krijgt men om hier over na te denken na de aangifte gedaan te hebben bij de belasting? Het is belangrijk vooral om te weten dat ik niet een keuze maak door de aangifte te doen.

Alvast bedankt.

[Sirkii]

Mijn interpretatie is dat het ondertekenen van de aangifte een daad van impliciete aanvaarding van de erfenis is. Daar er vruchtgebruik is veronderstel ik dat het een erfenis in rechte lijn is (ouder, grootouder) met relatief weinig successie. Maak idd de rekenoefening en beslis om al dan niet te verwerpen. Leeftijd /levensverwachting van de vruchtgebruiker speelt ook een rol.

[Andcu]

Er werd mij gegarandeerd dat dit een fiscale kwestie is en niet keuzebepalend is zolang ik geen elementen uit de erfenis gebruik/aanneem

[Gaby P]

Volgens mij is het indienen van een ondertekende aangifte van nalatenschap geen aanvaarding van die nalatenschap. Maar let op voor alle stappen die u zet samen met de notaris en voor alle stappen die de notaris voor u zou zetten.
U mag NIET deelnemen aan de vereffening van de nalatenschap. Vereffenen wil zeggen: de schulden betalen en zien hoeveel actief er over is.
ALS u dus bijdraagt in de begrafeniskosten of in schulden van de nalatenschap, moet u dat doen met eigen geld en in geen geval met geld uit de nalatenschap.
Persoonlijk (sommigen zullen misschien zeggen dat dit vergezocht is) zou ik GEEN gezamenlijke aangifte indienen met andere erfgenamen. Wel dezelfde aangifte, maar 100% apart. Met keuze woonplaats NIET bij de notaris maar bij mezelf. En door mezelf geüpload.
Vraag aan de notaris een individuele afrekening van wat u hem moet voor werk en advies; en betaal dat zelf en alleen.

Tijd om te aanvaarden heeft u niet: dit is normaal gezien een erfenis in rechte lijn en u bent dus al blote eigenaar van alle goederen. De inschrijving bij de Registratie (TM: Rechtszekerheid) verandert daar niets aan.
Tijd om te verwerpen heeft u wel, toch als schuldeisers u met rust laten.

Maar waarover moet u nadenken? Het Belgische erfrecht is het slechtste wat een erfgenaam - blote eigenaar kan overkomen. (Maar is geweldig goed voor een echtgenoot).
U bevindt zich als het ware aan een roulettetafel. De kans dat het balletje op rood eindigt is 1 op 2.
In erfenistermen: u kunt opzoeken hoelang een bijvoorbeeld vrouwelijke vruchtgebruiker van 55 jaar en 4 maanden uit de provincie Antwerpen gemiddeld nog zal leven. Met die "kans" moet u het doen. Wilt u 39 jaar lang blote eigenaar zijn, met risico om dan de sleutels te krijgen van een verwaarloosd (verhuurd) huis? En met de kans om ondertussen te moeten betalen voor de zware herstellingen aan het huis?

Wil de vruchtgebruiker niet samen met u verkopen?


PS door het vruchtgebruik krijgt u WEL waar u recht op heeft, namelijk de blote eigendom. Maar u bedoelde dat wellicht niet zo.